fifty shades of blue ~taekook √√

bir daha söyle (21)

Merhabalarr

Üniversite sınavına çok az kaldı herkese başarılar diliyorum bugün mevzunları görünce duygulandım.

Aga bee

Her neyse ıdjdkjdıd bölümümüze geçelim.

İyi okumalar...

...

Gülümsediğinde çıkan o tavşan dişleri dudağının hemen altındaki beni güzel beyaz teni yapılı vücudu herkesin baktığı o güzel yüzünden tam 4 gün mahrum kalmıştım.

Tamam keyfime kalmamıştım ama sanki uzak bir yerden gelmişçesine özlemiştim onu yatarken yani uyurken konuşmalarını hep duymuştum göz yaşlarını tenimde hissetmiştim ama ne kadar çabalarsam çabalayayım açamamıştım gözlerimi.

Tabii o gün son nokta olmuştu yani dün nereden geldiğini bilmediğim bir dürtüyle hemen gözlerimi aralamıştım ve 4 gün sonra ilk gördüğüm şey onun güzel yüzü olmuştu.

Çok özlemiştim ona sarılmayı kokusunu solumayı çok özlemiştim o yüzden şu an yattığım göğsünden ayrılmaya pek niyetim yoktu uyandığımızdan beri beni kahvaltı için ikna etmeye çalışıyordu ama bulunduğum yer o kadar rahattı ki açlığımı bile düşünemiyordum.

"Güzelim daha yeni iyileştin hemen hastamı olmak istiyordun hım? Hadi kalk bakalım kahvaltı hazırlayalım. "

Dudaklarımı büzdüm.

Kahvaltı kaçmıyorduk? Niye bu kadar ısrar ediyordu ben her zamanımızı değerlendirmek istiyordum sonuçta hemen bir saniye sonramız belli olmuyordu.

Oflaya puflaya göğsünden kalktım ve yataktan sarkıttığım bacaklarım ile yere indim yukarıya doğru sıyrılan 'jungkookun sıyırdığı' tişörtümü düzeltip banyoya doğru adımladım.

Evde kimse yoktu yani bizden başka kimse yoktu burası başka bir yerde jungkookun canı sıkıldığında geldiği kendine özel bir evdi bu evde onun dediğine göre kendi evimizin yapımını beklicez ve daha sonra oraya taşınıçaktık.

Jimim...

Jimim için üzülüyordum çünkü tek kalacaktı belki de yoongi hyung yanında olurdu ama bilmiyorum yine de onun için üzülemeden edemiyordum.

Jungkookun bana anlattığına göre jimim ona yalan söylemişti aslında en doğrusunu yapmıştı tekrar kavga etmelerini istemiyordum ki belki de bu kavgadan sonra araları açılırdı bilemiyorum.

Lavabonun önüne gelip yüzümü yıkamak için hafifçe eğildiğimde karnıma giren ağrı ile anında doğrulmuştum dudaklarımı birbirine sıkıca kapatıp.

Yara izi yoktu hâlâ neden ağardığını bilmiyordum ama doktor bunun normal olduğunu söylemişti birkaç güne geçermiş o yüzden ani hareketlerden kaçınmalıymışım.

Paranoyak sevgilimin yanında bunu söylemesi işleri daha da kötüleştirmişti hastaneden çıktığımdan beri arkamda gölgem gibi duruyordu kollarını belime dolayarak destek sağlıyordu.

Şu an olduğu gibi.

"Ne oldu? Ağrımı girdi? Canın mı acıdı neresi güzelim, neresi acıdı. "

Başımı kaldırıp aynadan bana endişeli gözlerle bakan deltama dönüp kollarımı boynuna doladım yavaşça.

"İyiyim, iyiyim sadece eğilince vurulduğum yer acıdı biraz ama sonra hemen geçti. "

Siyah irisleri yüzümün her karışında gezerken hafifçe gülümsemiş parmak uçlarımla daha ulaşamadığım boyuna ulaşmayı denemiştim öpmek için, o da bu çabamı görmüş  bana doğru eğilerek yanağına dudaklarımı basmamı sağlamıştı.