Gölgemdeki Güneş || Yarı Texting

3.1

Beğenirseniz çok sevinirim,
keyifli okumalar...

Başımı yerden kaldırmadan sadece gözlerimle odadakilere baktım. Bora, Cem ve Alin sırıtarak bize bakarken Arel ve Korhan bir bana bir de göğsünde yattığım omzumdaki koluyla beni sıkıca sarmış Kamer'e bakıyordu. Bora'yla göz göze geldiğimde sırıtarak bana göz kırpmış bense hızla bakışlarımı tekrardan yere indirmiştim. Olanlar aklıma gelirken sıkıca gözlerimi kapatıp başımı Kamer'in göğsüne biraz daha bastırdım.

Flashback

Heyecandan konuşamazken gözlerim dolmuştu. O da benimle aynı haldeyken daha fazla beklemeden nerden geldiğini bilmediğim cesaretle ellerimi tek eliyle tuttuğu elinden kurtardım. Bu hamlemle bakışlarını endişe kaplarken kollarımı boynuna dolayıp gözlerimi kapattım ve dudaklarımı dudaklarına bastırdım.

Yaptığım şeyin farkına yeni yeni varırken aniden gelen utanç duygusuyla yanaklarım ısınsa da geriye çekilmedim ama kollarımın gevşemesine de engel olamamıştım. Kollarımın gevşemesiyle başından beri hareketsizce duran Kamer'in bir eli belime giderken diğer eli de yanağıma çıkmıştı. Dudaklarını hareket ettirmeye başlamasıyla gevşeyen kollarımı sıkılaştırıp ben de beceriksizce ona karşılık vermeye başladım. Yanağımdaki elinin baş parmağıyla yanağımı severken belimdeki eliyle beni kendine yaklaştırmış ve bacaklarımı bacakları arasına almıştı.

"Oha"
"Hassiktir lan"
"Sonunda be"

Duyduğum seslerle hızla kendimi geriye çekerken kocaman açılmış gözlerimle soluma döndüm. Bora ve Cem başlarında yılbaşında takılan şapkalar ve ağızlarında yine yılbaşında kullanılan düdük gibi şeyle bize şaşkınlıkla bakarken Alin elinde mumları yanan büyük bir pastayla sırıtarak bakıyordu. Onların hemen yanında suratsızca dikilen kollarını birbirine dolamış Arel ve Korhan'ı gördüğümde panikle Kamer'e baktım. Kamer'le göz göze geldiğimizde sağ elini kaldırıp ensesini kaşımış sonra bakışlarını kaçırmıştı.

Alin pastayla birlikte Kamer'in oturduğu sehpaya yaklaşırken Kamer ayağa kalkmış benim yanıma oturmuştu. Diğerlerinin de salondaki koltuklara yerleşmesiyle herkes birbirine bakmaya başlamıştı.

"Biri bize neler olduğunu anlatabilir mi artık?"

"Aynen."

Cem'in sorusunu Bora onaylarken ben başımı yere eğmiş kızarmış yanaklarımı gizlemeye çalışıyordum. Alin söze girerek olanları en başından anlatırken kaçamak bakışlarla Arel ve Korhan'ın tepkilerini izliyordum. Bizi o şekilde görmüş olmaları istemsizce utanmama sebep oluyordu. İkisi de bana bakmazken düz bakışları Kamer'in üstündeydi ve ben ne düşündüklerini anlayamıyordum.

"İşte Kamer beni arayıp yaptığı salaklığı haber verince benim de aklıma böyle bir fikir geldi. Tabi onlar Aden'le arasını düzeltirken bizde sürpriz doğum günü yapacaktık ama pek uygun biz zamanda gelmedik sanırım."

Alin son cümlelerini sırıtarak dile getirirken imasını görmezden gelmeye çalıştım ve gözlerimi Korhan'la Arel'e çevirdim.

"Korhan, Arel siz bu yüzden mi geldiniz buraya?"

Onlar bu saatte kapımı çaldığında bunu sorgulamak aklıma gelmemişti çünkü o ara olanlardan başka bir şey düşünemiyordum.

"Kamer bize birkaç gün önce gelip anlatmıştı zaten. Bugün de Alin arayıp  bu salağın yaptıklarını anlatınca biz de   planına uyum sağladık işte."

Korhan ifadesizce konuşurken Arel Kamer'e ters ters bakarak sinirle konuşmaya başladı.

"Yaşananları şuan tekrar duyduğumda bir kere daha vurmadığıma pişman oldum."