ချစ်မိခဲ့တဲ့ ၉ နှစ်တာ

20

သရီနိုးလာတော့ ဟန်ကတဖက်ကုတင်တွင် နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်မောကျနေဆဲပင် ။ မနေ့ညကတစ်ညလုံး ဟန်နဲ့အတူရှိခဲ့တယ်ဟူသောစိတ်ကြောင့် သူ့ရင်သည်တသိမ့်သိမ့်တုန်လာလေ၏ ။ ဟန်နိုးသွားမှာစိုးတာကြောင့် သူကခုတင်ပေါ်မှ အသာအယာထလာပြီးနောက် မျက်နှာပင်မသစ်ရသေးဘဲ ဟန်၏ခုတင်နားသို့ ခြေသံဖွဖွဖြင့် နင်းလျှောက်လာလိုက်သည် ။ ဟန်ကအအိပ်ဆတ်မှန်းသူသိတာကြောင့် သူသည်ခုတင်အောက်မှာပင် ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ထိုင်ရင်း ခုတင်ပေါ်သို့ လက်နှစ်ဖက်တင်ကာ မေးတင်ရင်း ဟန်၏ဖြူကြည်သောမျက်နှာကို ငေးမောလိုက်မိသည်။

သူသည်ဟန်၏မျက်နှာနုနုကို ထိတွေ့ချင်ပါသော်လည်း လက်ရှိအခြေအနေကို သဘောပေါက်နေသောအခါ သူ၏စိတ်ဆန္ဒကို ထိန်းချုပ်ထားလိုက်လေသည် ။ ဟန်ကတော့ အိပ်နေရင်း အိမ်မက်ထဲတွင်စားကောင်းတာများတွေ့နေသလားမသိ သူ၏ပါးစပ်က တပြင်ပြင်နှင့်။

အမှန်ဆိုရင် ဒီနံနက်ခင်းမျိုးက သူ့အတွက်အဆန်းတကြယ်မဟုတ်ချေ ။ သူသည်ကိုးနှစ်တာကာလလုံးတွင် ဟန်အိပ်နေပုံကို မရေတွက်နိုင်အောင် မြင်ဖူးခဲ့ပြီးပြီ ။ အတိတ်ကိုသာပြန်မလာခဲ့ပါက သူသေဆုံးသည်အထိ မြင်နိုင်ခွင့်ရှိသောအရာဖြစ်သည် ။ အခုတော့ ထိုအရာက သူနှင့်မဆိုင်တော့သကဲ့သို့ သူစိမ်းဆန်လွန်းအားကြီးနေ၏ ။ သူ၏အောင်မြင်မှုနှင့် ဟန့်ကိုလဲလှယ်ခဲ့မိသည့်အပေါ် နောင်တရသလားဟူသောမေးခွန်းမျိုး သူ့ကိုယ်သူတစ်ခါမှမမေးခဲ့ဖူးသော်လည်း သူသည်တင်းခံကာ နောင်တမရဘူးဟု ဆိုမိမည်ထင်၏ ။

သူနှင့်အတူရှိခဲ့ဖူးသောအနာဂတ်တွင် သူနှင့်ဟန်သည်အကြိမ်ပေါင်းမရေတွက်နိုင်စွာ ရန်ဖြစ်ခဲ့ရဖူးသည် ။ ဟန်ကလည်းသူ့ကိုစိတ်ပျက်သလို သူကလည်းဟန့်ကိုစိတ်ပျက်ခဲ့မိသည် ။ အဆုံးတွင် ဟန်ကသူ့အားသတ်ပစ်ဖို့အထိ ဒေါသထွက်ခဲ့သည် ။ အခုချိန်မှာ သူဟာဟန့်အနားမှာရှိနေခွင့်ရသောသူမဟုတ်ဘူးဆိုရင်တောင် ဟန်တောက်ပနေတာကို မြင်ခွင့်ရသူဖြစ်သဖြင့် ထိုအရာကိုပီတိဟုသာ ခေါ်ဆိုလိုက်ချင်သည် ။ ထိုသို့မဟုတ် သူ၏အပြစ်ရှိစိတ်ကို ဤသို့ဖြေသိမ့်ခဲ့မိလေ၏ ။