" Αν τολμάς "

" Κεφαλαιο 34 "

Αλξ-"Τι συμβαίνει;"

Βλέπω τον Αλεξαντερ να μας κοιταει με απορία...η ξανθιά γραμματέας άρχισε να του εξηγεί...

-"Κύριε Αντερσον,η δεσποινης Ανιστον έτρεξε να εισέλθει στο γραφειο σας"

Αλξ-"Ενταξει Ερλα μπορεις να επιστρέψεις στην θεση σου,και εσείς αφήστε αμέσως την δεσποινης Ανιστον"

Οι δυο άντρες άφησαν αμέσως τα χέρια μου και επέστρεψαν στην θεση τους...Ο Αλεξαντερ μπηκε στο γραφειο του και εγω τον ακολούθησα...έβαλε ενα ποτό και κάθησε στην καρέκλα του γραφείου του χωρις να πει κουβέντα...

Α-"Γιατι έβαλες να μου πουν ψέμματα"

Αλξ-"Δεν σε αφορά"

Ειναι τόσο σκληρός μαζι μου...δεν μπορω να κρατήσω ούτε τα δάκρυα μου αλλα ούτε τον πόνο που εχω στην καρδιά μου...

Α-"Αυτο ηταν;"

Αλξ-"Το ξεκαθάρισαμε αυτο"

Α-"Εγω σ'αγαπαω"

Αλξ-"Αριανα πρεπει να καταλαβεις"

Α-"Τι να καταλάβω;;δέχτηκα όσα ήθελες οσο κιαν φοβόμουν για να ειμαι διπλα σου,άλλαξα για να μπορέσω να σε ικανοποίησω,και εσυ μου λες τωρα αυτο;"

Αλξ-"Αριανα σε παρακαλώ σταματά"

Α-"Δεν μπορω να σε ξεχάσω τόσο απλα"

Αλξ-"Πρεπει Αριανα"

Α-"Σε μισώ"

Άνοιξα την πόρτα και ετρεξα στο ανσασερ...με κατέβασε στο ισόγειο και βγηκα απο την εταιρια του...κατέβαινα τα σκαλιά και μπερδεύτηκα στα πόδια μου...έπεσα κάτω και χτύπησα ελαφρά το πόδι μου...νιώθω δυο χέρια να με σηκώνου...σήκωνω το κεφάλι μου και βλέπω τον Τζακ...

Τ-"Αριανα τι κανεις εδω;"

Α-"Ειχα μια δουλειά εσυ;"

Τ-"Ημουν στο διπλα μαγαζι για φαγητο"

Α-"συγνωμη πρεπει ν φύγω θα τα πούμε αύριο"

Μπηκα στο αυτοκινητο και εβαλα μπροστα την μηχανή...εφυγα μακριά απο αυτον που κατάστρεψε την ζωή μου...και επιστρέφω στο σπίτι μου...
Βγηκα απο το αυτοκινητο και μπηκα μεσα στο σπίτι...ολα τα ρουχα μου και τα αντικειμενα μου επέστρεψαν στο σπίτι μου και ειναι στην θεση τους... άφησα τα πραγματα μου στο σαλονι και μπηκα να κανω ενα ντουζ...αφήνω το νερο και τα δάκρυα μου να τρέξουν πανω μου...πως μπόρεσα και πίστεψα αυτον τον άντρα;...πως μπόρεσα να τον αγαπήσω;...γιατι δέχτηκα να μείνω μαζι του;...πονάω τόσο πολυ που θα ειμαι μακρυα του...αλλα πιο πολυ για την λέξη "πρεπει" που μου ειπε όταν εγω του ειπα οτι δεν μπορω να τον ξεχάσω...
Βγηκα απο το μπάνιο και φορεσα ενα αθλητικό άσπρο σορτσάκι με ενα μαυρο φαρδύ φανελάκι...ξάπλωσα στον καναπε και κοιτούσα για πολυ ωρα το ταβάνι...ώσπου με πήρε ο ύπνος...

Άνοιξα τα ματια μου και η ωρα εχει παει 8 το βραδυ...δεν εχω διάθεση να καθησω σπίτι μονη μου...περνώ τα κλειδιά του αυτοκινήτου και βγαίνω να πάρω λιγο αέρα...γυρνάω στους δρόμους χωρις να ξέρω που παω...αυτο που θελω ειναι να τον δώ...ετσι παω εξω απο το διαμέρισμα του...αφήνω το αυτοκινητο λιγο πιο μακρυα και πηγαίνω με τα πόδια απεναντι απο την είσοδο...βεβαιώνομαι οτι δεν με βλεπει κανεις και μπαίνω στο πάρκινγκ της πολυκατοικίας...κρύβομαι πίσω απο ενα αυτοκινητο και περιμενω...μετα απο μια ωρα το αυτοκινητο του Αλεξαντερ μπαίνει στο πάρκινγκ...σβήνει την μηχανή και κατεβαίνει...μαζι του βγαίνει και αυτη....
Πλάκα μου κανει;;;;;;;;...νευρίασα τόσο πολυ που βγηκα απο την κρυψώνα μου και χειροκροτούσα δυνατα...

Αλξ-"Αριανα τι θελεις εδω;"

Α-"Ετσι εξηγείτε,εισαι παλι με αυτην"

Β-"Βερονικα με λένε γλυκιά μου,Αλεξ μου μην της δίνεις σημασία παμε πανω"

Α-"Ντροπή σας,μακαρι να ήξερε η μαμα σου τι κάνετε πίσω απο την πλατη της"

Αλξ-"Αριανα λες ασυναρτησίες"

Περπατούσα προς την έξοδο...δεν το πιστεύω οτι ειναι με αυτην και οχι με εμένα που θελω να τον βοηθήσω...τρόμαξα καθώς ενα χερι με πιάνει απο τον αγκώνα και γυρνώντας βλέπω τον Αλεξαντερ...

Αλξ-"Γιατι τα κανεις ολα αυτα;"

Καινούργιο κεφαλαιο !!
Γιατι τα κανει ολα αυτα άραγε;;;;
Περιμενω τα σχολια και την ψήφο σας!!