DARK / JİKOOK

DARK-6

Karanlık geçmişler.

...

Havanın kararması ile Jungkook yatağından kalkarak aşağı kata ilerledi dün olanlardan sonra bir türlü uyuyamıyordu.

Çıplak ayakları parkede ses çıkartırken, bakışları tek bir noktada buluştu Park Jimin'in burada ne işi vardı?

"Jimin bu saatde ne işin var senin burada!"

Jimin koltuktan kalkarak bakışları Jungkook'a çevrildi dağınık saçları, siyah bol eşofmanı ile oldukça.

"Ben sadece konuşmaya geldim Jungkook."

Jungkook saçlarını karıştırarak iki basamak kalan merdiveni inerek koltuğuna oturdu. Yeontan anında omuzuna konarken, bakışları biran olsun Jimin'den ayrılmıyordu.

"Ne konuşacaksın Jimin? Abinin sözünü dinlemeyencekmisin sen?"

Jimin'in aklına anında bundan bir kaç saat öncesi gelmişti. Evden gizlice kaçmıştı.

"Jungkook anlamıyorsun, ben buraya abim ile-"

"Jimin derhal git buradan düşüncelerini kendine saklamanı istiyorum."

Jimin sıkıntılı bir nefes vererek bakışlarını Jungkook'dan ayırmadan ayağa kalktı.

"Anlamıyorsun Jungkook! Abim ile bu düşmanlığınız çok saçma buna bir son verbabim her geçen gün dahada öfkeleniyor, yaptığı planlar beni artık korkutuyor."

"Mark ile aramda olanlar beni ve Mark'ı ilgilendirir Jimin. Şimdi buradan gitmelisin. Hemen!"

Jimin Jungkook'un omuzundaki Yeontan'a kısa bir bakış atarak bir iki adım geriledi aklına günler önce bu baykuş ile konuşması gelmişti.

"Babamın bana ölmeden önce söylediği bir cümle vardı Jungkook bana o gün demişti ki; Her ne olursa olsun, her ne yaşanırsa yaşansın, sen iyilikten ve doğruluktan asla vazgeçme."

Jimin Jungkook'a ve ardından Yeontan'a bakış atarak, arkasına dönerek hızlıca oradan uzaklaştı.

Jungkook elini saçlarından geçirerek koltuğuna oturdu koluna konan Yeontanı fark edememişti bile. O anda aklına bundan yıllar önce gelen babasının son sözleri geldi.

"Her ne olursa olsun, her ne yaşanırsa yaşansın, sen iyilikten ve doğruluktan asla vazgeçme."

Jimin'in kurduğu o sözler, babasının kurduğu sözler ile aynıydı.

...

Jimin elindeki kalemi çevirirken, aklına dün gece yaşananlar geldi. Jungkook'un yanına gitmişti çünkü hem onu görmek, hemde söylemek istediği birşeyler vardı.

"Jimin'im abi geldi."

Jimin bakışlarını kapıya çevirdiğinde elinde bir poşet ile gelen abisine gülümsedi. Mark elindeki poşeti masanın üzerine bırakarak Jimin'in çizmiş olduğu resime kısa bir bakış attı.

"Afferim doğru bir şey çizmeye başlamışsın güzelliğim."

Kağıdın üzerinde bulunan resimde bir ev ve siyah bir baykuş vardı. Jimin abisine gülümseyerek masanın üzerindeki poşete ilerledi. Abisi o baykuşun ne olduğunu biliyordu tabi ama Jungkook'un baykuşunu anımsayarak çizdiğini bilmiyordu.

Jimin poşetin içinden çıkan en sevdiği tatlıyı alarak abisine gülümsedi.

"Tteok almışsın. Teşekkürler."

Mark tek kaşını kaldırarak Jimin'in yanına yanına doğru ilerledi. Jimin abisinin bu bakışlarından rahatsızca elindeki poşeti tekrar masaya bıraktığında;

"O adamın yanında ne işin vardı Jimin? Gitme demiştim sana değil mi güzelliğim?"

"Ben... Konuşmak için gitmiştim abi."

Mark alay ile sırıtarak, başını olumsuzca iki yana salladı.

"Jimin'im bazen gerçektende sınırlarımı zorluyorsun."

Abime arkama dönerek poşeti tekrardan elime aldım artık hesap vermek istemiyordum.

"Tatlı için teşekkür ederim abi biraz dinlenmek istiyorum çıkarmısın odamdan?"

Bu cesaretim nereden geliyordu bilmiyordum ama tek isteğim yalnız kalmaktı.

"Bir daha tekrarlanmayacak Jimin."

Sesi az öncekine göre daha sakin çıkıyordu. Arkama döndüğümde abimin gülen yüzü ile bana baktığını görünce azda olsa rahatladım. Yanıma doğru yaklaşarak ellerini yanağıma yaslayarak alnıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Seni kaybedemem Jimin öyle ki Jungkook yüzünden asla!"

Yüzümü ellerinin arasından zorda olsa çekerek, başımı salladım. Herne olursa olsun, her ne yaşanırsa yaşansın Jungkook ile görüşecektim.

"Şimdi çıkıyorum güzelim dışarıda işlerim var gelene kadar uslu olup evde oturacaksın tamam mı?"

Başımı sallayarak poşetin içerisindeki tatlımı çıkardığımda belimi saran kollar ile yutkundum. Abim boynuma küçük bir öpücük kondururken umursamadım.

"Gidiyorum Jimin."

Tepki vermeden başımı salladığımda kollarını vücudumdan çekmişti. Dakikalar sonra odada yine tek başıma kaldığımda tatlıyı bir köşeye bırakarak yatağıma doğru ilerledim.

...

Karanlık gelecekler...

...

Bölüm sonu.