FİNAL YAPMAMAYA KARAR VERDİM. BU HİKAYEYİ ELİMDEN GELDİĞİNCE DEVAM ETTİRECEĞİM.
İYİ OKUMALAR!
3 Gün Sonra.
Yorulmuştum,Şu Son 3 Gündür Uyumuyordum. Derenle Tartışmamız,Başımıza Gelenler...
Neden? Neden Bizde Bir Başkası Değil?
Hayat Neden Buraya Geldiğimden Beri Benimle Uğraşıyor? Neden Neden Neden?
3 Gündür Bunları Düşünmekten Yorulmuştum.Resmen Kendime Eziyet Ediyordum.Derenle Aram Hala Kötüydü. Aslında Abartılacak Bir Tarafıda Yoktu. Kimin Haklı Olup Olmadığına Karar Veremiyordum.
---------------------
''Günaydın.'' Dedi Bilindik Bir Ses.
''Sanada Günaydın Berke.'' Dedim.
Deren İle İlgili Soru Sormadan Hızlıca Yoluma Devam Ettim.
Sınıfa Girdiğimde 3-5 Kişiydik. Doğruya Son Haftadaydık. Gelen Kişilerle Muhabbetim Olmadığı İçin Girmemle Çıkmam Bir Oldu. Bahçeye İndiğimde Berke İle Emreyi Gördüm. Ben Onlara Gitmeden Onlar Bana Geldiler.
Emre Yanağıma Bir Öpücük Kondurdu.Gülümsedim.
''Gidiyor Musun?''
''Evet.''
''Daha İyi Bir Fikrim Var.''
''Canım Hiç Bir Şey Yapmak İstemiyor.'' Diye Mırıldandım. Duyup Duymadığından Emin Değildim. Fakat Cevap Verdikten Sonra Duyduğunu Anladım.
''Mızmızlanma.Derende Orada Olacak.Aranızı Yapacağız Yani.''
''Neresiymiş Orası?''
''Birkaç Dakika İçinde Anlayacaksın.'' Dedikten Sonra Hızla Beni Sırtına Aldı.
''Emre Bırak!''
''Umarım Bu Sana Bir Şey Hatırlatmıştır.''
''Hatırlattı.'' Dedim Gülerek.
Ve Hızla Koşmaya Başladı. Bende Çığırmaya.
''Dur!'' Dedim. Ve Ekledim.
''Berkeyi Unuttuk!''
''Gelir O.''
''Nasıl Bu Kadar Sakin Olabiliyorsun?!''
Cevap Alamadım. Birkaç Dakika Sonra Dediği Yere Ulaşmıştık.
''Şimdi Daha İyi Hatırladım.'' Dedim.
Evet,Burası Beni Daha Önce Yine Sırtında Getirdiği Lunaparktı.
''Sanırım Biraz Kilo Versen İyi Olacak,Çok Ağırsın.'' Diyip Kıkırdadı.
Somurtarak Arkamı Döndüm Ve Yavaş Adımlarla Bize Gelen Berkeyi Gördüm.
''Kaplumbağa,Gel Buraya!'' Dedim,Güldü.
Emre Sessizliğini Bozup, ''Deren Nerede?'' Dedi.
''Buralarda Olması Gerek.'' Dedi Berkede.
Az Sonra Sesini Duyduk Derenin.
''Gençler!''
Hızla Arkamı Döndüm.
Deren Beni Gördü Ama Sanki Bir Hayalmiş Gibi Önce Berkeye Sonra Emreye Sarıldı Ve Berkenin Elini Tutup Gondola Yürümeye Başladı.
''Emre.'' Dedim Gözlerim Dolu Bir Şekilde.
''Üzülme,'' Dedi.
Elimde Değildi.
Koşmaya Başladım Onlara Doğru. Koştum,Koştum,Koştum Ama Sanki Gökkuşağı Gibi Hala Kavuşamadım. Ben Koştukça Onlar Uzaklaşıyordu.
''Deren!'' Bağırmıştım. Sesimin Çıktığı Yere Kadar.
Arkasına Döndü.
Yere Düştüm. O An Dengemi Kaybettim. Zaten Yorulmuştum.Dayanamadım.
Düştüm Ama Hala Ona Bakıyordum.
Biran Dönüp Berkeye Baktı. Berke Ona Gülümsedi Ve,
''Hadi,Şimdi Zamanı.'' Dedi.
Derende Gülümsedi Ve Benim Ona Koştuğum Gibi O Bana Koşmaya Başladı.
Bana Ulaştığında Yere Çöküp Sarıldı. Karşılık Verdiğimde,
''Özür Dilerim,Her Şeyi Abarttığım İçin.'' Dedi.
''Bende Özür Dilerim,Senden Sakladığım İçin.''
Güldük Ve Ayağa Kalktık. Emre İle Berkede Yanımıza Geldi.
''Oh,Sorunda Nihayet Çözüldüğüne Göre Artık Eğlenebiliriz.'' Bu Ses Berkeye Aitti.
''Eğlenelim Bakalım.'' Dedim.
