PAGKATAPOS ng eksenang ‘yon ay mas lalong naging malayo ang loob namin ni Claude sa isa’t-isa. Kung dati ay kinakausap niya lang ako tuwing kailangan niya ng katawan ko, ngayon naman ay hindi na talaga. Aalis siya nang walang pasabi, at mas madalas na rin niyang dinadala si Athena sa condo unit niya, hindi lang tuwing Sunday, kundi halos araw-araw na. Tanga na lang ang hindi makakapansin na may namamagitan sa kanila. They’re more than just business partners.
Dapat kong ipagpasalamat ang bagay na ‘yon dahil kahit papaano ay nagkakaro’n na ng resulta ang ginawa ko sa kaniya. Sa tingin ko, hindi magtatagal ay palalayasin at itatapon na rin niya ako na parang basura—which was the thing I’m opted to do in the first place. I only want a freedom from him, I only want a peace of mind, even if it contracts my heart. Pagkatapos no’n, malaya na akong balikan si mama. Pero bakit parang ayaw ng puso ko? That man really changed a lot.
“I’m leaving, see you tomorrow!” Athena smiled sweetly, then she kissed Claude’s cheek.
Hindi ko sinasadyang masaksihan ang eksenang iyon, eksakto kasing kalalabas ko lang ng kusina para sa dinner. Wrong move pala, dapat pala ay sa loob ng kuwarto na lang ako kumain. ‘Tsaka na lang dapat ako lumabas noong sigurado nang nakaalis si Athena.
But those gestures didn’t surprise me anymore. Madalas nilang gawin ‘yan, kaharap ako o hindi. Pakiramdam ko, sa lahat ng pananakit na ginagawa niya sa akin, ito na ang pinakamalala.
Aware naman si Athena ‘tungkol sa relationship namin ni Claude. Or she’s just too much aware that she knows Claude and I aren’t on good terms anymore. Ano kayang iniisip niya?
Ilang araw na rin akong nananahimik. Hinintay kong tuluyang makaalis si Athena ng bahay, ‘tsaka ko kinausap si Claude.
“Don’t you think you two are being too much?” I gained all of my confidence to ask him. He shifted his gaze to me, but seconds passed and he didn’t reply. D-in-edma niya ang tanong ko, ‘tsaka muling humarap sa TV. “I mean, you can get another place but here. Or you can just send me away.”
Sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya ako nilingon, ngunit tumugon siya. “What do you mean.” His monotonic voice seemed to indicate that he doesn’t give a fuck about my rant.
“Hindi mo kailangang ipamukha ang pambabastos mo, that’s what I’m saying.” I replied.
Claude looked at me, maya-maya pa’y nagsindi ito ng sigarilyo.
“What?” Iritado kong singhal.
“Tell me, sa paanong paraan kita binastos?” Ngisi niya.
Napamaang ako sa tanong na ‘yon. I shook my head. He’s so unbelievable.
“I couldn’t count how many times you brought that woman here, not to negotiate but to flirt.” I stated as a matter of fact.
“So?” He arched a brow. “Ano naman sa ‘yo?”
“Wala, ang akin lang, you have to mind I exist, too! Hindi lang kayong dalawa ang tao rito. Either get another place or ako ang aalis! Hiyang-hiya naman kasi ako sa inyo ng babaeng ‘yon! Kung makagawa kayo ng kalandian sa harapan ko, akala niyo kayo lang ang tao rito!” Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng boses, talagang isinumbat ko na nang diretso ang hinaing ko.
“I see. . . so you’re jealous.” He concluded while smoking.
“No, I’m not jealous! I just hate being disrespected!” I shouted at his face.
Kahit pa sabihin naming pekeng fiancee niya lang ako, fiancee niya pa rin ako sa paningin ng ibang tao. Ano na lang ang sasabihin ng pamilya niya kapag nakarating sa kanila ang ‘tungkol dito?
BINABASA MO ANG
Heartless Romance
Roman d'amourArabelle Torres' mother isn't in favor of her own happiness to begin with, which was a man named Claude Fontanilla. She urged to break up with him for her mother's sake yet the man of her dreams was just too good to be true, that he promised to love...