Yazmayalı 5 Gün Oldu. Yazayım Artık Dedim. Keyifli Okumalar!
*****
Sabah Bağırma Sesiyle Uyandım. Of,Ne Oluyordu Yine?
Yataktan Kalkıp, Salona Yöneldim. Bağıran Kişinin Emre Olduğunu Gördüm.
"SANA DİYORUM YAĞMUR! ACIKTIM! "
"Bunun İçinmi Uyandırdın Beni? "
"Açlıktan Geberiyorum. Bana Bir şeyler Hazırla. Hemde Hemen! "
Cevap Vermedim Ve Mutfağa Yöneldim.
*1 SAAT SONRA. *
İkimizde Karınlarımızı Doyurmuştuk. Aniden Kapı Çaldı. İkimizde İrkildik.
"Ben Bakarıım. " Dedim. I Harfini Uzatarak.
Kapıya Doğru Adımlarımı Attım. Kapıyı Açtım Ve... Hayır, Olamaz. İçerden Emrenin Sesini Duydum.
"Kimmiş O? "
Gözlerim Yaşlı Bir Şekilde "Gelde Gör. " Dedim. Adımlarını Hızlandırdı. Yanıma Geldiğinde Benim Gibi Gözleri Büyüdü.
"Yağmur Aktaş Sizmisiniz? "
"Evet. " Dedim Titrek Bir Sesle.
"Peki Ya Siz Emre Akgün Müsünüz? "
"Evet. " Dedi Benim Gibi Titrek Bir Sesle. "
Hayır, Henüz Çok Erkendi. Daha Hazırlıklı Değildik.
Aniden Polisler Emreyi Çekiştirdiler. Ve Elini Bağladılar.
"Bırakın Onu! O Beni Kaçırmadı! Onun Hiçbir Suçu Yok! Ben Kendi İsteğimle Kaçtım! "
"Sıra Sizede Gelecek! "
Emreyi Arabaya Bindirdiler. Arabayı Koşarak Takip Ettim. Ama Yetişemedim. Burdan Kaçacaktım. Beni Bulamayacaklardı. Ama Emre Ben Olmadan Oradan Çıkamazdı.
Emreden;
Yağmurun Peşimizden Geldiğini Görünce Duygulandım. Demek Bu Kadar Değerliydim Onun Gözünde. Karakola Geldiğimizde Hızlı Adımlarla Beni Hapise Attılar.
"Senmi Kaçırdın? O Mu Kaçtı? "
"Ben Kaçırdım! "
"Peki Neden O Zaman Ben Kaçtım Diyor? "
"Beni Korumak İstedi! "
"Aman Ne Duygulandım! NE BÜYÜK AŞK!" Diyip Sırıttı.
Ağzının Ortasına Çakacaktım Birtane. Kendimi Zor Tuttum.
Yağmur 'dan;
Apartopar Giyindim. Otobüse Binip Teyzemlerin Evine Gittim. Zile Bastığımda Kapıyı Eniştem Açtı.
"Vay Vay Vay! Kaçamak Kızımızda Gelmiş. "
"Hahaha Çok Komik. "
Cevap Vermeyince Bağırarak Lafa Atladım;
"SENİ ADİ PİSLİK! EMRE HAPİSE GİRDİ! GERİZEKALI!!!! "
Dediğimde Kapının Önünde Bana Tokat Attı. Ve Tüm Yüzler Bize Döndü. Utandım. Ve Eniştem Kapıyı Suratıma Kapattı. İrkildim. Bazıları Acıyarak, Bazıları İse Gülerek Bana Bakıyordu. Koşarak Karakola Gittim.
*****
Karakola Vardığımda "Emre! Nerdesin!?!? " Diye Bağırmaya Başladım. Polisler Kolumdan Tutup Beni Kapıya Atmaya Çalışsalarda, Yılmadım! " EMRE! "Diye Bağırıyordum.
Uzaklardan Boğuk Bir Ses Geldiğini Duydum.
"Buradayım! "
Polislerden Kolumu Ayırıp O Bölgeye Doğru Koştum. Sonunda Emreye Ulaştım.
"İyimisin? " Dedim. Sesim Çok Titrekti.
"İyi Olmaya Çalışıyorum. " Dediğinde İçimde Bir Şeyler Hissettim. Gerçekten İyi Değildi. Onu Buradan Çıkartmam Lazımdı. Polisleri Bir Şekilde Ayartmam Gerekiyordu. Zor Değildi. Yada Zordu. Bilmiyorum.
Polisler Beni Kolumdan Çekiştirdiğinde Emrenin Adımı Söyleyerek Bağırmasını Duydum. İçimi Acıttı. Ama Bunlar Geçecekti. En Azından Geçmeliydi.
