I'm Yours, forever.. (boyxboy) COMPLETED!

Chapter 35

Nagmamagandang note:

Omigash. I'm so proud of myself, may UD na naman ako! Haha! Guys leave a comment naman. Sana worth reading pa rin ang story ko! Okay, enough.

Almost three weeks since Kevin and I had an argument and up until now hindi pa rin kami nagpapansinan. Nakikita ko siya pero agad din siyang nawawala malingat lang ako.

Hindi naman ako pwede magmukmok na lang. Malapit na ang graduation at isa lang ang gusto kong ma-achieve.

Ang makagraduate as batch valedictorian.

Call me weird or anything but honestly, I don't give a damn. That's the main reason naman kung bakit tayo nag-aaral diba? To make our parents proud.

Though I'm still torn between thinking kung sila ba ang tunay kong magulang o si nanay Ana.

You read it right. Nanay Ana na ang gusto kong itawag sa kanya. Kahit na hindi kami naging ganoon kalapit ng super personal naramdaman ko sa kanya ang tinatawag nilang lukso ng dugo. I'll be happy kung siya nga ang tunay kong nanay.

Siyempre I'll be thankful din sa pamilya ko ngayon. I don't wanna be rude sa kanila. Sila itong nag-aruga at nagpalaki sa akin ng tama. Might as well return to them what they actually deserve. I love this family.

Pero hindi pa naman confirm. Okay, ang labo ko na!

"Nalulunod na yata ako ah?" tanung ng asungot na bagong dating. Umupo siya sa kama, sa may kanan ko.

"Kumusta ka na? I miss my wifey." he then gave me a back hug. I just remained silent.

"Ano bang iniisip mo? Ang lalim naman niyan. Kung lalaki 'yan nagseselos na ako." narinig ko na rin yan eh, kay.. kay Kevin..

Right, Kevin na naman Akira? Ang hirap kasi sayo nagmamaganda ka masyado kaya ayan akala mo may isang gwapong tulad niya ang magkakagusto sayo.

Pero, he said, he... loves me.

That's the thing about them, manloloko. They always say things na hindi naman totoo. Kaya ikaw ayusin mo sarili mo. Mag-aral ka na lang!

"Fine, fine"

"Huh?"

"Anung huh? Adik ka rin ano?" baliw 'to si Aldrich kung ano-anong iniisip.

"Narinig kasi kitang sabi mo, 'fine, fine' so kinakausap mo na sarili mo." napabuntong hininga na lang ako. Tama naman siya eh. Nakikipag-argue ako sa sarili ko. Should I admit myself sa na isang mental?

"Ayan ka na naman wifey, space out queen ka na niyan!" reklamo na naman niya.

"Eh ano ba? Ikaw kaya diyan ang daldal mo. Iniinvade mo ang privacy ko. Baliw ka umalis ka na nga! Ginugulo mo lang ako! Shoo!" pagtataboy ko naman sa kanya.

"Aray! Nakakasakit ka na talaga ng damdamin wifey! Sige ganito na lang, kakantahan kita!" wow naman!

Pumwesto siya sa harap ko at nilabas ang cellphone niya. Aba at handa si mokong! Nagsimula naman ng mapuno ng tugtog ang kwarto ko.

"Ehem ehem. This is for my one and only wifey, my Akira, and it goes a little something like this.."

You know I'd fall apart without you

Unang linya palang kinilig na 'ko. Takte! Nakakadagdag sa kagwapuhan ng mokong na 'to ang galing niya sa pagkanta.

I don't know how you do what you do
'Cause everything that don't make sense about me
Makes sense when I'm with you