Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Artık böyle şeyler yazmasanız mı? Ben usandım artık ve istediğim gibi yazarım hani???
Beğenmeyen kitabı bırakabilir, kafanıza silah dayamıyorum.
uf şimdi gelirler 'Eleştirilere açık değilsen yazma.' diyenler... Siz eleştiri yapsanız hoş karşılarım ama nys.
*******
Gazel
Hastanenin kafeteryasına indiğimiz zaman ben hâlâ Eren'i çok sıkı bir biçimde tutuyordum çünkü belinde iki tane silah vardı ve Eren'in sağı solu belli olmuyordu.
Aden'in yaşadığına sevinemeden bir de bu olayın patlak vermesini istemiyordum, Eren'in de dediği gibi daha Aden'in yasını tutuyorduk ve daha ben olayın şokunu yaşayamamıştım bile.
Eren'in meselesini sakin bir biçimde tutmazsak cidden burada çok kötü rezalet çıkardı ve burada bulunmamıza sebep olan arkadaşımız çok üzülürdü, insanları da bir yandan rahatsız etmek istemiyordum.
Eren'i bırakmadan en köşedeki kör nokta denilecek bir yere oturduğumuz zaman Aden ve Barbaros da tam karşımıza yerleşmişlerdi. Barbaros'u uzun zamandır Erenler sayesinde çok iyi tanıyordum çünkü sürekli babasını ve Barbaros'u araştırıyorlardı, yanımda da sürekli birden bire bu konu açıldığı için ister istemez bu konuda oldukça bilgi sahibiydim.
Benim asıl anlamadım şey ise Aden'in birden bire ortaya çıkıp Barbaros ile evli olmasıydı ve bu konuda ne kadar düşünmek istesem de bir türlü olmuyordu, büyük bir çıkmaza giriyordum ve bu oldukça yorucuydu.
Aden, Barbaros'un belinden tutup iyice kendine yapıştırdığı zaman onların bu haline gülümsemeden edememiştim, Aden sonunda hayatının adamını bulmuştu ve en çok mutlu olmayı hak eden kişilerden biriydi.
Aden'i askeriyeye başladığı ilk günden bu yana tanıyordum ve daha önce kimse ile aşk konusunda birliktelik yaşadığını görmemiştim.
Şimdi ise imkansız denebilecek biri vardı ve onun elini sımsıkı tutuyordu, elbette kafamda birçok soru işareti vardı ama onları yargılayamazdım.
İnsan kimi seveceğini kısmi olarak seçemiyordu. Ben de yanımda oturan hıyar ağasından hoşlanıyordum ama o nişanlıydı ve bir de bebekleri olacaktı. Daha kendi hayatımı düzene sokamazken Aden'in ilişkisine karışmak haddim değildi ve haklarında en hayırlı olanı dilerdim...
-Bu saçmalık nedir? Ayrıca oğlum biz senin cenazeni kaldırdık lan.
Eren hiddet ile konuştuğu zaman bakışlarımı Barbaros'a kaydırmıştım ama yüzünde en ufak bir mimik bile oynamıyordu...
"Bunu sana açıklayacak değilim Eren, Barbaros'u seviyorum ve biz onunla evlendik. Ha çok açıklamamı istiyorsan da zamanı gelince her şeyi bizzat sana özel olarak anlatırım ama şu an bana ve eşime saygı duymak zorundasın." Aden çok tatlı bir ton da 'Eşim' derken, ona hayran bir şekilde bakmaya başlamıştım. Aynı şekilde yanında oturan kocası da ona öyle bakıyordu ve sanırım onların ilişkisini her zaman destekleyecektim.
*******
Barbaros
Aden ve karşımdaki adam anlamadığım şeylerden bahsetseler de benim olaya karışmak gibi bir hakkım yoktu. Bazı konularda hakkım olsa da Aden bana baştan karışmamamı istemişti ve ben de kocamın sözüne uyacaktım.
'Eşim' dediği an bendeki akan sular durmuştu ve şu an Aden'i utanmasam öpüp sıkacaktım ama işte burası tehlikeli bir bölgeydi ve lanet olsun ki beni burada Araz sayesinde herkes tanıyordu.
Tamam evet yaptığım şey iyi bir şey sayılmazdı ve dışarıdan bakıldığı an Araz ile oynuyormuşum gibi görünüyordu ama gerçekten öyle bir durum yoktu ve biz sözde Aden ile buraya Araz ile konuşmaya gelmiştik ama sonuç tam bir facia olarak sonuçlanmıştı.
-Yüzükleriniz neden yok? Yoksa sen de mi o it için çalışmaya başladın?
Adam yüzsüz gibi konuşmaya başladığı an Aden'in belimdeki eli daha bir sıkılaşmıştı ve kemiklerimi kırmak ister gibi tutmaya başlamıştı. Evet bundan bir tık rahatsız olmaya başlamıştım çünkü canım yanıyordu ama Aden'e bunu söylersem daha çok sinirlenirmiş gibi geldiği için de bir şey diyemiyordum.
Burada ne döndüğünü henüz bilmesem de eve gittiğimiz zaman elbet öğrenecektim. Tabii eve sağ salim tek parça gidebilirsem...
"Kocam sevmediği için takmıyoruz, bizim ilişkimize bu kadar meraklı olduğunuzu bilmiyordum. Yüzükleri çok merak ettiyseniz bundan sonra sadece sizin için takmaya başlarız sevgili komutanım." Aynı o adam gibi küstah bir biçimde konuştuğum zaman Aden susmam için saçlarımı öpmüştü, aramızda bazı meseleleri kodlaşmıştık ve onun beni saçımdan öpmesi susmam gerektiğiydi ama asla susmayacaktım.
Yüzüklerimizin parmağımızda olmaması Aden'in takmak istememesiydi ve bu sebeple benim de takmamı istememişti. Sanırım bu olaydan sonra takmak mecburiyetinde kalacaktık ve bu da benim büyük bir zevk ile işime gelirdi.
Karşımdaki adam sinirden kasılırken sırıtarak arkama yaslanmıştım. Sabahtan bu yana bana böcekmişim gibi davranıyordu ve bu yaptığı çok iğrenç bir şeydi.
Onu daha çok sinir etmek için yanımda duran biricik sevgili eşimin ensesini tutup dudaklarımızı birleştirmiştim. Bunu hem sinir etmek için hem de canım istediği için yapmıştım ve eve gidince kopacak kıyamete hazırlıklı olmalıydım...
