Chapter 34

2.6K 96 4
                                    

THIRD PERSON POV

"Namiss kita Princess.." pagkasabi ay siyang akbay ni Kevin kay Akira. They're having a date right at this moment sa isang park. Dito kasi napiling maglagi ni Akira para marelax siya. For him pangalawa ang lugar na 'to as his sanctuary though maraming tao.

"Namiss din kita Kevin. Sorry ha. Marami lang kasi akong pinagkakaabalahan." sabay yuko niya sa binata. Nahihiya siya pagkat wala na siyang oras dito.

Aminin man niya o sa hindi, parang natatabunan ang nararamdaman niya para sa binata. Marahil dahil ito sa mga hindi niya inaasahang pangyayari sa buhay niya.

Naramdaman ni Akira ang pagsalikop ng mga daliri nila ni Kevin. Napapikit siya at napatingin sa malayo.

"Bestfriend, nakilala ko na ang mga kamag-anak ko. Oh heto, pinabibigay sayo ni nanay. Pinadala niya yan kay tita, ibigay ibigay daw sa atin kapag yumao na siya. Astig ni nanay ano?" halata pa rin ang kalungkutan sa mga ngiti niya.

Kinakabahang tinanggap ni Akira ang sulat. Naisip niya "si tita talaga oo!" Pero pinapatatag niya lang ang sarili niya. Mukhang bubuhos ang luha niya eh. Napatitig siya kay Mark ng muli itong magsalita.

"Sana hindi magbago ang turingan naten kapag nabasa mo na yan ah?" nangunot ang noo niya na siya namang walk out ni damuho.

Nagtatakhang binuklat niya ang sulat at binasa.

"Ang lalim ng iniisip mo ah? Ibang lalaki ba yan? Nagseselos na ako." himig pagtatampo ng kasama niya upang mapansin siya nito. Napatigil siya sa pag-iisip at humilig sa balikat ni Kevin.

"Wag ka na ngang magselos diyan. Sorry na." humalik siya sa pisngi ng binata na ikinangisi naman ng huli.

"Yvane, bakit ganito? Hindi ko na alam kung sino ako. Una, may amnesia ako. Pangalawa, may iba pa akong nanay. So ampon lang ako? Yvane, paano na naman 'to nangyari?" nafu-frustrate na pahayag niya sa kaibigan.

"Magpakatatag ka. Clear your mind so you can make sound decisions. Maybe everything na nangyayari sayo ay may dahilan. We should keep on believing. Malalagpasan din natin ito."

"Pero gulong-gulo na ko sa pagkatao ko. Ano ba talagang meron sakin at pinagtitripan ako ng tadhana?"

"So that thing called tadhana ba yan? Haha." pabiro niyang sabi ng maibsan ang kadramahang lumulukob sa kanilang dalawa.

"Naman eh, pero seriously. Nakakabaliw ang mga rebelasyon. Basta ha, diyan ka lang sa tabi ko. Promise mo."

"Opo, madame baby." at nagharutan sila.

"Saan mo gustong kumain?" sinabi niya na kung saan niya gusto at agad nila yung tinungo.

***

Akira's POV

"Wala ka na ba talagang ibang gagawin pa Princess?"

Ano kayang ginagawa ni Yvane ngayon? Ang daya nga niya eh! Ni hindi man lang ako maitext? Katamaran!

"Princess?"

Heto pa ha, sabi niya kahapon pupuntahan niya daw ako ngayon sa bahay. Ano ngayon siya? Wala! Drawing! Kaloka!

"Ahh -- hmm!"

OH MY!

"Oh ayan, siguro naman mapapansin mo na ako niyan Princess?"

I'm Yours, forever.. (boyxboy) COMPLETED!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon