" Αν τολμάς "

" Κεφαλαιο 27 "

...η ένταση του ειναι πολυ δυνατή και ξαφνικά...νιώθω το χερι του Αλρξαντερ να προσγειώνεται με πολυ δύναμη στο πρόσωπο μου...πόνεσα πολυ και αυτόματα έτρεξαν δάκρυα στο πρόσωπο μου...μολις συνειδητοποίησε την κίνηση που εκανε πανω μου σταμάτησε αμέσως...

Αλξ-"Αρια συγνωμη,δεν το ηθελα"

Α-"Γιατι το έκανες αυτο;"

Αλξ-"Θολωσα αγάπη μου,ήμουν σε μεγαλη ένταση και ξέσπασα εκει συγνωμη"

Α-"Φταίει το παιχνίδι;"

Αλξ-"Ναι αλλα θα το συνηθίσω,συγνωμη"

Ανεβηκα απο πανω του και τον φιλούσα παντού...ενιωσα την στύση του πολυ σκληρή και την εβαλα μεσα μου...νιώθω τόση απολαυση να εχω τον έλεγχο...ο Αλεξαντερ απολαμβάνει το κούνημα των γοφών μου και την ευχαρίστηση που του δίνουν...πιανω το στηθος μου για να κρατηθώ γερά...θελω να μεγαλώσω τον ρυθμό της επαφής μας...στην εικόνα αυτη ο Αλεξαντερ δαγκωνεται και ρίχνει μια γροθιά στο κρεβάτι ενώ ταυτόχρονα τελειώνει...φτάνω στην κορύφωση και νιώθω το κορμί μου εξαντλημένο...ξαπλώνω διπλα του και ανοίγει τα χέρια του να μπω στην αγκαλιά του...

Αλξ-"Με τρελανες με αυτην την κίνηση"

Α-"Ευτυχως αυτην την φορά η γροθιά κατέληξε στο κρεβάτι,φαντάσου να κατέληγε στο πρόσωπο μου"

Χαμογέλασα δυνατα και με έσφιξε ακομα περισσότερο στην αγκαλιά του...

Α-"Πρεπει να κοιμηθώ τωρα"

Αλξ-"Οτι πεις,καληνυχτα ομορφη"

Α-"Καληνυχτα σ'αγαπαω"

Περίμενα δεκα ολόκληρα λεπτά αλλα δεν πήρα καμία απάντηση...η δεν με αγαπάει η για κάποιο λόγο δεν μπορει να μου το πει...με μπερδεύει τόσο πολυ αυτός ο άνθρωπος...εκλεισα τα ματια μου και κοιμηθηκα στην ζέστη αγκαλιά του...

Το ξυπνητήρι χαλάει τον γλυκό ύπνο μου...ανοίγω τα ματια και το κλείνω...γυρνάω να κοιτάξω τον Αλεξαντερ και τον βλέπω διπλα μου να μου χαμογελάει γλυκά...

Αλξ-"Καλημερα δεσποινης Ανιστον"

Α-"Καλημερα κύριε Αντερσον"

Αλξ-"Μην σηκωθείς ακομα θελω να κάτσουμε αγκαλιά λιγο ακομα"

Α-"Οσο και να προσπαθείς να μου αλλάξεις γνώμη θα σηκωθώ και θα παω για δουλειά"

Του εδωσα ενα φιλι και σηκώθηκα γρήγορα απο το κρεβάτι...εκανα ενα μπάνιο και βγηκα με την πετσέτα στο δωμάτιο...ο Αλεξαντερ με πλησιάζει με απειλητικό βλέμμα...

Α-"Μην κανεις καμία κίνηση βλέπω οτι έρχεσαι απειλητικά"

Έρχεται κοντά μου και πετάει με δύναμη την πετσέτα μου στο ξύλινο πάτωμα...με σηκώνει και με ακουμπαει πανω στη σιφινιερα...ανοίγει τα πόδια μου και σκύβει χαμηλά στην περιοχή μου...αφήνει υγρά φιλια πανω της καθώς και δυο δάχτυλα που εισέρχονται μεσα μου...

Α-"Αχ Αλεξαντερ μη"

Προσπαθώ να τον κανω να σταματήσει αλλα το θελω τόσο πολυ...το άγγιγμα του με τρελενει...

Αλξ-"Θες να σταματήσω μωρο μου"
Α-"Οχι"

Συνεχίζει με πιο βίαιο τροπο...ολη η περιοχή μου εχει μουδιασει και απολαμβάνει τα παιχνίδια του Αλεξαντερ...

Αλξ-"Δώστο μου μωρο μου"

Αφήνω τον οργασμο μου και νιώθω πολυ όμορφα...Ο Αλεξαντερ χαμογελάει γιατι ξερει οτι δεν μπορω να άντισταθω στο άγγιγμα του...

Α-"Αν αργήσω και χασω την δουλειά θα σε σκοτώσω"

Αλξ-"Αν θελω μπορω να σε κανω να μην μπορεις να περπατήσεις για μερες οπότε αυτο ηταν πολυ λιγο μπροστα σε αυτο που ηθελα να σου κανω"

Α-"Ενδιαφέρον αυτο"

Στέγνωσα τα μαλλιά μου και βάφτηκα ελαφρά...έψαξα ολο το δωμάτιο αλλα δεν βρηκα πουθενά την ντουλάπα με τα ρουχα μου...μονο ρουχα του Αλεξαντερ...που ειναι τα δικά μου;

Α-"Αλεξαντερ που ειναι τα ρουχα μου;"

Αλξ-"Στην πρώτη πόρτα του διαδρόμου αριστερά"

Βγηκα απο το δωμάτιο με την πετσέτα και μπηκα στο δωμάτιο που με κατευθύνε ο Αλεξαντερ...βασικά δεν ειναι δωμάτιο ειναι μια τεράστια ντουλάπα...γεμάτη καθρέφτες και ρουχα...τα ρουχα που έφερα απο το παλιό μου σπίτι ειναι σε μια γωνία...ενώ ολα τα αλλα ειναι καινούργια και εχουν πανω τους καρτελακια...αυτο που βλέπω δεν το ειχα φανταστεί ούτε στα πιο τρέλα όνειρα μου...

Αλξ-"Σου αρέσουν;"

Α-"Τρόμαξα δεν κατάλαβα οτι ήσουν εδω,ειναι πολυ όμορφα Αλεξαντερ αλλα πιστεύω οτι δεν μου αξίζουν ολα αυτα"

Με έπιασε δυνατα απο τον αγκώνα και με έφερε κοντά δυνατα....

Καινούργιο Κεφαλαιο...
Πως σας φαίνονται οι εξελίξεις;;;