Kayıp Bedenler (2)

Bölüm 30: Ruhsal Kanamalar

medya: lana del rey - serial killer

(bunu daha önce bir bölümün başına koyduğumu hatırlıyorum yanlış değilse lakin yeniden koymak istedim. dinleyin lütfen.)

iyi okumalar :)

30. Bölüm | Ruhsal Kanamalar

"Wish i may, wish i might..." Beklemediğim anda, kulaklarıma dolan naif bir sesle, ayıldığımı hissetmiştim. "Find my one true love tonight..." Gözlerimi araladım, yüzüne vuran güneşe baktım... Nasıl bu kadar güzel olduğunu düşündüm. "Do you think that he could be you?"

Bir elim yanağına çıktı, okşadı orayı sahipenircesine ve ben, dünyadaki tek varlığımmış gibi Aras'a bakmaya devam ettiğimde, gözlerini benden ayırmadan şarkı söylemeye devam etti.

"İf i pray really tight, get into a fake bar fight..."

Yüzümde oluşan tebessümler büyüyüp gülümsemelere dönüştüğünde, yerimde hafif doğrulmuş ve öpmüştüm onu susadığım dudaklarından. Taptığım sesiyle bana şarkı söylemeye devam ettiği her saniyede ona bakabileceğim en güzel şekilde bakmış, sürekli öpmüş ve kulaklarımı mest etmesine izin vermiştim.

"Sweet serial killer, do it for the thrill of the rush, love you just a little too much..."

Şarkının sonlarına gelip, alnıma bıraktığı öpücükle beraber sessizliğe büründüğünde, gözlerimi açıp yüzünde gezdirmiştim. "Lana sevdiğini bilmiyordum, beni şaşırtıyorsun..."

"Hepsi için fırsatımız olacak, sevgilim. Bunda sonra her şey için zamanımız olacak."

Yüzümdeki gülümseme büyüdüğünde onu iyice kendime çekmiştim ve biz, saat öğlene vurup çatana kadar o yatağın içinde sohbet etmiş, gülüşmüş, birbirimizi dinlemiştik.

Daha sonrası ise, klasikti. Beraber kahvaltı hazırlamış, bahçede kurduğumuz sofrada tadını çıkarmıştık.

***

"Ondan hala nefret ediyorum... Asla, ama asla ona alışmayacağımı biliyorum ve açıkçası kendimi buna zorlamayacağım da," derken Aras elindeki tabakları bulaşık makinesine dizmeye devam ediyor, bir yandan ise konunun nasıl ona geldiğini anlamadığım Kaan'ı eleştiriyordu. "Hele seni öptüğünü gördüğüm gece..." Durdu, gözlerini kapatıp bekledi birkaç saniye. "Her şeyim canlı canlı yanıp gitmiş gibi hissetmiştim, birisi içimi deşiyor da; kalbimi elleriyle parçalayıp ayağının altında eziyor gibiydi. Aklımı kaybetmiştim." Daha sonra gözlerime baktı, "Senin nasıl bir tepki verdiğini tahmin edebiliyorum ama o kadar gözüm dönmüştü ki, sadece birkaç saniye bakıp gitmiştim... Bunu asla unutamayacağımı biliyorum ve bu, nefretimi körüklüyor."

"O sadece... Bir anlık, gafletle olmuş bir şeydi, Aras... Kaan'ın bana karşı hissettiği bir aşk yok, biliyorsun. Hele ki o benim..."

Lafımı bitiremediğim birkaç saniye içerisinde, Aras bunu anlamış gibi bana doğru eğilmiş ve dudaklarıma dünyanın en yumuşak öpücüğü için bırakarak, "Kendini bir şeyler için zorlamamanı söylemiştim, Güneş. Anlıyorum ve gerisini konuşmayalım. Olur mu?"