22. Bölüm "Destina"

1.4K 115 228
                                    

Yazdığım saatten daha erken geldim ve sende çok hoş geldin. Oy atmayı, yorum yapmayı unutmayın lütfen. Keyifli okumalar...💙

...

Gülşah Tütüncü / Hazan Vakti



◼🗝



GÜNLÜK...

9. Yaşım / 2007

Bir insanın canı daha ne kadar acıyabilir ve yanabilirdi.

Sessiz

Beş gündür konuşmuyordum, ağızımdan tek kelime çıkmıyordu.

Yetimhanedeki görevliler eğer konuşmasam, beni doktora götüreceğini ve orada iğne vurduracaklarını söyledi.

Susuyorum

Çünkü

Konuştuğumda 'da duymuyorsunuz...



◼🗝



Yalnız gece bir duvar gibi.
Bir bilmece gel çık içinden.

Sessiz sedasız uyanıyor.

Anlamıyor içimdeki hislerden.

Yine mi hazan vakti geliyor gizliden.

Sessizce vuruyor diplerden.

Yine mi seher vakti geliyor inceden.

Tek tek sırlar çıkıyor içinden...



◼🗝


Hiç kimse duymak istemeyen biri kadar sağır olamaz.

W. Shakespeare

◼🗝



Bazen düşünüyordum, neden ben?

Her kötülüğün sonunda, iyilik bir şekilde buluyorsa.

Her iyiliğin sonunda, kötülük bir şekilde bulur muydu?

İyi günlerin değerini anlamak için, kötü günleri yaşmak zorundaydık.

Benim beş yaşımdan öncesi iyi günlerimdi, hiçbir şeyi bilmeyen, ailesinin biricik kızıyken, bir anda tüm hayatım kabusa dönmüştü.

Büyümeden, büyümek zorunda kalanlardandım.

Öyle anlar geliyordu ki değiştiremiyordum. Susmak verdiğim en büyük cevap iken, şimdi susmak her şeyi daha da karıştıracağını hissediyordum.

Yağız Han, görüyorsun ama duymuyorsun...

Bazı şeyler açığa çıksa da inkâr edilmeliydi, benim de yapacağım şeyde tam olarak böyleydi. Yağız Han'nın dediği şeyler hepsi doğru olmasa da bir kısmı doğruydu.

Ellerimi önümde birleştirmiş, denize bakıyordum. "Bazı şeyleri yanlış görüyorsun Yağız Han." dedim, isminin üstüne bastırarak, sanırım ismini seviyordum.

Ne demek ismini seviyorum Lavin...

"Bazı şeyler tam olarak göründüğü gibidir, inkâr etsen de Lavin." dedi, o da benim gibi ismimim üstüne bastırarak söylemişti. Acaba o da ismimi seviyor mudur?

Kara KutuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin