fifty shades of blue ~taekook √√

iyiki geldin (32)

herkese merhabaaa

bol bol yorum istiyorum ona göre

sizleri seviyorum

iyi okumlar

....

"iyi misin?"

lavaboya doğru eğilmiş olan vücudumu dikleştirip eli ile yüzümü yıkadığında derin nefesler alıp veriyor mide bulantımı düşünmemeye çalışıyordum.

"bebeğim gerçekten kötü üşütmüşsün hastaneye gidelim mi hım ne dersin?"

ıslak yüzümü havlu ile kurularken konuşamıyordum bile sanki konuşursam tekrar kusacakmışım gibi geliyordu. bu his den nefret ediyorum ağlamak istiyordum tek istediğim buydu.

"jungkook."

dedim titreyen sesim ile gözleri gözlerimi hızla mekik tutarken ağzımdan çıkan tek kelimeye bakıyordu sevgilim.

"hala miden mi bulanıyor güzelim."

başımı hızla sallayıp benim aksime yapılı bedene sarıldığımda kolları hızla belime dolanmış dudaklarını saçlarıma basmıştı. "tamam bulantın geçene kadar hiç kıpırdamak yok sonra birlikte hastaneye gideceğiz tamamı?"

boynundan derin derin nefesler alıp kendimi rahatlatmaya çalışırken ayağımın altından kayan yer ile geriye doğru sendelemiştim tabi beni hızla tutup kendine çekmişti. ondan sonra bir şey duyamamıştım bana bağırışlarını az olsa da görüyor ama cevap veremiyordum beni kucağına aldığını hissediyordum tepki veremiyordum.

zaten sonrası karanlıktı benim için bedenim koyu bir karanlığa çekilmişti.

......

"şu ana kadar uyanması gerekmiyor muydu? beni kandırmaya mı çalışıyorsun sen!?"

uzaktan gelen sesler kapalı gözlerime yansıyan beyaz ışık yüzümü buruşturmam için sağlam nedenlerdi.

"bay jeon sizi neden kandırayım şimdi uy-... hatta uyanıyor bile lütfen sakin olur musunuz ?"

başımı sağa doğru çevirip gözlerimi sıktığımda saçımda hissettiğim eller ile irkilip gözlerimi açmıştım.

"tanrım taehyung sonunda hiç uyanmayacaksın zannettim."

gözlerimi ilk açtığım andan  bari  bulanık görüşümü netleştirmek için gözlerimi kırpıştırırken yüzümün her yerinde dudaklarını hissediyordum.

"jungkook."

dedim çatlayan sesim ile.

"efendim bebeğim? bir şey mi istiyorsun? su ister misin hım?"

benden cevap dahi beklemeden sürahiye uzanıp bir bardak doldurduğunda bedenimi yavaşça doğrultup elimi sürmeme izin vermeden içirmişti bana. kuru boğazımdan akan ılık sıvı bütün bedenimi rahatlatırken bardağı masaya koyup beni tekrar yatırmıştı.

tanrı aşkına neler oluyordu? neden buradaydım en son jimimlerdeydik yemek yerken midem bulanmıştı banyoya koşup hızla kustuğumu hatırlıyordum sonra jungkookun yanıma gelip yüzümü yıkadığını falan ama ondan sonrası yoktu bende.

"neden burdayız?"

merakla açtığım gözlerim ile pürüzsüz yüzüne bakarken kaşlarını çatıp doktora dönmüştü.

"senin uyanmanı bekliyormuş söylemek için sanki devlet sırrı verecek tanrı aşkına."

bir eli elimi sıkıca tutarken doktor onun dediklerini umursamamış olacak ki kocaman gülümseyerek elinde tuttuğu raporları biraz ötesinde duran masaya koymuştu.