[MAYDON] "COME BACK DUNE"

CHAPTER 19

__________

Hindi ko na alam kung gaano ako katagal nagmukmok sa tapat ng manibela ng aking sasakyan pagkatapos ng aking mahabang pag-iyak. I look at my swollen eyes into the mirror infront me. Awang-awa s sariling Pinahid ko ang natitirang butil ng luha saaking mata saka malalim na bumuntong hininga. I'm about to start the egine of my car ng Masagi ng mga mata ko ang isang lalaking nakadungaw na pala sa bintana ko. Sa labis na pagkagulat ay halos masapak ko siya dahil nakabukas lang ang bintana ng kotse, nakapamulsa ang gago habang matalim akong pinakatitigan mula sa labas.

"Tapos ka na?" He aked in a husky baritone voice

Napakunok ako. Even his voice bring shivers in me. May bahid ng pag-aalala akong nakita sakaniyang ekspresyon o baka guni-guni ko lang iyon.

"W-what do you mean?" Maang kong tanong sa nauutal na tono. At bakit ba ako nauutal! hindi ba dapat galit ako sa panloloko niya? he betrayed me stupid!

Hindi siya kaagad sumagot bagkus binuksan niya ang pintuan ng kotse ko at walang pasabing pumasok sa loob. Inis akong nag-iwas sakaniya ng tingin. Muli na namang namutawi ang kaba ko sa aking buong kaibuturan. Tanging prisensya lang niya talaga ang nakakapagpadama saakin niyon. He will always be the one guy that can make me feel shivere and tingling kahit pa wala naman siya gaanong ginagawa. Naikuyom ko ang aking kamao.

Sinuyod ng kaniyang mga paningin ang aking buong kabuuban lalo na parteng iyon ng kamay ko and then suddenly without a word he grab my left hand with cares and longing? I do not know but that is what his expressions is telling me. Mariin akong napapikit. Bakit ? bakit hindi ko man lang magawang bawiin sakaniya ang kamay ko? Am i really this weak when i am with him? Urgh! Yawa.

"Am i the reason for your tears?" he kisses my wrist and palm.. At inaamin ko nagustuhan ko ang ginawa niyang iyon. ApakaRupok ko talaga pag dating sa Lalaking to! >_<

"W-hat do you mean? Bitawan mo nga ako! at bumalik ka na sa loob baka hinahanap ka na nung Fiancé mo!" Kinakabahan kong sambit ngunit nakabawi rin naman sa huli kasabay niyon ang paghatak ko saaking kamay ng buong lakas pabalik.

I glared at him. His eyes darkened and jaw clenched. Kinabahan tuloy ulit ako but this time may kasamang takot na.

"If its about what you saw inside.. Don't worry about it its just for show."

Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Hindi ko siya maintindihan!

"Huh?" kunway hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niya

"Sinasabayan ko lang ang gusto ni Amber, you see she's famous. She's my fiancé and everybody knows that even the medias. Masyadong pinangangalagaan ni Amber ang kaniyang pangalan.  Ayaw niya itong madumihan kaya—"

"I get it! why are you even explaining!? you sound so defensive." Sarkastik kong saad ng hindi siya pinatapos sakaniyang mga gusto pang sabihin

"for your peace of mind.."

the hell?

At pumayag naman siya sa gusto ng Amber na iyon? And sinasabayan? Duh—Fiancé Niya yon ofcourse He loves her! hindi naman siguro siya papayag na maging fiancé ang babaeng yun even if its fixed! And the way he held her hand earlier! Urgh! Ang dami ko na ngang iniisip dumagdag pa yun!

Inirapan ko nalamang siya sa labis na pagkainis.

"Get the hell out off my face." I said gritting my teeth

"Are you jealous?"

"F*ck No! At bakit naman ako magseselos? Anong karapatan kong magselos!?" I laugh bitterly and pain visibly shows into my eyes. Hanggang sa di ko nalang namalayan na may mga luha na namang dumadaloy sa magkabilaang pisngi ko. I Hate the feeling of being inlove and still effin inlove with my Ex!