Önce çok çok mavi kalp...💙 Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mert Kıyak / Gel "Ben Yağmurları Durdururum."
◼🗝
GÜNLÜK...
9. Yaşım / 2007
Hava soğuk ve buz gibiydi, aynı ruhum gibi.
Üşüdüğümde ısıtacak bir beden, korktuğumda sarılacak kollar yoktu.
Olmayacaktı 'da...
"Ceza vaktin doldu," dedi, o iğrenç ses. "Bir daha ne istersem yapacaksın küçüğüm."
Bir dahası olmaması için dua edecektim...
◼🗝
Gülerken kalabalıktık. Ağlarken yalnız oysa. Giderken hava ılıktı.
Sağım solum bak sen hala. Ben hala sendeyim.
Kaybeden de ben olmadım. Her yolu denedim oysa. Nedense sen olmadım. Bugün de ben olmadım.
Yanında kalmasından. Gidince örnek aldı güneş yağmur damlasından. İnan ki sıcak değil.
Gözümü kaptırırdım. Yüzünse sigara değil. Bir ömrü yaktırırdı.
◼🗝
Bezen sırf kendimi düşünerek hareket etmek istiyordum.
Ama yapmıyordum, bir işe kalkıştığım zaman bunun enini boyunu ölçüyor ve önünü, arkasını hesaplıyorum.
Yaptığım şeyin iyisini, kötüsünü düşünüyordum. Kimsenin zarar görmesini istemiyordum, ben mutlu olacağım diye karşımdaki insanın üzülmesine göz yumamazdım.
Ama bazen ben ağlarken onlar gülebiliyordu.
Hayatımda değiştirebileceğim yollar var ve ben bunu hesaplayarak hareket ediyorum. O davetiyeyi almak planımda olmasa da bir şekilde oldu, şimdi bunun üzerine düşünüp ilerlemem, ilerlememiz gerekiyordu.
...
Birkaç Gün Önce...
Kendime ait dünyamda, Faysal Kılıç'ı takip ediyordum, neler yaptığını ve en önemlisi kimlerle görüştüğünü takip ediyordum ama normal bir kişiden nerdeyse farksızdı. Evine gidiyor telefonunda ise genelde ev, iş ve kız kardeşiyle ilgili konuşmaları oluyordu.
