Finally, makakauwi na ako ng Pinas!
Nakangiti akong lumabas sa office ni Mr. Yoon, ang aming CEO.
He already approved my leave!
I headed straight to my office kanina to finish works na hindi ko natapos kahapon. I finished reviewing financial reports, monitoring accounts, and preparing the financial forecasts para wala na akong aatupagin pa sa bakasyon ko kung sakali.
Pagkatapos kong magawa ang mga dapat kong gawin ay pumunta na agad ako sa office ni Mr. Yoon para ifollow-up ang matters regarding on my 2 months leave, and luckily, he approved it.
ROYAL SPARKLER, iyan ang pangalan ng Jewelry company na pinagtatrabahuhan ko bilang isang finance manager dito sa Korea.
“annyeonghaseyo!” Masiglang bati ko sa mga nakakasalubong staff ng company.
“Annyeonghaseyo Kianna-shi” ani Ms. Young na isa ring manager.
Naging maayos ang takbo ng buhay ko rito sa South Korea at mas lalo ko pang nakilala ang sarili ko. Me and my parent’s life in the Philippines becomes so much better now at nabibili ko na lahat ng gusto kong bilhin para sa sarili at para sa kanila.
I was really grateful. I really am.
Kinuha ko ang phone sa bag at tinawagan si Ylle, my bestfriend na nasa Pilipinas. Syempre may bayad ang international calls pero it’s not a big deal for me now. Medyo bida-bida rin ako kaya ayaw kong mag call sa ibang socmed platforms.
"Hello?" bungad ko sa kanya when she answered the call.
Bahagya kong inilayo sa tenga ang cellphone nang marinig ang tili ng kaibigan sa kabilang linya. Hindi pa rin siya nagbabago.
"Kamusta na? Miss na miss mo na ba talaga boses ko?” saad ko
“Oo naman huteks ka! “
I smiled. Ako din naman ay namimiss na siya.
“Ano na? Kelan ka uuwi?”
“Hmm siguro kapag pumayag na si Cha Eun Woo na maging girlfriend ako” biro ko.
Si Cha Eun Woo ang crush naming south Korean actor at Kpop idol.
“Huteks ka! Ipasalubong mo siya sa akin please”
“Gagi hindi pwede akin siya haha”
“Makipag comeback ka nalang kay Sean, ipaubaya mo na sa akin si Cha Eun Woo”
I hold my breath for a seconds nang marinig ang pangalan ni Sean. There’s still pain in my heart everytime I hears his name.
“Sa makalawa” sabi ko para ilihis na ang usapan kay Sean.
“Ha?”
“Uuwi na ako”
“Really? Seryoso?”
“Yeah”
“omg!! Excited na akong makita ka ulit”
“Nga pala, h’wag mo munang sabihin kila Mommy ah? I wanted to surprise them”
“Sure”
"Sige, usap nalang tayo ulit kapag jan na ako. Dm nalang kita ha? I'll hang up na"
"Okay sige basta pasalubongan mo ako ng oganic Korean Jakseol Green Tea ah?"
"Oo sige na. Bye". I then hang up my phone.
Paglabas ko ng kumpanya ay agad akong nag-abang ng taxi at nagpahatid sa Namdaemun Market, the city's largest market. Many stalls there are open into the wee hours of the morning also. The Namdaemun Market is situated near The Great South Gate, which was an entrance to Seoul’s old city. Of all Korean markets, Namdaemun Market is probably the most famous and is known worldwide. Doon ko balak bumili ng mga pampasalubong sa mga kaibigan ko sa Pilipinas.
Sobrang daming makikita sa nasabing pamilihan, sayang nga lang at ako lang mag-isa.
Nagsimula na akong ikutin ang market. Naooverwhelm ako sa mga nakikita ko. The prices and qualities of the products there is good. Almost everything is available for sale there including clothing, souvenirs, purses, and food supplies.
Thumbs up!
Halos puno na ang dalawang kamay ko ng mga pinamiling pasalubong. Masakit na rin ang paa ko dahil sa pag-iikot.
Huteks yan! Dapat pala umuwi muna ako sa apartment ko para magpalit ng suot na high heels.
Tumigil ako sa mga nagtitinda ng mga street foods. Sikat ang Namdaemun Market sa mga street foods.
Deserve ko 'to! I should treat myself with tons of delicious street foods today!
Hindi kayang ikutin ang buong market ng isang araw lang dahil sa lawak nito kaya naman pagkatapos kong magpakabusog sa mga street foods ay nagdesisyon na akong umuwi. Besides, nabili ko na din naman lahat ng mga kailangan ko.
I headed to Hoehyeon Station, the Seoul subway line 4 dahil short walk nalang ito mula sa market at dahil may malapit din namang babaan ng train sa apartment ko.
Nakauwi naman ako ng maayos at payapa, although, ramdam ko ang ngalay ng balikat ko ngayon dahil sa mga bitbit ko kanina.
Napapikit ako habang sinandal ang likod sa couch. I am tired. Mamaya ko nalang siguro i-organize ang mga pinamili ko, gusto ko munang umidlip.
Gusto kong matapos ko na ang pag-aayos ng bagahe ko today para bukas ay makapagpahinga ako before my flight the next day.
6:30 am palang ngayon ng umaga at kasasakay ko lang ng eroplano. I couldn’t help my excitement right now. Ilang oras nalang ay nasa Pilipinas na ako.
Finally! For almost 3 years living alone away from my parents ay makikita ko na muli sila.
Though, ginusto ko rin naman ang pananatili ko rito sa Korea for my family, at para makalimutan na rin si Sean Evans. My ex boyfriend!
Kumusta na kaya siya ngayon?
Napapikit ako. I am feeling guilty everytime he comes into my mind. Parang kahapon lang nangyari ang lahat. Nakikita ko pa rin ang image niya while begging me to stay.
Yes, it’s my fault! I didn’t choose him first. I never allowed him to be my priority. I’m selfish! !
BINABASA MO ANG
Still You
RomanceFinance manager Kianna Gaiyel works for a well-known jewelry business in South Korea. Growing up, she only focused on her studies and her desire to recover all of her family's assets, particularly their property, which had been removed from the bank...
