KAHVE KOKUSU

PEKİ KAYAN YILDIZLAR NEREYE GİDER?

Ruhumun astarı delindi,
Ben diktikçe o söküldü...
Kalbimin duvarları darbe aldı,
Ben dayandıkça o yıkıldı...

Projenin kimsesiz çocuklar için hazırlandığını öğrendikten sonra katılmaya karar vermişti zaten ama kararını söylemek için acele etmemişti.

Altı karavan ile hareket edilecek altılı gruplara ayrılıp, her grup sekiz il gezecekti ve 20 gün tatilleri vardı.

Geriye kalan otuz bir ilide okuldaki bez kişilik gruplar yakın olan ilçeleri aralarında paylaşarak halledecekelerdi. Bu kısım biraz kafa karıştırıcıydı ama önemli olan çocuklardı, tabi birde il il gezmek güzel olacaktı.

Toplantı odasında bu planlar yapılırken iyice sıkıldı. Önünde oturan Taylan'ın kulağına;
"Çok karmaşık sen bana özet geçersin." diye fısıldayıp çıkışa doğru ilerledi.

Daha kapıdan çıkmadan sigarasını hazırladı. "Havalarda iyiden iyiye serinledi, artık elbiselerle veda etsem iyi olacak." diye geçirdi kafasından.

Sigarasını içmeye başlamıştı ki, Enes geldi;
"Demek vazgeçtin çok iyi oldu. Çok saçma bir proje zaten bence amaçları da.."

Bu zırvalardan çok sıkılan İnci sözünü bitirmesine müsade etmeden araya girdi;
"Biliyor musun artık içim şişti... Ayrıca vazgeçmedim gidiyorum hemde yarın. Birazdan gruplar açıklanır."

Enes'in yüzü renkten renge giriyordu;
"BAK seni defalarca uyardım, nasıl ona güvenip gidersin?"

Arkadaşlık ayağına resmen onunda flörtleşmiş, Taylan'la sezdiği ilk yakınlıkta hemen sevgili yalanını uydurmuş olan bu çocuk mu güvenden bahsediyordu. Gerçekleri bilmese bide inanırdı, ona.

Kimse sevgisini bahane edip bunları yapamaz, başkasının kaderine müdahale edemez. Taylan en azından belli, amacı belli... Ben ne kadar izin verirsem o kadar gelir.

"Bak Enes bu korumacı tavrın sadece sinirlerimi bozuyor... Kes şunu yapma... Ben kimsenin korumasına muhtaç değilim." diyerek çıkıştı.

Aslında tüm gerçekleri yüzüne vurup, herşeyi bir kalemde silmek istiyordu ama onca zamana da kıyamıyordu. Şuan gördüğü değil, bir zamanlar tanıdığı Enes'e kıyamıyordu.

O sırada Taylan seslendi... Enes'e tek kelime etmeden Taylan'a doğru yürüdü.
" Evet plan ne?" diye direk konuya daldı İnci.

Ondaki bu gerginliği ve sebebini anladığı için hiç keyfini bozmadan cevap verdi.

"Gruplar ayrıldı. Birlikte gidiyoruz.. Eee rotayıda yolda zaten görürsün. Yarın sabahtan gelir alırım seni."

"İyi tamam" dedi ve gitti İnci.

"Ne değişik bu kız, her gördüğümde farklı biri." diye düşündü Taylan. Çözmeye falan kalksa, kendi kördüğüm olurdu.
"Çok fazla dalmadan aman oğlum kıyıdan kıyıdan..." diye kendine hatırlatma yapıp durdu.

Gerçektende sabah çok erken geldiler kapıya... Uykulu bir şekilde arabaya atladı İnci hiç konuşmadan, sonrada kafasını dayandığı yerde tekrar uykuya daldı.

Araçtaki her kızla tek tek ilgilenen Drakulamız hiç sesi çıkmayan İnci'ye doğru gittiğinde uyuduğunu fark etti.

Bütün kızlar sabahın körü dememiş kalkmış, full makyaj, saçları yapılmış, giyim kuşama özenmiş ve öyle gelmişlerken.

Bu kız eşofmanlarını çekmiş, saçını öylesine bir toplamış, sıfır makyajla gelmişti ve uykusuna devam ediyordu öyle mi? Karşısına geçip saatlerce bu doğal kızı izledi.
"Bu haliyle bile bu kızlara on basar." demeden de edememişti.