" Αν τολμάς "

" Κεφαλαιο 2 "

Εχω πιεστεί πολύ και αφήνω τα δάκρυα μου να πέσουν...σηκώνομαι απο την καρέκλα,βγαίνω τρέχοντας απο το δωμάτιο...μπαίνω στο ανσασερ και με αφήνει στην είσοδο βγαίνω εξω απο το ξενοδοχείο...περνώ μια βαθιά ανάσα και εισπνέω το οξυγόνο που μου έλειπε αφού αυτός ο άντρας ειχε τόση επιρροή πανω μου που μου έκοβε την ανάσα...σταμάτησα ενα ταξί και με άφησε στο σπίτι...μπηκα μεσα αλλα η Ρεμπέκα δεν εχει επιστρέψει...εβγαλα τα ρουχα μου και φόρεσα μια φόρμα μπλε και μια αθλητική ζακέτα στο ίδιο χρωμα...καθησα στον καναπε και έφερα κοντά στο στήθος μου τα γόνατα μου,απο το μυαλό μου δεν μπορει να φυγει το βλέμμα του,η φωνή του και η επιρροή που ειχε σε ολο το σώμα μου...
ακουσα κλειδιά στην πόρτα και βλέπω την Ρεμπέκα να μπαίνει με δάκρυα στο σπίτι..,

Α-"Τι επαθες γιατι κλαις;"

Ρ-"Με χρεισιμοποιησε ξανά"

Α-"Τι έγινε;"

Ρ-"Τον πρόλαβα στην είσοδο, μου ειπε να παω σπίτι του,καναμε έρωτα και μέτα μου ζήτησε να φύγω λέγοντας πως δεν εχει χρονο για σχέσεις"

Α-"Γιατι πηγές ρε Ρεμπέκα αφού πάντα αυτο κανει;""

Ρ-"Γιατι τον αγαπάω"

Α-"μην κλαις,πήγαινε να ξαπλωσεις και θα μιλήσουμε αύριο ενταξει;"

Ρ-"Ενταξει καληνυχτα"

Έτσι όπως την είδα δεν μπόρεσα να της φωνάξω γιαυτο που μου εκανε θα της τα ψάλω αύριο...τωρα πρεπει να παω να ξάπλωσω αύριο ειναι Σάββατο και δουλεύω πρωι...ξάπλωσα και εκλεισα τα ματια μου...άκουγα στο αυτιά μου την φωνή του και ανατρίχιαζα...πήρα το μαξιλάρι και το έβαλα πανω στο πρόσωπο μου για να σταματήσω...έτσι με πήρε ο ύπνος!

Άνοιξα τα ματια μου και είδα την ωρα...μαλλον δεν ακουσα το ξυπνητήρι και εχω μπροστά μου μονο μιση ωρα...ετρεξα στο μπάνιο έριξα νερο στο πρόσωπο μου για να ξυπνήσω,βούρτσισα τα δόντια μου,και άνοιξα την ντουλάπα μου έβαλα ενα μαυρο παντελόνι,ενα μπλε πουκαμισο και μαύρα μποτακια,έπιασα τα μαλλιά μου ψηλή κοτσίδα και ετρεξα στο σαλονι ....έβαλα το δερμάτινο μπουφάν μου και βγηκα στον δρόμο,μπηκα στο αυτοκινητο και πάτησα γκάζι...
Εφτασα στην δουλειά για καλή μου τύχη στην ωρα μου γιατι ειναι εδω το αφεντικό μου..

Α-"Καλημερα κύριε Ροτζερ"
Ρ-"Καλημερα Αριανα,ηρθε καινούργια παραλαβή τακτοποίησε τα ρουχα στην θέση τους"

Άφησα το μπουφάν και την τσάντα πίσω απο το ταμείο και ξεκίνησα την δουλειά μου...μου πήρε δυο ωρες αλλα τα έφτιαξα ολα πολύ ωραία...έσκυψα να πιάσω μια κρεμαστα όταν ακούσα την φωνή του,αυτη η φωνή που περνάει βασανιστήκα μεσα στα αυτιά μου...μιλάει με το αφεντικό μου,και κρύβομαι πίσω απο τα δόκιμαστιρια...δεν πρόκειται να με θυμάται βεβαια με τόσο κοσμο που είδε χτες αλλα δεν μπορω να τον αντικρισω...

Ρ-"Αριανα μπορεις να έρθεις εδω;"

Φώναξε το αφεντικό μου...πρεπει να βρω την δύναμη και να παω αλλιως θα χάσω την δουλειά μου...τους πλησιάζω ενώ ο Αλεξαντερ δεν με εχει δει γιατι ειναι με την πλάτη γυρισμένη...

Ρ-Κύριε Αντρερσον,η Αριανα θα σας εξυπηρετήσει

Ειπε το αφεντικό μου...ο Αλεξαντερ γύρισε και με κοιταξε...ειναι πιο απλα ντυμένος φοράει ενα σκούρο τζιν και ενα πουλοβερ σε μαυρο χρωμα...χαμογέλασε και δεν ειπε λέξη...το αφεντικό μου,μου εκλεισε το μάτι αυτο το κανει πάντα όταν εχει έρθει πελάτης με πολλά λεφτά για να του δείχνω τα ακριβά κομμάτια...

Α-"Γεια σας,τι σας ενδιαφέρει να αγοράσετε"

Αλξ-"Για αρχή πουκάμισο"

Το αφεντικό μου πήγε στο ταμείο...έμεινα μονη μου μαζι του...Τα πόδια μου τρέμουν και Προχωρω προς τα μεσα που έχουμε τα συρτάρια με τα πουκάμισα...και άνοιξα το πρώτο...

Α-"Εδω ειναι όλες οι καινούργιες παραλαβές απο οίκους ραπτικής,αν σας αρέσει κάποιο μπορω να το βγάλω για να το δοκιμάσετε"

Αλξ-"Για ποιον λόγο έφυγες έτσι χτες;"