Gölgemdeki Güneş || Yarı Texting

2.7

Beğenirseniz çok sevinirim,
keyifli okumalar...

Aden: Günaydıın

Aden: Dün akşam yazmadın merak ettim

Aden: İyi misin?

Kamer: Günaydın

Kamer: İyi sen

Aden: Ben iyiyim de

Aden: Sen iyi değil gibisin

Aden: Bir şey mi oldu

Kamer: Yok bir şey Aden

Aden: Aden mi

Aden: Bu bir şey olmamış halin mi bilinmeyen

Kamer: Evet

Aden: Tamam sen öyle diyorsan öyledir

Görüldü

Konuşmadan çıkıp telefonumu yatağa bıraktım. Ben kötü bir şey yapmamıştım ki. Bana sinirli olduğunun farkındaydım ama birden bu kadar tavır alması anlamsızdı. Aden diyecek kadar...

Elbette tahminim vardı. Büyük ihtimalle ona acıdığımı düşünüyordu. Evden çıkarken gözlerimde ne gördü bilmiyordum ama ona acıdığımı sanmıştı. Halbuki ona acıyarak bakmadığıma neredeyse emindim çünkü ona acımıyordum. Üzülmek veya merhamet etmekle acımak aynı şey değildi. En azından ben böyle düşünüyordum.

Ne yapacağımı kara kara düşünürken karşımdaki duvara asılı saate baktım.

11.35

Bu gece saat 12'de ona mesaj atacaktım. Hem doğum gününü kutlayacak, hem kim olduğunu bildiğimi söyleyecek hem de ona onu sevdiğimi söyleyecektim.

Evet onu seviyordum. Belki onun kadar güçlü değildi hislerim ama seviyordum. Çok kısa bir süre geçmişti aradan. Ama ben hisler konusunda kendimden çok ona güveniyordum. Sevgisinin gerçekliğine emindim.

Aklımdaki planı gerçekleştirmek için oturduğum yataktan kalktım ve dolabımın önüne geçtim. İçinden siyah kot ve sweatshirt çıkarıp giydim ve üstüme de kalın kot ceketi geçirdim. Havalar soğumaya başlamıştı. Küçük omuz çantamı alıp içine cüzdanımı ve anahtarları koydum. Pencerenin önünde uyuyan Ay'a bakıp gülümsedim. Evet yine uyuyordu. Şaşırdınız mı? Ben şaşırmayı bırakalı epey oluyor da.

Yatağımın üstünden telefonumu da alıp aşağıya indim. Kahvaltımı önceden yaptığım için fazla oyalanmadan spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım.

☀️🌙

Önümdeki kutuya bakarken sırıtmamı engelleyemiyordum. Elim, aldığım günden beri hiç çıkarmadığım kolyeme gitti. Kamer bana güneş kolyesi almıştı. Ben ise bir çift kolyesi almıştım.

Boynumdaki güneş kolyesini dikkatlice çıkartıp makyaj masamda duran kutusuna koydum. Kolyeyi taktığım günden beri kolyeye bir şey olur korkusuyla diken üstündeydim. Çünkü kolye çok zarifti. Her an kopacakmış gibi hissediyordum. Benim aldığım ona kıyasla daha spor olduğu için takarken daha rahat olabilirdim. Hem bir şey olsa bile ben almıştım sonuçta. Çok fazla üzülmezdim.