26. I'm sorry

359 8 0
                                    


"So kayo na?"

I'm at the library with Sasa. Kwentuhan with things and such but wait, kami na nga ba? I can't remember na umoo ako sa kaniya. So basically hindi pa kami. It's blur. Malabo. Hindi malinaw.

"I don't know." Nagkibit balikat pa ako.

Naalala ko tuloy yung huli namin pag-uusap ni August.

"Let's be selfish together for our own happiness?"

I was about to say my yes. That's what I wanted on the first place, so better if I'll take a chance on him.

I remember that I once read "Loving someone is taking a constant risk with your emotions. When you find the right person, the one you know you want to be with, that person becomes worth the risk."

I know this will be worth the risk so nothing to worry about. Nag-ring yung phone niya but he didn't mind it. He is just waiting for my answer.

His phone rang once again kaya tumango na lang ako. A sign that I gave him the right to answer his phone.

"Saglit lang to."

Lumabas siya saglit ng bahay at pagbalik niya ay natataranta na siya. "I have to go, I'll text you later." He just kissed my forehead and immediately leave.

After few minutes he send me a message telling that he's in the hospital. Nakunan daw yung mom niya because of too much stress sa work. I insist to come but he refuses.

I came back to reality ng may nahulog na libro galing sa likuran ko kaya agad akong lumingon doon. Si Oliver. Ilang araw na din kami hindi nagkikita, he was absent for how many days.

Umupo siya sa tabi ko pero agad akong tumayo. "Please, just hear my explanation."

Mariin akong napapikit. What if he will fool me once again? Nagtuloy-tuloy na lang ako sa paglalakad, sumunod naman si Sasa sa akin.

Classmate ko pala si Oliver sa next subject. Sa likod ko siya nakaupo. Sa tabi ko naman si Sasa. Nakikinig lang ako, these past few days hindi ako nakikinig ng maayos so I need to catch up with our lessons.

Naramdaman ko ang pagtayo ni Oliver mula sa likod ko. May ipinatong siyang maliit na papel sa desk ko at tsaka na patuloy naglakad palabas. Sinundan ko lang siya ng tingin at binasa ang sulat sa papel.

"I'm sorry and I mean it."

Kinalabit ako ni Sasa ng mapansin niya na natulala na ako. Maybe I just need to hear his explanation?

"Tulala ka diyan? Halika na uwi na tayo."

Chineck ko yung cellphone ko. Kagabi pa hindi nagtetext si August. Nakalabas na kaya si tita Hazel sa ospital?

Pumunta ako sa bilihan ng mga prutas at tsaka ako pumunta sa bahay nila tita Hazel. Kung wala man sila dito siguro itatanong ko na lang kung saan yung ospital na pinagdalhan sa kaniya.

* ding dong *

"Pasok ka hija."

Bineso ako ni tita at tsaka pinaupo muna dito sa upuan sa may garden nila.

"Narinig ko po yung nangyari sa inyo. Kamusta na po kayo?"

"Okay lang naman ako, hindi ko kasi alam na buntis ako kaya hindi ko naalagaan yung sarili ko."

Andiyan kaya si August? Inabot ko kay tita yung basket ng prutas at tinanong kung nasaan si August, kagabi pa daw ito hindi nauwi. Ano kaya nangyari sa kaniya? Saan kaya natulog iyon?

Take a chanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon