[MAYDON] "COME BACK DUNE"

CHAPTER 38

MAY'S POV

Sunday,

Maaga akong nagising para magluto sana ng Breakfast namin ni Dune, pero—naunahan niya na naman ako sa pag-gising.

Ganito palagi ang set-up namin tuwing umaga, kung sino ang mauna siya ang magluluto ng Agahan. E' kaso, parati namang siya ang nauuna o di kaya'y ayaw niya lang talaga na ako ang mauna. Minsan napapairap nalang talaga ako e', thinking na 'baka hindi ako masarap magluto kaya ayaw niya ako pag-lutuin?' tss.

"Nakakatampo ka na, ba't ayaw mo akong paglutuin? ayaw mo ba sa mga luto ko?" I said that dramatically, I even shed a tear. Talagang dinidibdib ko iyon kahit na napaka simpleng bagay pakiramdam ko wala na kaagad akong kwenta, hindi pa man din kami ikinakasal.

Ewan ko ba, pero madalas akong ganito..

Yung Emotions ko paiba-iba, madali akong matawa kahit gaano pa kasimple o ka-walang kwenta ang joke, ganoon rin sa pag-iyak. Ang bilis-bilis mag bago ng emotions ko at ang sabi ng Doktor ganoon raw talaga pag nagbubuntis.

Ang dami kong napapagtanto magmula nung magbuntis ako, Pati ang buwanang pag-iba ng katawan ko.

Agad akong dinaluhan ni Dune sabay halik saaking Noo.

"Aww, look how grumpy my baby is.. C'mon don't be upset' sarap na sarap kaya ako sa mga luto mo. I just don't want you to get tired—"
.

"I won't get tired in cooking, ang dali lang naman nun ah! Ang sabibin mo ayaw mo lang talaga ako pag-lutuin!" Inis ko siyang kinunutan ng noo sabay punas ko sa mga luha ko

Nakita kong gumuhit ang bahagyang ngiti sakaniyang labi ngunit agad niyang tinikom iyon, nagpipigil siya ng tawa. tch! I roll my eyes at him saka ko siya inis na pinisil sa tagiliran, Ngunit imbes na humiyaw tumawa lamang siya kaya mas lalo lamang akong nainis.

"You find it funny huh! kainis ka, You only make me feel not worthless, Am I ugly now that I'm pregnant huh? Tuwing nagtatampo ako lagi mo akong tinatawanan, may nakakatawa ba sa mukha ko? am I a clown to you?" Nakanguso kong sabi at mas kalo pang napahikbi dahil sa tinuran niya

Kaya muli niya akong dinaluhan upang agad na punasan ang mga luha ko gamit ang kamay niya sabay hawak sa baba ko upang mai-angat ang aking mukha at matitigan niya ako sa mata.

He rose a bit of smile on his lips and licked it bago siya nagsalita.

"Baby, If I find you ugly.. will I marry you?" He smirked and lick his lips "I will still marry you.." Aniya na may pilyong ngiti sa labi. Nanunuya.

Hinampas ko siya, so talagang papakasalan niya parin ako kahit pangit ako? At para pa talagang pinapalabas niya na pangit nga ako? I sob more because of that..

"Kainis ka! I don't wanna marry you then if you think I am ugly na pala, Maghanap ka ng maganda!" I told him angrily saka ko aakmang tatanggalin na sana ang singsing sa daliri ko, when he forcely stop me.

I heard him groaned

"Baby!" He swallow hard and bit his lips. At bumuntong-hininga kalaunan, Kung kanina ay Natatawa ang kaniyang itsyura ngayon ay seryoso na. Mapupungay ang kaniyang mga mata, He looked at me like I am the most beautiful Woman in his eyes. Ah talaga lang ah?

He held both of my hands, sabay hilot-hilot niyon kaya napayuko ako at napatitig narin sakaniyang ginagawa.

"Look" He said, kaya muli akong nag-angat ng mukha upang titigan siya "Your beautiful okay? Kasi kung hindi ka maganda.. Bakit hindi ko kayang tumingin sa iba di'ba? You are the most beautiful girl I had met before, The lady I had seen again after the past ten years, and The most beautiful woman that i am staring at right now, The woman who's now carrying my child in her womb.. Ang babaeng gusto kong pakasalan at makasama sa panghabang-buhay.. It was you Dale.. Palagi, And you will always look beautiful into my eyes, kahit kumulubot man lahat ng balat mo, Magka wrinkles ka man, Maganda ka parin sa mga mata ko. Put that on mind, 'kay? I Iove you" Then he kiss my forehead