Matamlay akong umuwi ng bahay. Mommy and Daddy is in the kitchen, preparing our dinner. Dumiretso agad ako sa kwarto ko na siyang pinagtataka nila. Ang sakit lang kasi sa puso kapag naiisip ko na baka madissapoint ko sila kapag nalaman nila ang nanganganib mawala na scholarship.
I know that they can't afford my tuition. Hindi sapat ang sahod ni Mommy bilang public school teacher lalo na't may maintenance medicine pa si daddy.
Maya-maya pa ay pumasok si Mommy sa kwarto ko. She's still wearing her apron dahil kasalukuyan pa siyang nagluluto sa kusina. I could also smell our ulam which is adobo on her.
"May problema ka ba anak?" Agad na tanong niya.
Umiling ako. "Wa-wala naman po Mommy" mahina kong tugon.
She looked straight into my eyes, it seems like she's not convinced with my alibis.
"Kilala kita. Alam kong may hindi tama sa'yo"
"Pagod lang po siguro ako mommy" deny ko ulit.
Umupo siya sa gilid ng kama ko saka hinimas ang ulo ko. "Napepressure ka ba sa exam next week?"
"No, Mom" pigil iyak kong sabi.
"Magpahinga ka kapag napapagod ka na, okay? Malaki ang tiwala namin sayo, we know na makakapasa ka sa exam"
Niyakap ko si Mommy. "Thanks mom"
She patted my back and we remained on that position for a while
"We're so proud of you anak. Napakasipag mo at maaasahan. We are so grateful na naging anak ka namin dahil ni minsan hindi mo kami binigyan ng alalahanin and you are always doing well at school".
I now can't stop my tears. I really can't ruin their expectations to me. Hindi ko talaga sila kayang bigyan ng alalahanin dahil napakabuti nilang magulang. Ayaw kong ipaglaban pa ang scholarship in the way na madadamay sila. I know Ylle's idea na mag protest at magreklamo is actually a good idea, pero paano kapag mag fail kami? Paano kung bweltahan kami? Natatakot ako sa consequences. Isa pa, I am still visiting my doctor at the hospital, what if pati ang hospital bill ay singilin kami? Mayaman ang director ng University at lalong-lalo na ang pamilya ni Allea, alam kong wala akong laban sa kanya kung sakali.
Nang makalabas si Mommy ng room ko ay napahagulgol na ako. Naisubsub ko ang ulo sa unan to stop myself from making noice because of my cry.
I don't know what to do, but I needed to decide a very heavy decision right now.
Ilang sandali pa ay tumunog ang phone ko. Kinuha ko sa bulsa ng bag ko at tiningnan kung sino ang tumatawag.
It's Sean.
Pinakalma ko muna ang sarili ko bago ko sinagot ang tawag.
"Hmm?" Bungad na sagot ko.
"Babe sorry hindi na naman kita nasundo at naihatid today. Busy lang talaga kasi eh"
"No worries" tipid na sagot ko.
"Promise babawi ako sa'yo bukas"
"Okay"
"Wait, may sakit ka ba? O umiyak ka? Parang ang off ng boses mo ngayon" concern ang mga boses niya sa kabilang linya.
"Wa-wala... Napagod lang siguro"
"Naku hindi maganda yan. H'wag mong papagurin ang sarili mo babe. Magagalit ako"
I chuckled "opo"
"How's your day?"
Pinipilit kong pasiglahin ang boses. "Ayos naman"
"Sure ka dyan ah?"
"Oum"
"I miss you and I love you babe" bulong niya with a deep voice sa kabilang linya. It really flutters my heart again. I love hearing his voice.
"I love you too" I responded.
"See you tomorrow. Susunduin kita"
"Okay"
"Magpahinga ka na babe. Bye"
"Bye"
Ipinatong ko na ang cellphone ko sa study table pagkatapos maibaba ni Sean ang telepono, saka ko na lamang napansin ang mga luhang nabuo sa gilid ng mga mata ko. Sobrang bigat ng dibdib ko ngayon. Nagiguilty ako. How can I possibly break up with this caring and loving man?
Lumipas pa ang ilang araw ang I still don't get the chance to talk to the university director. I still haven't recieve any explanation or what.
Labag sa loob na pinuntahan ko si Allea sa building nila.
I needed to decide now.
"Hey you're here" bungad niya nang makita ako.
"Ano bang kasalanan ko sa'yo at ginagawa mo 'to sa akin?"
She stood up on her seats saka lumapit sa akin.
"Madami. Simula ng una tayong magkita hanggang sa malaman kong ikaw ang kinababaliwan ng ex boyfriend ko"
"And do you have to go this far dahil sa immature reasons mo?"
Nagtalim ang mga mata niya sa akin. She gave me a hostile glare "Wala akong pake kung immature ang tingin mo sa akin. I am Allea Saavedra. Lahat ng gusto ko ay napapasaakin because I'm a queen!"
"Ang sama mo!"
She smirked "Pumunta ka ba dito para lang e-remind ako na masama? Well, you're right!"
Hindi ako nakasagot for a seconds. Aware naman pala siya na demonyeta siya?
"Talk to your godfather" maya-maya pang sabi ko.
"Why should I?"
"If you want me to break up with Sean, I'll do it." mabigat at labag sa loob kong sabi.
She happily clapped her hands after hearing what I just said "Perfect! Good decision ever"
Kitang kita ko kung paanong sumilay ang saya sa mga mata niya samantalang nadudurog naman ang puso ko dahil sa mga sinabi.
"Promise me to get back my scholarship" I beg.
"Okay, sure. Madali akong kausap" she answered.
Tatalikuran ko na sana siya pero bigla niya akong tinawag ulit.
"wait".
She move closer to me and hinawi ang iilang hibla ng buhok na nakasabog sa mukha ko "I don't want you to just break up with him"
"What?"
"Please make sure that you'll look bad on his eyes"
"Naririnig mo ba ang sarili mo?" inis kong sabi saka tinapik ang kamay niya.
"Simple lang naman e. You just need to say that you never loved him, that you just play with his feelings kasi you know na patay na patay siya sa'yo"
"Are you crazy?"
"Yes, I'm crazy! If you really want to graduate, susundin mo ang gusto ko!"
My lips tightened because of anger. Is she still sane? Gusto ko na talagang sabunutan ang bruhang 'to. She's evil and desperate.
Kaya ko bang gawin pa ang pinapagawa niya? I will going to hurt the man I love by saying words of lies!
Muli siyang umupo sa kinauupuan with her legs crossed.
Kaagad ko siyang tinalikuran. I don't want to see her annoying face any longer.
Nakakagalit! Gusto ko siyang saktan dahil sa ginagawa niyang pang-aagrabyado sa akin. She is using all her connections para makuha ang gusto niya at mga bagay na feeling niya ay inagaw ko sa kanya because of her inferiority complex.
Oo, hindi niya ako kailanman matatapatan kaya iniipit niya ako ngayon.
![](https://img.wattpad.com/cover/298946634-288-k169571.jpg)
BINABASA MO ANG
Still You
RomanceFinance manager Kianna Gaiyel works for a well-known jewelry business in South Korea. Growing up, she only focused on her studies and her desire to recover all of her family's assets, particularly their property, which had been removed from the bank...