Nagulat ako dahil may biglang yumakap sa hita ko.A little boy na nakatingala sakin at kuntodo ang pagkakangiti with dimples pa. "Mama."
Kumabog ang puso ko at dahan dahan lumuhod para maging eye to eye level kaming dalawa. "Mama? Sino ka?" Tumingin ako sa paligid at saka ko lang narealize na nasa park ako kung saan kami pumunta nina Gab before pero kami lang ang tao. "Teka bakit mag-isa ka lang?"
Hindi sya kumibo.
Pinagmasdan ko syang maigi at tanya ko ay mga tatlo o apat na taon lang sya. "Nasaan ang mga magulang mo?"
"Ikaw." Sagot ng bata bago tumakbo.. "Mama, mama, look!" Iwinagayway ang mga kamay sa hangin na parang paro paro na malayang lumipad. "Yay!" At bigla syang nadapa.
Humahangos akomg lumapit sa kanya. "Okay ka lang ba?"
Kahit nagdugo ang tuhod nya ay hindi sya umiyak. "Opo."
"Nasaan ba ang Màma mo? Bakit iniwanan ka nyang mag-isa?"
"Kasama kita, ikaw si Mama ko."
Medyo naguguluhan parin ako sa mga nangyayari, si Ivy at Cody lang ang anak ko and out of nowhere ay bigla kong naalala ang pangyayari bago ako maaksidente.
Napahawak ako sa tyan ko. "Oh gosh.."
"Remember me now?" Nakangiti parin ang bata sakin. Tumayo sya at pumitas ng gumamela para ibigay sakin. "I love you Mama."
"Thank you." Nanginginig ang kamay na kinuha ko ang halaman na may luha ang mga mata. "What's your name?"
Nagkibit balikat sya. "I don't have one."
Lalo akong naiyak at niyakap ko sya nang mahigpit. I know he's my child, my son na inaayawan ko nong una. "I'm really sorry, I didn't mean to hurt you, I love you so much."
Tinapik nya ang likod ko. "Goodbye Mama."
And just like that, nawala sya.
Ang sakit at kirot ng pakiramdam ng puso. It's heavy and all i can do is just cry.
Pero bakit ko sya napanaginipan?
Unti-unti akong nakaramdam ng matinding pananakit ng ulo at hindi ko maidilat ang mga mata ko.
"Mia.."
I moved my fingers. "Mm.."
"Open your eyes please." Bulong ni Gabrielle sakin.
And i did what she told me, dahan dahan kong binuksan ang mga mata ko.
"Gosh.." Niyakap ako ni Gabrielle. "I thought I'm gonna lose you."
I'm still dazed at hindi ko alam ang nangyayri.
"Gab.." Nanghihina ang boses ko, ang hirap din magsalita dahil uhaw na uhaw ako. "Nauuhaw ako."
Agad nya akong kinuha ng baso na may straw para hindi ako mahirapan uminom. "Thank you." Medyo umookay na ang pakiramdam ko, masakit lang ang ulo. "Anong nangyari?"
Naupo si Gabrielle sa tabi ko at hinimas himas ang braso ko. "Mm naaksidente ka pauwi galing kay Hazen."
At ayon na nga, natandaan ko na.
Napatigil ako when i remember what my dream was. Kaya napahawak ako sa tyan ko. "Wait... Kamusta ang baby ko?" Hindi sumagot si Gabrielle. Ramdam ko ang bigat ng tensyon sa kwarto. "Gabrielle?"
"He's.. he's gone." Halos hindi ko sya marinig. "You had miscarriage."
Naiyak ako. Iyak nang sakit at pagsisi.
BINABASA MO ANG
Ladies' Night (Lesbian)
RomanceWhy do we keep secrets? Is it to protect yourself from pedantic society? Or it is your fear of consequences? But Mia didn't care. She works for a living and will do everything for money. Nakaplano na ang mga susunod nyang gagawin hanggang sa makil...