DARK / JİKOOK

DARK-22

Jungkook ile eve girdiğimizde yoğun kan kokusu ile bakışlarımı Jungkook'a çevirdim. Jungkook'un baktığı tek nokta belliydi.

Gözlerini takip ederek baktığı yere dikkat kesildiğimde görmüş olduğum görüntü ile gözlerimin dolmasına engel olmadım.

"Yeontan."

Jungkook'un haykırışı ve yanımdan ayrılıp yerde yatan küçük cansız bedene yoğunlaşması ile kalbimde hissettiğim o acı yüzüme yansıdığına emindim.

"Nasıl olur?"

Diye mırıldandım Jungkook'un yanına çömelirken, Jungkook tek bir kelime dâhi etmiyordu onu böylesine ruhsuz, böylesine üzgün görmemiştim.
Ağlamıyordu bile insanın ruhu yokken ağlaya bilir miydi ki?

Gözlerimi sımsıkı kapattım bu görüntüyü görmek banada iyi gelmiyordu. Jungkook'u ve ellerinin arasındaki Yeontan'ı bu şekilde görmek hiç iyi gelmiyordu bana.

Jungkook konuşmuyordu, Jungkook nefes dahi alamadan kollarının arasında kana bürünmüş bedene bakıyordu. Kalbimde hissettiğim o acı ile yüzüm buruşurken, bir anda duyduğum o küçük bir hıçkırık bile bakışlarımı Jungkook'a çevirdim. Gözünden akan o bir damla, sadece bir damla yaş kötü şeylerin yaşanacağının habercisiydi.

...

Sabaha kadar orada öylece durmuştuk. Jungkook tek kelime etmeden Yeontan'a bakıyor, arada anlamadığım dilden bir kaç kelimeler mırıldanıyordu.

"Hindi ka patay."

"Hindi ka patay."

"Hindi ka patay."

Bakışlarımı Jungkook'a çevirdiğimde gözünden akan yaşlar ile kollarının arasındaki Yeontan'a aynı cümleyi mırıldandığını duyuyordum ama ne söylediğini bilmiyorum.

Elimi omuzuna koyduğumda bana bakmadı bile, beni hissetmedi bile.

"Jungkook lütfen daha fazla kendini üzme."

Bir tepki vermedi. Omuzundaki elimi sıkıp onu sarsmaya başladığımda bakışları bana döndü. Öylesine bitkin bir haldeydi ki gözlerinden akan o çaresizlik, o ruhsuzluğu kalbimi acıtıyordu. Kollarını boynuna dolayıp sıkıca sarıldığımda bile hiçbir tepki vermemişti.

"Nolur yapma Jungkook bana ver onu lütfen."

Ellerimi uzatıp onun ellerinin arasından almaya yeltendiğimde hiçbir şey dahi demedi. Gözlerini parkeye çevirmiş bomboş bir şekilde bakıyordu.

Yeontan'ı mutfağa doğru götürerek, dolapları karıştırdım. Plastik bir kapaklı kutunun içini folyo ile kaplayarak, kapağını kapattım.

Salona girdiğimde Jungkook'un hala aynı şekilde oturduğunu görünce kutuyu koltuğun üzerine koyarak Jungkook'a doğru yönelttim adımlarımı.

"Jungkook hadi gel banyoya gidelim."

Elinden tutup onu ayağa kaldırmaya çalıştığımda bakışları bana çevrildi.

"Jimin ne yaptın onu?"

Alt dudağımı dişleyerek Jungkook'u zorda olsa ayağa kaldırarak merdivenlere doğru yönelttim.

"Hadi Jungkook ellerini temizleyelim sonra ise uyuyalım tamam mı?"

Sorum ile bakışları bana döndü kabullenmek istemiyor gibiydi. Bir şey dahi demeden bana ayak uydurdu.

Büyük bir kabine girerek koca bedenin üzerindeki kıyafetleri çıkartmaya başladım hiçbir tepki vermemesi, irkilmemesi bile canımı yakıyordu.

Suyu ayarlayıp, sadece iç çamaşırı ile suyun içine soktuğumda bakışları beni buldu tekrardan.

"Jimin onuda getir, onuda yıkayalım nolur."

Onun ile birlikte benimde gözlerim dolarken, Jungkook'un elini sıkıca tutarak yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Olmaz Jungkook o sadece uyuyor."

"O geceleri uyumaz ki Jimin."

Elimde tuttuğum şampuan şişesini siyah uzun saçlarına sürerek yanına çömeldim.

"Jungkook lütfen yapma Yeontan bile seni böyle görmek istemezdi o bir yıldız ve bırakta ait olduğu yerde, gecenin içinde kalsın."

Saçlarını ve vücudunu kurulayarak, ıslanmış saçlarına ve yanağına küçük bir öpücük kondurdum. O bu hali ile küçük bir bebeğe dönüşüyordu.

Yatağa yatırıp üzerine yorganı çekerek yanına kıvrıldım bu gün olanlar ikimizide derinden etkilemişti. Jumgkook dakikalar sonra yüz üstü yatıp bir kolunu yüzünün altına koyup uykuya dalarken, kollarımı onun çıplak vücuduna yasladım ve başımı bel hizzasında yaklaştırarak gözlerimi derin bir uykuya kapattım.

'Ay ve Yıldız hep Gecededir. Unutma! Her yıldız elbet bir gün kayıp gider, ama Ay hep Gecededir.'

...

"Hindi ka patay."

"Sen ölmedin." 

Filipince çeviridir...

⭐ Bu yıldız Yeontan'ın yıldızı.

Bölüm sonu.

ALOOĞĞ 😛🤣