BÖLÜM 29

2.7K 134 12
                                    

Bu Arada, Emre İle Şarkımızı Seçtik ! Dur Gitme .
Deren İle Berkeye Gelirsek Deren Oldukça Kırgın Ama Hala Beraberler. Berke İse Hala Ne Olduğunu , Ne Yaptığını Anlamaya Çalışıyor. Ona Hala Gülüyorum.

Bize Gelirsek, Hala Aynı. Mutluyuz. Ve Birbirimizi Çok Seviyoruz. Bu Bana Yetiyor.
*****
Öğleden Sonra Canım Oldukça Sıkılmıştı. Emrede Lunaparka Gitmeyi Teklif Ettiğinde Anında Reddettim. En Son Gittiğimizde Korkmuştum. Dahada Kolay Kolay Gitmezdim Heralde.
"O Zaman Alışveriş Merkezine Gidelim."
"Olabilir."
*****
Hazırlandıktan Sonra Arabaya Bindiğimde Bizim Şarkımız! Çalıyordu. Bu Tüm Can Sıkıntımı Almıştı. Yerine Neşeli Ve Enerjik Bir Yağmuru Getirmişti.

Dur Gitme Gittikçe Daha Çok Seveceksin,
Yüzündeki Acıyı Gördükçe Üzüleceksin.
Neden Yaptım Diyeceksin.
Ve Sen Hatanı Anladığında Beni Bir Daha Göremeyeceksin.
Bu Şarkıyı Dinlerken Geleceğimiz Yere Ulaşmıştık.
*****
"Şu Mağazayada Girelim."
"Bu Bugün Girdiğimiz 40. Mağaza! Ve Elimde 18 Adet Poşet Var. Biraz Yavaş Olmayı Denemelisin!"
"Çenen Değil. Ellerin Çalışsın. Haydi! Kaslara Kuvvet!"
Dediğimde Güldü.
"Sen Gir Ben Biraz Dinlenip Gelirim." Cevap Vermedim. Poşetleri Ben Taşımadığım Sürece Alışveriş Yapmak Güzeldi!"
*****
Tamam, Günü 20 Poşetle Tamamlamıştım!
Çıkışa Doğru Yönelirken Emre Artık Pes Edip Poşetleri Benim Ellerime Vermişti. Arabaya Kadar Taşıyabilirdim.
Tam Çıkışa Gelmişken Emrenin Gözlerinin Bir Yere Daldığını Gördüm. O Yöne Baktım.
Bir Kız.
"Kim Bu?"
"Şey, Önemli Bir Şey Değil. Gidelim Hadi."
"Hiç Bir Yere Gitmiyorum. O Değil Mi?"
"Kim?"
"Ebru."
"Yok Ya Saçmalama. Gel Hadi. Bir Akrabam Sadece."
Emreyi Dinlemeden Kızın Yanına Doğru Adım Atarken Onunda Bana Doğru Yürüdüğünü Fark Ettim. Tamam, Ben Kavgaya Hazırdım.
Sonunda Yanıma Geldiğinde Hemen Lafa Atladım.
"Kimsin Sen?"
"Ebru Ben. Emreciğinin Eski Sevgilisi."
Kendimi Zor Tutarken Emre Yanımıza Yaklaştı.
"Sırası Değil Kızlar! Hele Burada Hiç Olmaz! Yanlış Yerdeyiz. Hadi Yağmur Gel!"
"Hiç Bir Yere Gelmiyorum Ben. Bunun Ne İstediğini Öğrenmeden."
"Ne İstediğim Ortada. Emreyi İstiyorum."
Sinsice Gülümsedim. Ve Kahkaha Attım. Artık Tüm Gözler Üstümüzdeydi.
"Çok Beklersin Canım." Dedikten Sonra Ciddileştim.
Sadece Ben Değil Ortamdaki Herkes Ciddileşmişti.
"Ben Zaten Çok Bekledim Canım."
"Öyleyse Beklemeye Devam Et. "
Cevap Vermedi. Sinsi Planlar Yapıyor Gibi Görünüyordu.
Emrenin Yanına Yaklaştı. Ne Yapmaya Çalışıyordu Bu ?
"Hadi Gidelim Sevgilim."
"Ne Saçmalıyorsun Ebru? Bi Git !"
Ben İse Onları İzlemekle Meşguldüm.
"Hadi Ama Emre. Daha Yarım Saat Önce Sen Çağırdın Ya Beni Buraya. Gel Ve Yağmura Her Şeyi Açıklayalım Diyende Sendin. Oyalama Beni."
Poşetler Elimden Kaydı.
Bayılacak Gibi Olduğumda Hızlı Adımlarla Bu Sevimsiz Ortamı Terk Etmeye Başladım.
Arkamdan Emrenin Sesini Duyduğumda Kalbime Bir Şey Oturdu.
"Dur Gitme, Gittikçe Daha Çok Seveceksin."
Bu Cümle Biraz Olsun Bile Beni Duraksatmıştı. Ama Kendime Engel Olamıyordum. Kapıdan Çıkmıştım.
*****
Aslında Buraya Dönmem Baştan Hataydı. Şimdi Geri Dönemezdim. Daha Yeni Gelmiştik.
Ve Ailem Şüphelenebilirdi.

Evet,Belki Buradan Gitmeye Bilirdim. Ama Bu Evden Tabiki Gidecektim. Derenlere.
Başka Bir Çarem Yoktu Zaten.
*****
"Ne Oldu Anlatmayacak Mısın?" Meraklı Derene Olanları Anlattığımda Çok Şaşırmış Gibi Değildi Ama Şaşırmış Taklidi Yapıyordu. Üzgünüm,Hiç İnandırıcı Değilsin.
"Sen Affettin Mi Berkeyi?" Dedikten Sonra Güldüm.
"Hayır. Birde Hala Hatasını Arıyor. Şapşal!"
Dedikten Sonra Bu Sefer Benim Gülmeme Eşlik Etti.
Ben İse Bugün Olan Olayı Çoktan Unutmuştum. Deren'le Beraber Cidden Çok Eğleniyordum. Ve Zaman Çok Çabuk Geçiyordu. Sanki Gerçek Kardeşim Gibiydi.
Birden Aklıma Buraya İlk Geldiğimde Teyzemin Söylediği Söz Geldi.
"Her Şeyi, Herkesi Zamanla Öğreneceksin."
Hala Ne Demeye Çalıştığını Merak Ediyordum.
"Deren?"
"Söyle."
"Bak, Ben Buraya İlk Geldiğimde Teyzem Bana 'Her Şeyi,Herkesi Zamanla Öğreneceksin.' Dedi. Ve Ne Demeye Çalıştığını Öyle Çok Merak Ediyorum Ki... Sen Bir Şeyler Bilmiyorsun Değil Mi?"
Birden Gözlerini İrice Açtı. Ve Oturduğu Yataktan Hızla Fırladı.
Bir Şeyler Geveledikten Sonra , " Saçmalama Canım. Ben Nereden Bileyim ?" Dedi. Çok Telaşlı Görünüyordu.
"Ne Oldu?"
"Hiç." Dedi İ Harfini Uzatarak,Ve Kekeleyerek.
Cevap Vermedim.
Bir Süre Konuşmadık Ben Olayları Çözmeye Çalışırken Derende Yemek İçin Bir Şeyler Getiriyordu.
"Hadi Ye. Bugün Zaten Bir Şey Yemedin Doğru Düzgün."
"İştahım Yok."
"Ye Dedim ."
İstemsizce Yemeği Yemeye Başladım.
*****
Sabah Derenin Telefonda Konuşma Sesiyle Uyandım.
"Hayır. Hiçbir Şey Söylemedim. Merak Etti Ama Söylemedim. Yalnız Bu Konunun Peşini Bırakmayacak Gibi. Dikkatli Olmalıyız. Eğer Kardeş Olduğumuzu Öğrenirse,'Bana Neden Daha Önce Söylemedin?' Diye Söylenip Durur. Hatta Kıyameti Bile Koparır. Zaten Seni Teyzesi Diye Biliyor. Her Teyze Dediğinde İçime Bir Şey Oturuyor,Anne."
Asıl Benim İçime Bir Şey Oturmuştu.
Deren Ve Ben Kardeştik. Ve Yıllarca Teyzem Sandığım Kişi,Benim Annemdi.

LİSELİ AŞIKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin