Ladies' Night (Lesbian)

Chapter 20

Happy birthday to me!

Nakaalis na si Gabrielle at hindi ko na sya inabutan kinaumagahan na magpunta ako sa bahay nila.

Nanghinayang ako.

Hindi man lang ako nakapagpaalam sa kanya.

But anyway, kailangan kong samahan si Radish sa primary check up nya for her upcoming operation with her surgeon today.

We are at the hospital now.

Hospital. This is the last place where i want to be at because it only reminds me of fear and heartbreaks. But Radish needs me.

Bigla akong napatingin kay Radish na tahimik lang nakaupo sa tabi ko habang naghihintay kaming tawagin ng nurse. "Hey.." Hinawakan ko ang kamay nya. "Are you okay Rad?"

Slowly, she looks up at me. "I'm scared ate Mia. What if the check up isn't what i.."

"Radish." Pag-awat ko sa kung ano pangsasabihin nya. "You will be fine, everything will be alright. Trust your doctor okay? Gagawin lahat ng ate mo  para sayo."

Pero lalo lang naiyak ang bata. "I miss ate Gabrielle."

"4 days lang Radish, uuwi din sya."

Tumango tango sya kahit umiiyak. "Sana pasalabungan nya ako ng chocolate."

Natawa ako. "Ibibilin ko kapag tumawag sya pagkarating ng New York." Pinunasan ko ang luha nya. "Gusto mo mag-ice cream later? O anything you want."

I just want to make feel her better.

"Really ate?" Umaliwalas na ang mukha nya.

Tumango ako. "I promise."

"Radish Lopez?" Pagtawag ng nurse na lumabas mula sa office ng surgeon ni Radish.

Napatayo ako. "Kami yon Miss."

"Come inside na po."

At itinulak ko ang wheel chair ni Radish papasok ng office ng doctor.

"Pakihintay lang po si Doktora, may kausap lang po sya sa cellphone." Sabi ng Nurse bago ito lumabas ng office.

Naiwanan kami ni Radish.

"Wag kang kabahan ha?" Paalala ko sa bata.

Tumango naman ito.  She seems a bit relax.

Maya maya pa ay lumabas ang doktor mula sa isang maliit na kwarto.

I just look at her a little longer. The doctor is so beautiful and very familiar to me.

"Hello, Radish.." Ngumiti sya sa bata habang naglalakad palapit samin. Then she stops when she noticed me, the doctor is surprised nang makilala nya ako. "Mi..Mia?"

"Scarlett?" Hindi ako makapaniwala.

"Yes.." I could see tears started to pool in her eyes. "Oh my God, I... i.."

I understand why she acted like this.

Niyakap ko si Scarlett ng mahigpit.

"I'm so sorry." She cried.

I know Scarlett. Sya lang naman ang naging surgeon ng younger brother ko na si Brielle. He died in the middle of operation——Scarlett was the surgeon.

We actually got really close with her, Scarlett was like a sister to me. Ngunit nang nawala si Brielle ay hindi narin kami nagkita.

I move on, we move on——but not Scarlett.