pişmanlık (7)

5.3K 393 169
                                    

Haftalardır bölüm atamadığım için çok üzgünüm

Size kendimi affetirmek için çok uzun bir bölümle karşınızdayım

Umarım kızmazsınız

Lütfen yorumlarınızı bekliyorum

Ve Sizleri seviyorum

İyi okumalar...

...

Neredeydi? Delta onu buraya neden getirmişti ki.

Herşey çok ıssızdı,sakindi sadece ayaklarının altındaki ezilen yaprak sesleri, ve omeganın nefes alış verişleri duyuluyordu etrafta.

Ne kadar sorduysa hiç bir cevap alamamıştı taehyung. En sonunda sadece susmuş öylece siyahlıyı tekip etmeye başlamıştı. Saatlerce yürüyordular ama hala nereye gidiyorlarsa bir türlü oraya varamamıştılar.

Omega meraklı mavi gözlerini etrafta gezdirirken bir anda çarptığı şey ile sendelemiş şaşkınca çarptığı deltanın sırtına bakmıştı.

Meraklı bir yapısı olduğunda önüne bakmaması omegayı biraz utandırırken jungkook derin bir nefes alıp arkasını dönmüştü.

"Burda bekle. "

"Ne? Benmi beklicem sadece? Sen nereye gidiyorsun?"

Omega hızla atılarak geldikleri yoldan geri dönen siyahlının kolunu tuttuğunda delta ilk siyah irislerini oraya dikmiş ve daha sonra kızgınca omegaya dönmüştü.

"Sana burda bekle dedim değilmi?"

Kolunu hızla kendisine çekip tekrar yürümeye başladığında omega titrek bir nefes alıp sesizce deltayı takip etmek istemişti.

Ama arkasında duyduğu o sesten sonra bırak elleri dizleri bile anında tutmamaya başlamıştı.

"Nereye gidiyorsun oğlum?"

Sesizlik...

koskoca orman sanki sesizmiş gibi dahada sesizliğe bürünmüştü.

Taehyungun zihninde babasının sesi yankılanırken donuk bakışları hala yürümekte olan deltada elleri ise ona doğru uzanıyordu.

Hayır...

"Çok özledik seni hadi artık evimize gidelim. "

Babasının alaylı sesi ile omeganın gözleri dolarken bir dakika bile beklememiş deltaya doğru koşmaya başlamıştı.

Hayır...

Hayır herşey yoluna girmişken olmaz.

Benliğimi tekrar kazanmışken olamaz.

Hızlı adımlarla ona doğru koşarken arkasından abisinin bağırışlarını duyuyor korkusundan ve bana yetişicek diye olan tedirginliğinde gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.

Ama yinede deltaya yetişmişti.

Kollarını hızla beline sarıp başını sırtına yasladığında siyahlı kilitlenmişti.

Hem sarılışından hemde anlamadığı nedenlerden dolayı kala kalmıştı.

"Jungkook, jungkook lütfen beni bırakma sana yalvarıyorum lütfen. "

Hıçkırıklarının arasından konuşurken delta yutkunmuş ama hareket edememişti.

"Yemin ederim gözüne gözükmem hiç evde varlığım bile belli olmaz. Odanı temizlerim, kıyafetlerini yıkarım sana yemek bile yaparım ama lütfen beni bırakma onların eline ne olur"

fifty shades of blue  ~taekook √√Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin