fifty shades of blue ~taekook √√

güven bana(5)

Merhabaaa

Gazla beklettiğimin farkındayım çok özür dilerim bu sıralar fazla yoğundum o yüzden dönemedim

Her neyse çok uzatmadan bölüme geçelim

İyi okumalar...

(Yorum yorum yorumm)

....

Taehyungtan

Doğduğum günden beri sevilmeyen,

Lanetli görülen omega.

Ben;

Kim taehyung.

Bu yaşıma kadar kendim büyümüş, kimseye muhtaç kalmamıştım.

Ne anneme,ne babama, nede abilerime,

Kalsam bile bana bir tekmeyi hiç acımadan basarlardı.

Sırf erkek bir omega olduğum için,

Feminen giyinip davrandığım için,

Böyle olduğum için sadece ailem değil, çevrem bile beni sevmiyordu.

Oturduğumuz kasabada hiç arkadaşım yoktu mesela,etrafta binlerce alfa ve omega olsa bile.

Kimse beni sevmiyordu, herkes dışlıyordu, bu çok canımı yakıyordu ama buna rağmen gülümsüyor kimseye kin beslemiyordum. İstesemde besleyemezdimki yapımda yoktu
bir kere.

Derin bir nefes verip elimdeki toz bezini lavaboda yıkamış,hızlıca beni dünyada belkide tek seven kurdun yanına gitmiştim.

"Jimim! Her taraf mis gibi oldu baksana ne güzel kokuyor."

Gülümserek bana dönmüş, ıslak elini belindeki havluya silmişti.

Gözlerin içi gülüyordu bana bakarken, ister istemez kendimi çok mutlu hissediyordum o bana böyle baktığında.

"Ah taetae hiç gerek yoktuki, ben hallederdim."

Ellerimi önümde birleştirip parmaklarımla oynamaya başladığımda derin bir nefes vererek;

"Öyle deme jimim. Zaten buraya geldiğimden beri temizlik yapmaktan başka bir halta yaramıyorum. Yaptırmıyorsunki sürekli beni oturtuyorsun, kendimi böyle daha kötü hissediyorum o yüzden bırak çalışiyim, en azından sana bindirdiğim yükün hafifler."

O gece beni bulduğundan beri üzerime titriyor beni her türlü şeyden korumaya çalışıyordu. Yormak istemiyordu o yüzden evin her işine o koşuyor ben yardım etmek istediğimdede kızıyor beni solona pışpışlıyordu.

Beni düşünmesi güzeldi, gerçekten o bana böyle davrandıkça insan olduğumu hatırlıyor, günden güne iyileştiğimi hissediyordum.

Bu duyguların yanındada ona karşı borcumun katlandığının farkına varıyordum. Çok mahçuptum ona,bir şekilde ödemeye çalışıyordum mahçubiyetimi gidermeye çalışıyordum fakat bana izin vermiyordu.

"Neler diyorsun öyle taetae? Bana yük bindirdiğin filen yok önce şunu sana bir açık ediyim. Ardından kötü hissetmenede gerek yok. İstesem sanada iş verebilirim diğerleri gibi davranabilirim değilmi? Sırf onlar gibi davranmadığım için benden özürmü dilceksin?"

Jimim çattığı kaşları ile bana bakmaya başladığında korkuyla gözlerimi büyütmüş, başımı iki yana sallamıştım.

Öyle birşey dememiştimki ben?

Ahh...

Her zamanki gibi yine yanlış anlaşılıyordum.

Omuzlarım çökmesi ile surtımda düşmüştü.