" Αν τολμάς "

" Κεφαλαιο 41 "

Αλξ-"Αρια μου ελειψες τόσο πολυ"

Α-"Αλεξαντερ εισαι τα πάντα για μένα"

Αλξ-"Εισαι οτι καλύτερο μου εχει συμβεί Αρια"

Α-"Ομως Αλεξαντερ με αφήσες εξω απο την ζωή σου"

Αλξ-"Ειναι πολλα που δεν ξερεις"

Α-"Θελω να μάθω,θελω να ειμαι διπλα σου,θελω να σε βοηθήσω εσυ με διώχνεις"

Αλξ-"Για το καλό σου το κανω"

Α-"Δεν ειναι καλό για μένα να κλαίω κάθε βραδυ,να πονάω που δεν σε εχω,να αναρωτιέμαι τι εκανα και δεν με θελεις,να μην χαμογελάω,να τρέμουν τα πόδια μου απο αγωνία οπότε σε βλέπω"

Καθώς του λέω οτι αισθάνομαι για εκείνον και η καρδιά μου ελευθερώνει αυτα που νιώθει...βουρκονουν τα ματια μου και ενα δάκρυ πέφτει στο προσωπο μου...

Αλξ-"Μην κλαις καρδιά μου σε παρακαλώ,αυτα που νιώθεις εσυ τα νιώθω και εγω για σενα,μου έλειψε το χαμόγελο σου,η παρέα σου,να κοιμάμαι διπλα σου,να ξυπνάω και να σε εχω αγκαλια μου,να ειναι ευτυχισμένος"

Α-"Γιατι με αφήνεις να ζω στο σκοτάδι Αλεξαντερ"

Αλξ-"Ειναι πολυ δύσκολο για μένα να μιλήσω"

Α-"Αν ξεπερασεις αυτο το στάδιο και μου μιλήσεις θα καταλάβω και θα ειμαι διπλα σου"

Αλξ-"Σήκω"

Με πήρε απο το χερι και τον ακουλουθησα...ενημέρωσε την Ρεμπέκα και τον Νοα οτι θα φύγουμε και μπηκαμε στο αυτοκινητο του...
Μετα απο ενα τέταρτο φτάσαμε εξω απο ενα μεγάλο πολυόροφο κτήριο και κατεβήκαμε...

Α-"Τι ειναι εδω;"

Αλξ-"Η λέσχη μου"

Α-"Δηλαδή;"

Αλξ-"Εχω φτιάξει αυτο το κτήριο για να διασκεδάζουν οι άνθρωποι που δουλεύουν για μένα"

Μπηκαμε μεσα και περπατησαμε εώς το ανσασερ...ο Αλεξαντερ πάτησε το νούμερο είκοσι...όταν άνοιξαν οι πόρτες στον εικοστό όροφο βλέπω ενα τεράστιο μπαρ με ανοιχτή οροφή και μια στρογγυλή πισίνα στην μέση...ενας νεαρός μας πλησιάζει χαμογελώντας...

-"Καλησπερα κύριε Αντερσον"

Αλξ-"Καλησπερα Μάριο,δεν θελω να περασει κανεις άλλος μεσα"

-"Μάλιστα κύριε Αντερσον οπως επιθυμείτε"

Αλξ-"Φέρε μας μια σαμπάνια και λίγα φρούτα,αμέσως μετα εισαι ελεύθερος να φύγεις"

-"Βεβαίως κυριε"

Ακουλουθησα τον Αλαξαντερ που εκατσε σε ενα τραπέζι διπλα απο την πισίνα με θέα ολη την Αθηνα...

Αλξ-"Σου αρέσει εδω;"

Α-"Ειναι πανέμορφα"

Χαμογελασε και μου έπιασε το χερι...ο νεαρός άφησε την σαμπάνια και τα φρούτα και μας καληνυχτισε...

Αλξ-"Οταν τελειώσω αυτα που θα σου πω,να ξερεις οτι στην είσοδο της λέσχης βρίσκεται ο οδηγός μου και θα σε συνοδέψει στο σπίτι σου οπότε θελήσεις"

Α-"Αλεξαντερ σταματά οτι κιαν μου πεις εγω ξέρω ποσο καλός άνθρωπος εισαι"

Αλξ-"Οταν ήμουν δεκαπέντε χρόνων ειχα μια σχεση με μια συμμαθήτρια μου,μετα απο ενα χρονο με χώρισε και θύμωσα πολυ.Μετα απο ενα μήνα με κάλεσε σε ενα πάρτυ που ειχε και στο τέλος βρέθηκα να κοιμάμαι σπίτι της.Το επομενο πρωι μου ειπε πως δεν με θέλει,τοτε πανω στα νεύρα μου την χτύπησα και χωρις να το καταλάβω έπεσε και τραυμάτισε σοβαρά το πόδι της.Την πηγα αμέσως στο νοσοκομείο και αλλα το τραύμα ηταν σοβαρό και διορθώθηκε μετα απο πέντε μηνες.Το κακό ειναι οτι απο εκείνη την στιγμή μίσησα όλες τις γυναίκες.Μπλεκομουν σε καυγαδες προκαλούσαν προβλήματα στο σπίτι μου και έπινα μεγάλες ποςοτητες αλκοόλ.Μεχρι που στον δρόμο μου βρέθηκε η Βερονικα μου έμαθε το παιχνίδι και με αυτο μπόρεσα να μετρίασω τον θυμό μου και να μην ξεσπαω.Απο τοτε ειναι ο μόνος τρόπος για μένα να ξεσπαω...Οταν γνώρισα εσένα ενιωσα διαφορετικά και αισθάνθηκα άνθρωπος..Ομως χωρις το παιχνίδι ο θυμός μου κάθε μερα μεγάλωνε,με εσένα κοντά μου λιγότερο αλλα υπαρχει ακομα..φοβάμαι τον ίδιο μου τον εαυτό Αρια γιαυτο σε διώχνω απο κοντά μου.."

Αποκαλύψεις
περιμενω τα σχολια σας!!!