Beni Eve Bıraktıktan Sonra Eve Girene Kadar Kapıda Bekledi.
"Aahh, Sırtım."
Diye Mırıldanıyordu.
" Onu Beni Sırtına Almadan Önce Düşünecektin. Neyse İyi Geceler. "
"Sanada. "
Gülümseyerek Kapıdan İçeri Girdim. Karşımda Birden Eniştem Belirdi.
" Saat Kaç Oldu? Haberin Yokmu Senin!?!? "
"Özür Dilerim. "
"NEREDEYDİN?!?! " Diye Bağırdı. Yerimden Sıçradım.
"A-Arkadaşımlaydım. "
Birden İçeriden Teyzem Geldi. Eniştemi Sakinleştirdi. Bende Koşar Adımlarla Odama Çıktım. Yatağa Uzandım. Telefonumu Elime Aldım.
Kime: Gerizekalı
Mesaj: Eve Döndünmü?
Birkaç Dakika Sonra Geri Mesaj Geldi.
Kimden: Gerizekalı
Mesaj: Şimdi İçeriye Giriyorum. Evde Sorun Çıktımı? Saat Çok Geç. Umarım Enişten Kızmamıştır. Seni Arıyorum. Bekle.
Mesajı Okudum Ve Telefonum Çaldı.
"Alo? "
"Yağmur, Sorun Çıktımı? "
"Şey, Eniştem Biraz Esip Gürledi. "
"Benim Suçum. "
"Hayır, Değil. "
Dedikten Sonra Kapım Aniden Açıldı.
"KİMİNLE KONUŞUYORSUN BU SAATTE?!?! EVE GEÇ GELİYORSUN, SONRADA GECE YARILARINDA TELEFONLA CART CURT KONUŞUP DURUYORSUN . NE HALT YİYORSUN SEN ?!?! İYİCE ZIVANADAN ÇIKTIN. HAL VE HAREKETLERİNE DİKKAT ET BİRAZ ."
Eniştem . Sürekli Benimle Uğraşıyordu. Eniştem Bağırıp Dururken Emre Bunların Hepsini Duymuştu.
" CEVAP VER !"
" Bak Enişte. Ben Kötü Bir Şey Yapmıyorum. Eminim Ki Sende Gençken Böyleydin. "
"BANA ENİŞTE DEME !"
" Beni Yeğenlikten Reddedecek Kadar Kötü Bir Şey Yaptığıma İnanıyor Musun Cidden ? Resmen Beni 'Yeğenlikten' Reddetmeye Bahane Arıyormuşsun ."
Dememle Bana Tokat Atması Bir Oldu.
" YETER! DAHA FAZLA KONUŞMA! BUNDAN BÖYLE OKULDAN EVE ,EVDEN OKULA! ANLADINMI?! "
"E-Evet."
Kapıyı Çarparak Odadan Çıktı. O Sırada Emre Telefondan Hala Bağırıyordu.
"Hey! İyimisin? O Pislik Adam Sana Vurdumu ?"
"Evet. " Dedim Ağlarken.
"Bundan Böyle O Adam Sana Dokunamaz! Seni Ben Üstleniyorum ."
" Saçmalama. "
"Saçmalamıyorum. "
"Yarın Okula Gelmeyeceğim. "
"Bak , Bir Fikrim Var. Eğer Sende Kabul Edersen Tabi."
"Ne Fikri? "
"Birazdan Gelip Seni Alacağım. Buradan Bayağı Uzakta Bir Evim Var. Orada Birkaç Hafta Kalırız. Ne Olacak?"
"Eniştem Duyarsa? "
"Seni Kaçırdığımı Söylerim. "
"Çok Salaksın. Biliyorsun Değil Mi?"
"Hadi , Lütfen,"
"Peki."
"Bavulunu Hazırla Güzellik!"
"Tamam. Görüşürüz."
Dedikten Sonra Dolabımı Açtım.
Yırtık Pantolon, Kazak. Tayt, Kısa Kol Koydum. Belki Yaza Kadar Orada Kalırdık. Ne Güzel Olurdu. Şort Aldım. Ve İki Tanede Mini Etek. Bikinide Aldıktan Sonra Bavulu Kapattım.
Çantamın İçine Kulaklık, Şarj, Para Ve Telefon Koydum. Artık Hazırdım.
Telefon dan Mesaj Geldi.
Kimden: Gerizekalı
Mesaj: Aşağıdayım. Camı Aç.
Ev Birinci Katta Olduğundan Kolaylıkla Camdan Kaçabildim.
Çok Güzel Bir Arabası Vardı.
Arabaya Bindik. En Yüksek Sesle Müzik Dinlerken En Son Hızla Gidiyorduk.
"Yolumuz Ne Kadar Sürecek? "
"24 Saat. "
"NE!?"
"Evet."
-------------
Sonunda Vardık. Emre Buraya Daha Önce Gelmişti . O Yüzden Benim Gibi Pert 'i Çıkmamıştı.
İstanbuldan New York 'a 3 Günde Gelmiştim. Fakat Daha Önce Hiç Böyle Olmamıştım. Çünkü En Yüksek Hızla Ve En Yüksek Sesle Müzik Dinleyerek Gelmemiştim. Fakat Buna Emre Alışıktı.
Eve Girdik. Ev Cidden Çok Güzeldi. 2 Katlı, Bahçeli Bir Ev. Burada Değil Birkaç Hafta, Tüm Ömrüm Boyunca Kalırdım. Cennet Gibiydi.
"Emre, Burda Ne Kadar Kalacağız? "
"Dedim ya Birkaç Hafta. "
Yolda Hiçbir Şey Yememiştik. Ve Çok Açtık. Dolapta Hiçbir Şey Yoktu.
"Buralarda Market Yok. Bayağı Uzak. Ben Gidip Alırım. Bekle Biraz. "
"Tamam."
Evden Çıktı.
Bende Bahçeye Çıktım. Kendi Halinde Bir Evdi. Ne Market, Ne Başka Bir Ev. Hiçbir Şey.
Salıncağa Oturdum. Kendimi Sallamaya Başladım.
Belki Birgün Beni Burda Emre Sallar...
Belki Birlikte Çocuğumuzu Sallarız... Ne Saçmalıyordum Ki Ben? Emreye Aşık Değilim. Emrede Bana Değil.
Belki Aşıktır. Bana 'Güzelim ' Demesi. Beni Sahiplenmesi.
Ah, Hayır.
"BEN GELDİM. "
Anlaşılan Bayağı Hayal Kurmuştum.
Birden Birinin Beni Salladığını Hissettim. Çok Çok Yukardaydım. Ellerim Bulutlara Değecek Kadar Hızlı Sallıyordu Beni.
"DURDUR ŞUNU EMRE! "
Dememle Salıncak Yavaşladı.Ve İndim .
Emre Beni Sallamıştı. Şimdi Sıra Çocuğumuzu Sallamakta. Yine Saçmaladım.
Eve Girdik. Yemek Yapmaya Başladık. Yarım Saat Bir Saat Oldu. Ve Yemek Hazırlandı. Saat 06:00 Evden Gidişimin İkinci Günü. Acaba Kayıp İlanı Verildi mi? Bir yandan da Korkuyordum. Ama Emre Beni Sahiplenmişti. Benim İçin Yalanda Söyleyecekti.
Koltukta Kitap Okurken Uyuya Kalmışım.
Uyandığımda 08:00'dı. Üzerimde Beni Sıcak Tutan Bir Battaniye Vardı. Emre Koymuş Olmalıydı. Gerçekten Bana Bakıyordu. Bu Çok Güzeldi . Dereni Arayıp Olan Biteni Anlattım. Kurduğum O Asla Gerçek Olmayacak Hayalleride. Güldü. Bende Güldüm.
O Sırada Emre Geldi.
"Ne Gülüyorsun? "
Yanlışmı Görüyordum Yoksa Emrenin Üstünde Sadece 'boxer 'Mı Vardı? Çığlık Atarak Evin İçinde Dört Döndüm. O Sırada Deren "Ne Oldu? " Diye Bağırıyordu. Durumu Anlattım Ve "ıyyy. " Dedi.
Bu Sefer De Emre Gülüyordu. Demin Ben Gülüyordum. Birbirimize Çok Terstik.
NOT: Multimediada Kaldıkları Ev Var.
Yazar: Bence Güzel Bi Bölüm Oldu. Görüşlerinizi Bekliyorum.
