0.4

2.9K 134 42
                                    

Beğenirseniz çok sevinirim,
keyifli okumalar...



Normalde 10 saniye sürmeyecek anahtarı deliğe sokmak işini zorlaştıran titreyen ellerimdi. 1 dakikadır anahtarı yerine yerleştirip evime girmeye çalışıyordum. Derin bir nefes alıp tekrar denedim. Sonunda başardığımda sevinç çığlığı atmamak için zor durmuştum. Anahtarı çevirip kapıyı açtım ve hemen içeri girdim. Evin kapısını kapatıp koşarak odama çıktım. Merdivende takılsam da durmadan devam ettim ve odama girdim. Şarjdaki telefonumu aldım ve açma tuşuna basılı tutup açılmasını bekledim. 

Açılması uzun sürerken telefonu yatağın üzerine attım. Hızla çantamı çalışma masamın yanına bırakıp üzerimdeki ceketi de sandalyenin üzerine bıraktım. Ellerim saçıma giderken derin bir nefes aldım. Ekranın aydınlandığını gördüğümde saçlarımı çekiştirircesine bırakarak telefonu aldım. Diğer bildirimlere bakmadan hızla bilinmeyenle olan konuşmaya girdim. Mesaj atmıştı.

Aden: Teşekkür ederim ama kimsiniz?(00.03)

05*********: Bunu bilmeni isteseydim yanına gelirdim gün ışığım(05.37)

Gün ışığım...

Bu iki kelime nefes alışverişimin artması için yeterliydi. Çevrimiçi olduğunu gördüğümde ellerim tekrar titremeye başladı. Okuldan beri kafamı kurcalayan soruyu sormak için hızla ellerimi klavyede gezdirdim.

Aden: Kolyeyi sen mi aldın?(17.21)

Anında görüldü olmasıyla yüzümde bir gülümseme oluştu. 

05*********: Eğer sana benden başkası gün ışığım demiyorsa evet ben aldım

Cevap yazacakken yazıyor olduğunu görüp bekledim.

05*********: Umarım demiyordur gün ışığım

Aden: Hayır demiyor

05*********: Kolye sana çok yakışmış

Elim boynuma gitti ve kolyeye baktım. 

Bir süre daha şoktan çıkamamış notu defalarca okumuştum. Öğle arasının bittiğini duyuran zille kendime gelmiş notu hızla çantama atmıştım. Kutuyu da çantama koyduğum sırada Korhan sınıfa girmişti. Kolyeyi ona taktırmıştım. Kimin aldığını sorduğunda annemlerin aldığını söylemiş geçiştirmiştim. İnanmıştı.

Aden: Teşekkür ederim

Aden: Ama gerek yoktu. Seni tanımıyorum bile. Bu ne kadar doğru?

05*********: Haklısın. İstersen takmayabilirsin ama kolyeyi bana geri verme lütfen

Bir kez daha kolyeye baktım. Evet tanımıyordum bu kişiyi ama hediyeydi sonuçta. Ne gibi bir zarar gelebilirdi ki? Hem kolyeyi çok beğenmiştim. Şimdiye kadar aldığım en güzel hediyelerden biriydi.

Aden: Takıcam

05*********: Senin ağzından çıkan tek bir kelimenin beni bu kadar mutlu etmemesi gerekiyor

05*********: Bunu nasıl başarıyorsun?

05*********: Nasıl söylediğin tek bir şeyle benim gibi birini bile mutluluktan havalara uçacak hale getirebiliyorsun?

Heyecanla sohbetten çıkmaya çalışırken birden bir yere dokunduğumda karşıma kendi görüntüm çıktı. Onu görüntülü aradığımı fark ettiğimde hızla aramayı sonlandırdım.

Gölgemdeki Güneş || Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin