DARK / JİKOOK

DARK-10

Hava aydınlanmaya yüz tutmuşken Jimin gözlerini kırpmadan karışındaki soğuk betona bakıyordu. Jungkook'u aramak istiyordu ama numarası yoktu.

Bir kuş sesi yükseldi gök yüzünden aklına o an Yeontan gelmişti. Jimin eline telefonunu alarak abisini aradı saniyelerce çaldı telefonu açan olmayınca sinir ile kapattı ve yerine geri bıraktı.

...

Yeontan uyuyan Jungkook'un hemen yanına konarak bakışlarını cama çevirdi sarı oğlan hala gelmemişti. Kanatlarını açarak camın önüne kondu ve bir süre gecenin karanlığından belli olan aya çevirdi bakışlarını. Geceleri hayat nasıldı bilmiyordu Yeontan. Bakışlarını sahibine çevirdiğinde Jungkook'un hâlâ uyuduğunu gördü.

İnsanlar nasıl bir varlıktı? Nasıl konuşabiliyorlardı?
Nasıl yürüye biliyorlardı?
Gök yüzünde gördüğü kendi tüylerinde ki renk nasıl yukarıya yansımıştı?

Yeontan kanatlarını çırparak sahibin yanına konarak kanatlarını oynattı. İnsan olmak neyse insan olmayı çok merak ediyordu.

...

Sabahın erken saatlerinde Jimin yüzüne vuran güneş ışığı ile gözlerini kıstı bu gün burada kalacağı son gün olacaktı.

Kocaman yirmi dört saat nasıl geçeceğini dahi sorgulamadan yavaşça ayağa kalkarak dar alanda daireler çizmeye başladı.

Telefonuna gelen bildirim ile heyecan ile telefonu eline aldı.

Abim: Nasıl geçti günün Jimin'im?

Jimin: Gel al beni artık buradan.

Abim: Sabret güzelim yarın sabah geleceğim yanına.

Jimin: Söz veriyorum Jungkook ile daha fazla konuşmayacağım. Gerçeği söylüyorum sana Jungkook bana o gün onu çizdiğim bir fotoğrafı gösterdi.

Abim: Ne demeye çalışıyorsun sen? O fotoğrafı nereden bulmuş?

Jimin:Ben bilmiyorum ama o her şeyi biliyor
kavga ettiğimizi ne olur beni buradan çıkart.

Abim: Yarın sabah geliyorum yanına Jimin bu konuyu bana anlatacaksın onun ile ne konuştuğunuzu öğreneceğim.

Jimin: Hayır! Beni buradan çıkartmazsan sana hiç bir şey söylemeyeceğim abi. Beni bu gecede burada yalnız bırakma çok korkuyorum.

Jimin telefonu stresten ısırırken, bildirimin gelmesi ile ekrana geri döndü.

Abim: Aklın başına geldi değil mi?

Jimin: Evet. Beni buradan çıkaracak mısın?

Abim: Şuan işim var bir kaç saate gelirim o zamana kadar uslu uslu otur ve sana gönderdiğim yemeklerden ye.

Jimin: Artık sana olan güvenim kalmadı. Beni çok korkutuyorsun.

Abim: Jimin'im ben hiçbir şey yapmadım. Dediğimi yapmanı istiyorum ve beni bekle saatler sonra geri döneceğim.

Sıkıntılı bir nefes vererek bakışlarımı gök yüzüne çevirdim. Havada tek bir bulut dâhi yoktu...

...

"Oglum ben çıkıyorum."

Jungkook Yeontan'ın yemini koyduktan sonra dışarıya çıktığında yüzüne vuran güneş ile gözlerini kapattı. Evi simsiyah, dışarısı ise aydınlıktı.

Jungkook arabaya bindiği an önünde duran gri araba ile geri indi arabadan.

"Jin?"

Jin kendi arabasına yaslanarak ellerini cebine koydu.

"Öğrendim Jungkook hemde üç günümü bile almadı."

Jungkook derin bir nefes alarak Jin'e doğru adımladı.

"Ney öğrendin Jin? O resim ile ilgili neler öğrendin?"

"Hayır Jungkook. sadece resim değil, öğrendiğim iki şey daha var."

Jungkook arabasının kaputuna yaslanarak kollarını göğsünde birleştirdi.

"Hadi Jin neler oldu anlat."

Jin başını yere eğerek çenesini kaşıdı.

"Bunu sana nasıl söyleyeceğim bilemiyorum Jungkook ama her neyse ondan önce o resim olayını Jimin çizmiş yani.."

"Jin, Jimin'in çizdiğini bende biliyorum."

Jin kaşlarını çatarak başını yana yatırdı.

"Hey bir dakika nereden biliyorsun bunu?"

"Jimin söyledi başka söyleyeceğin birşey varmı yoksa işim var gitmem lazım."

Jungkook alay ile sırıtıp arabasına bineceği sırada arkasından gelen ses ile eli kapının kulpunda kaldı.

"Mark Jimin'i dün arazinin oradaki kuyuya attı."

Ne saçmalıyorsun sen Mark? Neden Jimin'i kuyuya atsın?"

Jin ellerini cebinden çıkartarak, Jungkook'a doğru bir kaç adım attı.

"Senin yanına devamlı olarak geldiği için Jungkookook. Jimin seni seviyor ve bu sevgisini henüz Mark bilmiyor."

Jungkook'un dudakları dehşet ile aralanırken, Jin elini Jungkook'un omuzuna koyarak hafifçe sıktı.

"Evet Jungkook. Jimin sana aşık."

...

Bölüm sonu.