Aysız Gece

1. Bölüm

07.09.2021

Düşünüyorum da... Bazen insanların yüzlerindeki maskeleri çıkartmaları gerekiyor. Gülen bir yüzün ardında tükenmiş bir ruh olabilir. Ağlamaklı gözlerin ardında ise oyuncu bir ruh. En kötüsü... Masum bir yüzün ardında acımasız bir katil yatabiliyordu.

"Naber?" Koray'ın sorusuyla birlikte derin düşüncelerimden ayrılıp kahvemden son bir yudum aldım. O, masada karşıma oturup manzaramı keserken ben kalkmak için hazırlanmaya başladım.

"Ahu bir dur daha yeni geldim."

"İyidir senden?" çantamı koluma taktığımda çoktan ayaklanmıştım.

"İyiyim. Çok iyiyim. Duruşma muhteşem geçti kızım!" dedi Koray sevincini belli etmek istercesine otuz iki diş gülümseyerek.

"Sevindim. Şimdi müsaadenle benimde bir duruşmam var. Kaçıyorum ben görüşürüz," Koray bana göz devirirken ona sahte bir gülümseme gönderdim. "Ha unutmadan, hesap sende." bu sefer içten bir şekilde gülümseyerek restoranın çıkışına yöneldim.

"Bu kaç etti Ahu?!" Koray arkamdan söylenirken ona dönmeye tenezzül bile etmeden el salladım. En yakın arkadaşımın mutluluğunu mu mahvetmiştim? Sanırım.

Dışarı çıkar çıkmaz içime dolan deniz kokusuyla derin bir iç çektim. Yemek yemek için hep denize yakın restoranları tercih ediyordum. Fakat şuan bulunduğum konumun tek dezavantajı zaten zor bulunan taksinin burada daha zor bulunuyor olmasıydı. Kulaklığımı taktım ve restoranın duvarına yaslanıp taksi beklemeye başladım. Gözlerim yine o gülen yüzlere takıldı. Gerçek olmayan o yüzlere... İnsanlar gerçekten muhteşem rol yapıyorlar. Tamam... Ben de.

Omzuma dokunan elle birlikte irkildim. Arkama doğru döndüğümde tanımadığım sarışın bu beyefendiye ne var dercesine bakıyordum. Kahverengi gözleri elini işaret edince kulaklığımı çıkarıp elindeki karta baktım. "Bu sizden düştü sanırım?" dedi tanımadığım bu adam gereksizce karşımda sırıtırken.

"Evet benim," dedim elimi uzatıp kartı bana vermesini beklerken. Kartı biraz daha kaldırıp üstündekileri okumaya başladı. Amacı neydi?!

"Ooo demek Avukatsınız," dedi keyifli bir şekilde. "Ahu Korkmaz!" dedi aynı keyifli ifadeyle. Ona anlam veremez bir ifadeyle bakarken kartı hızlıca elinden çektim.

"Bu sizi alakadar ediyor mu?" diye sordum meraklı bir ifadeyle. Adam küçük bir kahkaha attığında ona bi' tane yapıştırmamak için kendimi zor tutuyordum! "Komik olan ne?" diye sordum bu sefer.

"Hiç... Tanıştığımıza memnun oldum Ahu Hanım." dedi yine sırıtmaya devam ederken. Dalga mı geçiyordu? Tanışmışmışız! Daha fazla uğraşmak istemediğimi belli edercesine kulaklığımı tekrar takıp yolu izlemeye başladım. Ve sonunda göz açıma giren taksiyle birlikte bir iki adım ilerledim. Adam hala arkamda mı değil mi umursamadan durdurduğum taksiye bindim. Bana sulanmış mıydı yoksa ortada şüphelenmem gereken bir durum mu var anlamamıştım. Veya ben büyütüyordum...

🎼

"Bitti mi duruşman?" Koray anlaşılan bugün benimle vakit geçirme isteğinden vazgeçmeyecekti. Duruşmam biter bitmez beni aramıştı.

"Bitti. Ama inan bana çok yorgunum. Direkt eve gidip dinlenmek istiyorum." dedim sesime yorgun bir tını karışırken.

"Kızım yeter artık! Hep ekiyorsun. Bir oturup adam akıllı konuşmamız gerekiyor artık. İtiraz istemiyorum. Efsun teyzeyi aramak zorunda bırakma beni." küçük tehdidiyle birlikte gülümsedim.