CHAPTER 24

68 5 0
                                    

Austrias pov

Sumimsim ako sa baso habang tanaw ang bilog at maliwanag na buwan sa kalangitan at mga kumikinang na bituin sa paligid nito mula rito ay kumakalma ang buong sistema ko upang mag isip ng mag isip iniisip ko ang mangyayare sa susunod na hakbang ko alam kong kumplikado lalo pa at kasama ron si olivia, nag iisip ako tungkol kay erlyn at kung ano ang mangyayare kapag nalaman nya ang gagawin ko kahit papano alam kong mahalaga sa kanya si olivia kahit ganon ang pakikitungo nito sa kanya

Nag aalangan man ay yun ang gusto ko, hindi ko masisikmura na makitang nakakatayo pa rin ang taong kay tagal kong kinamumuhian isa pa sa iniisip ko ang tungkol sa amin ni erlyn, alam kong nakakahalata sya sa pag iwas ko dahil sa tuwing na nakikita ko sya pakiramdam ko umiiyak sya sa harap ko bagay na hindi ko kayang makita sa kanya, naging mahalaga sakin si erlyn at inaalala ko lang ang magiging kalagayan nya lalo pa ngayon balak namin harapin ang mga oligar ng matapos na. Bumuntong hininga ako at bagsak ang balikat na nagbaba ng tingin sa pool hindi ko na alam ang gagawin ko lahat ng desisyon may kapalit

Si kaizer? Hindi ko alam kung pano ako aamin sa kanya na kapatid ko ang mommy nya, na ako rin ang dahilan ng pagkawala ng magulang nya...pano ko sasabihin sa batang yon ang totoo?? Nakikita kong unti unti na syang nakabangon sa pangyayaring yon kaya naman hirap akong sabihin sa kanya, napapikit na lang ako sa naiisip ko ulit ulit ang iniisip ko pero parang wala akong makuhang sagot sa mga yon, kahit anong anggulo ko tingnan isa lang ang paraan

'ang malaman nila ang totoo',

Tanging yon lang kapag nalaman ni general ang totoo panigurado akong kukunin nya si kaizer at kukupkupin bagay na gusto kong mangyare, habang si erlyn lalayo sakin kapag nangyare yon.....hindi ko alam..hindi ako sanay ng wala sya sa tabi ko...pero, yun lang din ang paraan para makalusot sya sa mga oligar kapag nag simula kami

'hindi sapat ang lakas na meron ang grupo ko queen, kahit ang ibang kakilala ko eh maytiwala naman sayo ngunit nag aalangan sila malakas ang kalaban natin queen, hindi ito basta basta',

'ang paraan lang ay ang civilization....kaya kunin mo ang posisyon',

"Kailangan ba talaga ng posisyon na yon? Para manalo?",wala sa sariling bulong ko, iniisip ko na masisira ang tiwala ni kaizer sakin at ayaw ko ng ganon, pinahawak nya sakin yon para huwag makuha dahil mahalaga yon sa kanya alam ko ang ibig sabihin ni syn pero nauunawaan ko si kaizer ang alam nya ay kay shailey yon at hindi sakin

Bakit kailangang ako ang maipit sa mga bagay na nakaraan nyo master?? Bakit ako??

"Ang hilig mo talagang mag sarili ano?",napaigtad ako sa tinig na yon, kaya naman lumingon ako at hindi ako nagkamali dahil si jonathan nakasuot ng plain na t-shirt at short habang lumalakad palapit sakin at tumingala sa langit, bago tumingin sakin
"Matanong nga kita? Bakit ba ang hilig mong magsarili??",ngiwing tanong nya kaya napailing ako

"Saan mo naman nakuha yan?",

"Nakakausap ko non ang mga kaibigan mo, ng malaman nilang makakasama mo kami sa mission kaya alam ko, sabi nila mahilig Kang kumilos ng magisa, mahilig mag isa kung mag plano sa nakikita ko ngayon sayo naniniwala ako sa kanila, kaya nagtatanong ako kung bakit? Bakit ka ganyan?",mahabang usal nya

'kahit kelan madaldal',

"Dahil kahit sino pwedeng maging kalaban",saad ko agad naman syang natigilan

"Iniisip mo bang lahat ng nasa paligid mo kalaban?",gulat na tanong nya kaya natawa ako, nanlalaki kase ang mata at butas ng ilong

"Oo lahat",

"B-bakit? I-i mean? Pati yung m-mga kaibigan mo?",tanong nya pa, kaya naman huminga ako ng malalim saka tumingala

"I have a reason, why jonathan everything i beliefs. Everything i did. Everything that you always see?? Sa ugali ko. Sa pagkatao ko..lahat jonathan may dahilan ako",saad ko, habang sa langit pa rin nakatingin don ay naalala ang mapait na nakaraan

"Kaibigan mo sila kaya dapat nagtitiwala ka sa kanila?..at anong dahilan mo?",takang tanong nya pa

'hindi talaga makontento sa isang bagay! Tsk! Gusto lahat alam! Tsk tsk',



Jonathan pov

'hindi nya pinag kakatiwalaan ang mga kaibigan nya?? Seryoso sya?? Ang harsh naman non',

"Kaibigan mo sila Kaya dapat nagtitiwala ka sa kanila? At anong dahilan mo?",takang tanong ko sa kanya, nakatingala lang sya at titig sa buwan masasabi kong nakakaakit ang buwan pero napapansin kong ang hilig nyang gawin ito ang magtanaw sa buwan o kaya sa mga bituin madalas ko syang makita rito at kagaya ngayon nakatayo lang at walang sinasabi habang may hawak na namang alak

'kababaing tao parainom!! Pshh',

"Ako ang magtatanong sayo Bakit gusto mong malaman ang dahilan ko?",nasira ang pag mumuni ko ng magsalita sya ulit, natahimik ako dahil hindi ko makuha ang pinupunto nya
"Bakit parati kang nagtatanong kung bakit ako ganito??",saad nya pa

"Dahil naiisip ko kase na baka ka ganyan kase dahil sa past nyo ng dad mo",usal ko agad naman syang nagbaba ng tingin at tumitig sakin
"Hindi lingid sa kaalaman ko ang nangyare sa inyo ni general non",dagdag ko pa nanatili syang nakatitig sakin bago ulit sumimsim ng alak sa baso nya

"Yun ba sa tingin mo ang dahilan??",tanong nya sakin kaya tumingin ako sa kanya ngayon naman sa pool na sya nakatingin, ramdam ko ang bigat ng magbuntong hininga sya na para bang pasan pasan nya ang problema ng mundo
"Ni...hindi ko nga alam kung may karapatan akong maging manhid sa ginawa nyang pagpapalayas sakin non eh!", kumunot ang noo ko sa sinabi nya

"Alangan? Walong taong gulang ka non at anak ka nya natural lang",imbes na mainis sa sinabi kong pag kontra sa kanya, ngumiti sya

"You think??",aniya saka nakangiting tumingin sakin, tuloy ay sa may pikas sa muka nya ako Napatingin,
"If you want to ask something, just ask. Stop staring at me like that! Disgusting!",ngiwing salita ni jewer kaya naman napaiwas ako at tumikhim

"J-jan sa may k-kaliwang mata m-",

"What?? This?",turo nya sa pikas nya na may tattoo

"Y-yeah?",

"What about it?",

"Anong nangyare dyan??",

"Long story...",bagsak ang balikat ko sa sagot nya

'bakit ba ako nagtanong alam kong hindi nya rin sasabihin',

"May pikas yan? Kaya mo pinalagyan ng tattoo??",ulit na tanong ko

"Yeah! Para kahit papano maganda tingnan. They're all afraid of me because of this kaya pinalagyan ko",tango ako ng tango sa sagot nya,

'lahat takot pa rin sayo dahil sa awra mo! Tsk',

DONT FORGET TO VOTE AND COMMENTS....

HOPE U LIKE IT!!...

THDOL. DETECTIVE SERIES #1; UNDERCOVER LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon