Aden / bxb ✔️

18.

Aden

Barbaros yine aynı şeyi yaptığı zaman onu kendimden uzaklaştırıp ayağa kalkmıştım, ona ne kadar istemediğimi söylediğim halde bana daha çok yapışıyordu ve ben artık bu konuda konuşmak istemiyordum çünkü ben ne kadar anlatmaya çalışsam o anlamamak için üstün bir çaba sarf ediyordu.

-Bunu bir daha yaparsan seni ters yatırır düz s*kerim Barbaros. 

Bana üzgün bakışlar atmaya başladığı zaman benim sinirim daha çok tepeme çıkıyordu çünkü onun Araz'ı sevdiğini biliyordum ve Araz'dan ayrıldığı zamandan bu yana çok zaman geçmemişti. Tam tamına 1 hafta olmuştu ve bu bir haftada da Araz her gün mesajlar atıp Barbaros'u arıyordu.

Barbaros bu süre zarfında hiçbir telefonunu açmamıştı ve sürekli onu engellemişti ama Araz'ın pes etmeye niyeti yoktu ve bu benim daha çok sinirlerimi bozuyordu.

"Ben uyumaya gidiyorum, sakın yanıma gelme gebertirim seni. Sabah da salak salak 'Günaydın, kurt bakışlım, ömrüm' diyerek başımın dibinde zırlama Barbaros.

Yanından ayrılıp belirlediğim odaya girip kapıyı arkamdan sert bir biçimde çarpmıştım. Kalbim çok hızlı atıyordu ve ben bu tür şeylere cidden alışık değildim.

Ona alışmam çok aptalca olacaktı çünkü yakında Timimin başına tekrardan geçecektim. Bana alışmaması gerekiyordu, sonradan çok acı çekerdi ve ben onu üzmek istemiyordum.

Kapıya yaslanmayı bırakıp yüzümü sakinleşmek için sıvazlamıştım. Bir an önce o iti alt edip bu evliliği bitirmem gerekiyordu.

Ben evlilik ya da aşk adamı değildim ve olamazdım da benim yerim belliydi ve ben en kısa zamanda oraya dönecektim.

*******

"Bence bu kötü bir fikir, Araz daha çok musallat olacak Aden." Barbaros beni kolumdan çekiştirip evin içine çekerken sinirle derin bir nefes alıp durmasını sağladım.

Araz saçma sapan şeyler yapmaya devam ediyordu ve ben de bugün hastaneye gidip konuşacaktım. Artık bizim evli olduğumuzu bilmesi gerekiyordu çünkü yaptığı hareketler tam anlamı ile canımı sıkıyordu.

Tamam Barbaros'dan kurtulmak ve bu evliliği bitirmek istiyordum ama gavat da değildim. Barbaros benimle evliydi ve Araz bu süre zarfında yerinde adam gibi oturması gerekiyordu.

"Barbaros, daha fazla konuşup benim sinirlerimi zıplatma. O ite bir şey demediğin süre zarfında o daha çok umutlamıyor, ya onu seçersin ya beni." Dediğim şey'e ben bile inanmazken, Barbaros'un bakışları büyümüştü.

Bir şey demeden tuttuğu kolumu bırakırken demek istediğini anlayıp tekrar evden dışarı çıkmıştım.

Barbaros da arkamdan gelirken gülümsemiştim. Araz'ın çalıştığı hastaneyi bilmiyordum ve bu faktör de Barbaros devreye girecekti.

*********

Hastane tam karşımda dururken Barbaros'a baktığım zaman başka bir tarafa baktığını görmüştüm.

Onu çözemiyordum çünkü ikili oynuyordu ve ben bundan sinir oluyordum.

"Barbaros senin a*ına koyarım. İkili Oynamaya bir son ver kafayı yiyeceğim. Araz'dan hoşlanıyorsan şimdi söyle yoksa senin çeneni cidden çekemem." Tane tane mala anlatır gibi konuştuğum zaman Barbaros koyulaşmış gözleri ile bana bakmaya başlamıştı.

-Araz'dan hoşlanmıyorum sadece Araz takıntılı birisi ve benim yüzümden sana kafayı takmasından endişe ediyorum.

-Bana bir s*k yapamaz, ben baban ile uğraşmış bir insanım.

Dediğim şey, Barbaros'u güldürürken dudaklarımı yalamıştım. Bunu istemsizce yapmıştım ama sapığımın bakışları direkt olarak dudaklarıma kaymıştı.

"Bence şimdi gitmeliyiz biraz daha burada oturursak iyi şeyler olmayacak ve yumruk yeme ihtimalim oldukça fazla" Barbaros konuşup arabadan hızla indiğinde yaptığı şeyler beni güldürmüştü.

Birazdan tatsız olaylar yaşanacaktı ve bunlar için pişman olmayacaktım.