Aysız Gece

21. Bölüm

İyi kiii!!!❤️

🎼

"Kalıyorum, Batu Demirbaş!" son cümlemin ardından yüzünde değişen ifade bana tek bir şeyi açıklıyordu: Bunu beklemiyordu. Ona beklemediği bir hamleyle karşı koymuştum.

"Her şeye hazırlıklısın yani?" dedi sorarcasına. Toparlanması uzun sürmemişti anlaşılan.

"Evet!" dedim kendimden emin bir şekilde. Dudakları aralandı fakat o daha konuşamadan arkamdan gelen adım sesleri susmasına neden olmuştu.

"Scorp?" Benedict Bey tüm güler yüzlülüğüyle bakıyordu bize. Batu'ya sarıldığında Batu'nun kaçamak bakışları benim üzerimdeydi. "Hoşgeldin. Çayı yeni demledik istersen-"

"Yok kalmayalım biz." dedi Batu alelacele. Kaşlarım çatıldı.

"Acelemiz mi var?" diye sordum.

"Acelem var." diye düzeltti beni. Kafamı olumlu anlamda salladım.

"O zaman ben bi' kıyafetlerimi alayım-"

"Ahu gerek yok, bin sen arabaya geliyorum ben." Benedict Bey'e döndüğümde o da en az benim kadar şaşkın gözüküyordu.

"Scorp n'oluyor?" diye sordu kaşları havalanırken. Batu sıkıntılı bir nefes verdiğinde bana dönmüştü.

"Ahu... Arabaya." dedi son kez ikaz eder gibi. Kısa bir an gözlerinde takılı kalan bakışlarımı tekrar Benedict Bey'e çevirdiğimde kafamı veda etmek istercesine salladım.

"Görüşmek üzere... Umarım." dedim ve yavaş adımlarla arabaya doğru ilerledim. Batu, Benedict Bey'le ayaküstü bir şeyler konuşurken neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordum. Pek de güzel bir konudan bahsetmedikleri yüzlerinden okunuyordu. En azından Benedict Bey'in çehresinden.

Batu birkaç dakika sonra arabaya geldiğinde yüzüme hiç bakma gereği duymadan çalıştırdı arabayı. "N'oluyor?" diye sordum. Cevap vermedi. Yüz hatlarına kadar kasılmış gözüküyordu. "Batu anlatabil-"

"Neden?" diye sorduğunda dudaklarım aralıklı kalmıştı. Bana kaçamak bir bakış atmıştı fakat bakışları yoldaydı.

"Ne neden?" diye sorduğumda derin bir nefes çekti içine.

"Neden böyle bir karar verdin?"

"Çünkü sen tercih yapmamı istedin ve-"

"Kurtulmak için hiç tanımadığı birinden yardım dilenecek kadar alçalmış biri mi söylüyor bunları?!" diye sorduğunda şaşırmış sıfatımla ona bakıyordum. Şuan hiçbir şey düşündüğüm gibi gitmiyordu.

"Ceren'i kastediyorsun?" dedim sorarcasına. Alaylı gülümsemesi aslında öfkesinin arttığının kanıtı gibiydi. Sertçe yutkunduğumda bakışlarımı üzerinden ayırmıştım. "Çünkü mantıklı olan buydu." dediğimde histerik kahkahası kulaklarımı doldurmuştu.

"O zaman şimdi de mantıklı olanı yapman gerekiyor!" dediğinde beni alenen yanında istemediğini haykırıyordu.

"Git diyorsun yani?" dedim sorarcasına.

"Aynen öyle diyorum!" dediğinde bir kez daha yutkunma ihtiyacı hissetmiştim.

"O zaman direkt git demen gerekiyordu! Bana bir tercih hakkı sundun sen!" sertçe kurduğum cümle ardından hiç hayra alamet olmayan bakışlarıyla bana döndü.