Written On A Canvas

Chapter 04

Chapter 04

I was just silent on our way to the venue.

Katabi ko si Jaime sa last row ng Mercedes Benz nina Aly. Wala kaming imikan na dalawa. He just sits on the very side, and I don't know why. Kung pwede niya pang isiksik iyong sarili niya lalo, siguro ay gagawin niya. He seems allergic to close distance.

Sa pangalawang row naman ay si Yaya Moning, Angelica, at Alyanna. They were just randomly talking about anything. I overheard them talking about the disco night that will happen at the party later on.

"Magre-request talaga ako ng pasabog na kanta sa sound system mamaya!" Aly said exuberantly. "Bahala na masira takong ko. Sasayaw talaga ang tao na 'to!" dagdag pa nito.

"Gew! Ako din!" segunda ni Angelica. "Tsaka dapat nandoon 'yong crush ko para maganahan akong sumayaw mamaya!" Tumili pa ito nang sinabi niya iyon.

I shook my head.

These girls.

"Sasayaw sa disco 'yon, for sure," sambit ni Aly sabay lingon sa amin sa likod. "Hoy, disco tayo mamaya, ah? Wag KJ! Sasakalin ang aayaw!"

Lumingon din si Angelica. "Ilabas niyo na 'yang mga tinatago niyong moves, guys. Mag-enjoy tayo!"

Nahihiyang tumawa si Jaime. "Hindi ako marunong sumayaw, e..."

"Walang contest sa disco! Ano ka ba. Kahit daliri mo lang igalaw mo, pwede na 'yon!" bulalas ni Angelica dito.

Aly turned to me. "Ice, ah? Disco tayo?"

Before I could even speak, someone from the front voiced out.

"Marunong ka ba sumayaw, Ice?" Zibon was looking at the rearview mirror. Sinabayan niya iyon ng kaunting tawa na tila nang-aasar. Katabi kasi ito ng driver dahil doon mas ang mas convenient na pwesto para sa kaniya.

Tinignan ko lang ito sa salamin. Hindi ko rin siya nasagot dahil nagsalita agad si Aly. Nalipat sa kaibigan ko ang tingin ko. Nakikinig lang din naman iyong ibang mga kasamahan namin.

"Palaging hopia 'yan noong elementary kami, Zib. Laging present sa practice pero wala naman sa mismong presentation." Parang nagsusumbong si Aly sa tono ng pananalita nito at ginawaran niya pa ako ng yamot na tingin.

Tumaas naman iyong kilay ko nang marinig kong tumawa ng kaunti si Zibon kaya bumalik sa binata ang tingin ko.

"Bakit naman?" he asked while still having that darn grin.

"Kasi may sakit raw. Pero kung tinatanong ko naman si Tita Lucia, nagbabasa lang naman daw ng libro," naroon pa rin ang tono ni Aly. "Buti nalang natatawid pa rin iyong presentation kahit wala siya."

In my defense, I hate to be in the spotlight. Most of the time when it's practice, I'd always insist to put myself somewhere in the back so that by the time I won't show up, the formation won't get ruined. I don't want to be in front of a large crowd. Let alone be in one.

I always tell the teacher to just place me somewhere irrelevant, kahit wala namang bagay na ganoon dahil importante ang position ng bawat isa. Nonetheless, nagpupumilit ako dahilan para wala nang magawa ang guro. Kaya kapag nagp-present sila, hindi sila naaapektuhan sa pagkawala ko kasi ayos lang kahit wala ako roon.

I skipped five presentations back in elementary for the same reason.

"Totoo ba 'yon, Ice?" Zibon asked. My gaze was still locked with his and I feel annoyed because he's making it seem like my anxiety is not valid.

I just moved both of my eyebrows upwards a little and looked away.

"Sasayaw tayo mamaya, Icicle. Kakaladkarin talaga kita," banta ni Alyanna bago humarap.