Uzun bir aradan sonra bol bol mavi kalpler ile merhaba.
...
Kara Kutu : 43. Bölüm "Sil Baştan"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Atiye / Sor
◼️🗝
Günlük
15. Yaşım / 2013
Duvarlar, bulutlar, pencereler artık onun sayesinde bana her biri umuttu.
Her biri,
Umuttu...
◼️🗝
Her gün değil, her an değil
Her nefeste acıyor, her yerim
Ne bir defa, ne bin defa
Kalmadı göz yaşı ağlamaya
◼️🗝
Ne olursa olsun, her insanın o anki duyguya, o gözlerindeki bakışları dahi farklı olduğuna inanırım ama şimdi İki aynı insan ve iki farklı karakter ile karşı karşıyaydım.
Dönen planlar, arkamızda duran insanlar, önümüzü kesen kişiler vardı ama şimdi karşımda duran insanın Fatih olması beni tedirgin etmiyordu, arka planda dönen şeyler artık gün yüzüne çıkmaması korktuyordu.
Arabada geçen saniyeleri hatırlayamıyordum, sanki bir anda olmuştu ve bitmişti.
Şimdi ise rahatsız olduğum sandalyenin üstünde otururken, Fatih karşımda üstünlüğünü göstermek ister gibi ayakta, belli bir mesafede uzakta duruyordu.
Konuşmadım. Nereden başlaması gerektiğini ona bıraktım.
Saniyeler sonra sıkılmış olacak ki, gözlerindeki nefretle konuşmaya başladı. "Neden burada olduğunu tahmin ediyorsun ama şu an kimi ilk sormak istediğinde karar kılamadığın için susuyorsun?" sustum ve sadece gözlerine baktım.
"Pekala," dedi iyice sıkılmış bir ses tonuyla. "Ben karar veririm o zaman," ceketini çıkardığında, yanında bulunan tekli koltuğa attı. "Faysal, kardeşinin yanında," Mimiklerimi kontrol etmeye çalışıyordum. "Canım ikizim Faysal'a dedim ki İliğimi vereceğim, sen de," yapmacık konuşmasına bir iki saniye ara verip devam etti. "Lavin'i tuzağıma çekme konusunda yardım et dedim ve şu an buradasın ama," dediğinde, keyif almaya başlar gibi gülümsemeye başladı. "Ne iliği vereceğim, ne de seni Saraçoğlu'na."
