Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alexander Rybak / Fairytale
◼️🗝
Günlük
15. Yaşım / 2013
Rüyamda çok güzel şeyler görmüştüm ardından onu gördüm.
Daha sonralarıda ise göreceğimi bilmeden...
◼️🗝
Yıllar önce ben daha küçükken,
Tanıdığım bir kızı sevmiştim,
Bu o zamandaydı ama yine de doğruydu...
◼️🗝
Doğumdan, ölüme kadar giden yolda karşılaştığım o kadar insan arasından Yağız Han'ı bulacak kadar kaderim benimle iyi anlaşıyordu.
Yağız Han aramızdaki mesafeyi hiç boşluk kalmayacak şekilde kapattığında, göğsümüz heyecan içinde kalkıp inerken birbirine değiyordu. Bir elini saçlarımın ucuna getirdiğinde diğer koluyla, hiç bırakmak istemez gibi güven veren, kocaman olan koluyla ince belimi kavradı. Saçlarımın ucundaki elini kaldırıp, ilk önce yüzüme gelen saçlarımı incitmeden kulağım arkasına koyduğunda, vakit kaybetmek istemez gibi diğer elini belimden çekip sağ yanama koydu.
Başını yüzümün hizasına doğru eğip dudağını dudağıma değdirdiğinde, içimde bir şeylerin tamamladığını hissettim. Ama bu bir öpüşme değil, bu bir arzu, şehvet değil, bu sadece bir temastı.
Bu annesi yavrusunu ilk öptüğü kadar naif, şefkatli, korkulu, saf bir öpücüktü.
Dudakları dudaklarımın üstünde hiç kıpırdamadan dururken.
Sağ gözümden bir damla yaş düştü.
Sol gözünden bir damla yaş düştü.
İki beden tek yüz olup, ikimiz için döktü gözyaşlarını, tıpkı acıyı silmek ister gibi...
İki eli de yanaklarımı kavradığında, dudaklarımızın bir bütün olduğunu yeni yeni algılıyorduk ve bu his beni bilmediğim diyarlara götürürken, vücudumun tepkilerini kontrol altına alamıyordum.
