Benim Gibi Bir Kadın

14. Benim Gibi Bir Kadın 🥊

    "Günahlarınla beslenen dostların var..."

      Kıpkırmızı bir şekilde birbirimize baktığımız sıra biri tekrardan masanın örtüsünü kaldırdı.
 
     "Rahatsız etmek istemem ama..." diyen Asır ile Eylem sinirle sarı kıvırcık saçlarını geriye attı.

     "Rahatsız etme o zaman!"

      Genç adam neye uğradığını şaşırınca alt dudağımı ısırdım. Gözlerimi kaçırdığımda Güneş ile göz göze geldik.

    "Buldum." dedi birden bire.  Gülerek Eylem'i cimcikledi. "Bizimkilerin ceketlerini alalım." dediğinde dönüp Asır'a baktık. Asır anlamamış gibi yüzümüze bakarken Eylem gizli gizli gülümsedi.

    "Acaba ceketlerinizi alabilir miyiz?" dediğinde Asır kahve gözlerini Eylem'in gözlerinde gezdirdiğinde gergince alt dudağımı ısırdım. Bu çocuk bizim salaktan mı etkilenmişti?

    "Tamam." diyerek masanın altından çıkıp örtüyü kapattı.
 
    "Lan bu çocuk sana bir değişik baktı he." dedi birden Güneş.

    "Aynen, ben de gördüm." dediğimde Eylem gözlerini kaçırdı. Birkaç saniye sonra Asır elinde üç ceket ile masanın altına girdi.

   "Alın." dedikten sonra masanın altından çıkıp örtüyü çekti.
 
     "Tamam ne yapıyoruz?" dediğimde Güneş derin bir nefes aldı.

    "Hayatımız boyunca yapmadığımız şeyi."

     Çok ciddi bir şekilde boşluğa bakıyordu. Ne demek istediğini anlamadığımdan dönüp Eyleme'e  baktım ama o da benden farklı durmuyordu.
 
    "Ceketleri giyin, saçlarınızı salın kızlar." Kaşlarımızı kaldırarak Güneş'e baktığımızda omuz silkti. "Bunlar bizi hiç ceketli, salık saçlı gördü mü?" dedi sinirle. "Görmedi, bir de yanımızdakilerin elini tutup kaçtık mı?" diyerek gözlerini büyüttü. "Her şey tamam!"

    Eylem ile bakıştıktan sonra başımızı salladık. Üzerimdeki kendi ceketimi çıkarıp Yağız'ınkini giydim. Siyah saçlarımı saldım ve derince bir nefes aldım. Üçümüz de hazır olduğumuzda arkamı döndüm ve sürünerek çıktım. Kalkar kalkmaz bizimkilere sırtımı dönmüştüm.

    Yağız önüme geçip şaşkınca yüzüme baktı. Ben de aynı şaşkınlıkla karşılık verdim. Yani tek başına şaşırmasın diye.

   Kızlar da masanın altından çıkınca derin bir nefes aldım.

    "Yağız, çok tanışmıyoruz falan ama biz erkeklerden çekinmeyiz." diyerek elini tuttum.  "Başımız dertte bu yüzden arkamıza bakmadan kaçmamız gerekiyor." dediğimde gözlerini üzerimdeki ceketinde gezdirdi.

   "Tamam." dediği an elini çekiştirip merdivenlere yöneldim.  Arkamdan bizimkiler de geliyordu. Koşar adım kendimizi restorandan dışarı attığımızda gülüşerek birbirimize baktık.

    "Kaçtık lan!" diyen Güneş'in arkasından gelen ses ile üçümüz de tuttuğumuz adamların elini çekiştirerek koşmaya başladık.

    "Ne kasıntı mekan be kardeşim! Burada baklava yenmez."

.
.
.

    Nefes nefese koştuğum yolda birinin omzuna çarpan Güneş ile yabancı yere düştü.

   "Buldozer misin  be kızım?" diyen Eylem Asır'ın elini bırakıp yere düşen adam yardım eli uzattı.

   O sırada benim de aklım başıma geldi. Sıkı sıkıya tuttuğum eli bırakıp mahcup bir ifadeyle gülümsedim.