Öncelikle Daha Çok Sık Bölüm Yayınlayacağım. Birçok Kişi Bu Bölümü Hemen Yayınlamamı İstedi. Tekrar Dediğim Gibi Eskisinden Daha Sık Bölüm Gelecek. KEYİFLİ OKUMALAR!
*****
Koltukta Uyuya Kalmıştım. Bir Kolun Beni Dürtmesiyle Uyandım.
"Ne? Ne Oldu? "
"Emre , Akşama Hastaneden Çıkar. Tekrar Geçmiş Olsun. " Dediğinde Sevinç Çığlıkları Attım! Tabii Ki Bu Çığlıkla Beraber Emre Uyandı. Ve;
"NE Oluyor? Neden Bağırıyorsun? " Dedi.
"Akşam Hastaneden Çıkıyorsun! " Diye Bağırdığımda Gülümsedi.
*****
Sonunda O Beklediğim Zaman Geldi. Emre Hastaneden Çıkıyordu.
"Yardıma İhtiyacın Varmı ?" Diye Sorduğumda "Hayır. " Diye Ekledi.
Onu Doktorlar İle Birlikte Zar Zor Arabaya Yerleştirdik. Asıl Zor Olan Şimdiki İşti. Araba Kullanmayı Bilmiyorum. Fakat Bu Görev Bana Gelmişti. Sakince Gaza Bastım. Arada Emre Beni Uyardı Tabii. Emre Gerçekten Çok İyi Olmuştu. Böyle Bir Kazadan Bu Şekilde Çıkması Çok Güzel Bir Şeydi.
"Nasıl Kaza Yaptın? Ne Oldu ?" Dedim. Hala Gaza Basarken.
"Boşver. "
"Boş Veremem. Ne Kadar Ağladım Biliyor Musun? Bir Şey Olacak Diye O Kadar Çok Korktum Ki... Hastaneye Gelirken Otobüs Şoförüne "Lütfen Daha Hızlı Olun. Çok Hızlı. " Dedim. Senin Canın İçin Kendi Canımı Bile Feda Ettim! " Dedim Gözlerim Yaşlı Bir Şekilde. Ve Sakince Ağladım.
"S -Sen Ciddimisin? "
Ağladığımdan Konuşamadım. Bir Kaç Saniye Sonra Cevap Verebildim.
"Şaka Yapıyor Gibi Bir Halim Mi Var? SENİ APTAL! "
"Durdur Şu Arabayı Yağmur! "
"Hayır, Çünkü Durdurursam Polisler Er - Geç Beni Bulacaklar. Seni Hapise Atacaklar. Ben Eniştemin Elinde Dayak Yiyerek, Sen Hapislerde Hayatını Geçireceksin. En İyisi... "
"SAKIN! ÖYLE BİR ŞEY OLMAYACAK! SENİ ELİMDEN ALAMAYACAKLAR! BÖYLE ŞEYLER DÜŞÜNME! "
Yüzüme Öfkeyle Bakıyordu. Bende Ona Gözüm Yaşlı Bir Şekilde Bakıyordum. Birden Beni Kendine Çekti. Ve Sarılmaya Başladık. Daha Çok Ağladım. Sırtımda Gözyaşı Hissettim. Yoksa... Yoksa Emre Ağlıyor Muydu? Yüzüne Baktığımda Ağladığını Fark Ettim. İlk Defa Bir Erkeği Ağlarken Görüyordum. Ne Babamı, Ne Eniştemi Nede Bir Başka Erkeği Ağlarken Görmüştüm. Bu Belkide İlk Ve Sondu.
*****
Eve Geldiğimizde Emrede Bende Çok Yorgunduk. Sırasıyla Duş Alacaktık. Ve En İlk Ben Alacaktım. Duştan Sonra Giyeceklerimi Ayarladıktan Sonra Sıcak Bir Suyun Altına Girdim.
*****
Neredeyse Yarım Saat Olmuştu. Ve Ben Hala Duştaydım. Emre İse Kapıya Vurup Duruyordu.
"Yağmur Çık Artık! Hey Sana Diyorum! "
"Çıkıyoruuum. " Dedim. Son Hecesini Uzatarak.
Suyu Kapattıktan Sonra Küvetten Çıktım. Aceleyle Üzerimi Giyindikten Sonra Saçlarımı Taradım, Kuruttum Ve Kapıyı Açtım.
"Hele Şükür Çıktın. "
Gülümsedim. Ve Mutfağın Yerini Tuttum. Dolabı Açtığımda Kahvaltılık Vardı. Ayriyetten Çikolata Ve Nutella!!!
Çekmeceleri Karıştırdım. Makarna Vardı. Makarna Yapacaktım. Yarım Saat - 1 Saat İçerisinde Makarna Hazırdı. Fakat Emre Bey Hala Duştaydı. Ben Yemeğimi Yemiştim. O Hala Duştan Çıkmamıştı Bile. Birde Bana Diyor. SÜMSÜK!
*****
Bir Buçuk Saat Sonra Lavabonun Kapısı Açıldı.
"Demek Çıkabildin. Birde Bana Diyorsun. "
"Çekil Önümden Budala! "
Beni İtti Ve Hazırlıksız Olduğumdan Yere Yaptıştım. Arkasından Seslendim;
"Mutfakta Yemeğin Soğuk Bir Şekilde Seni Bekliyor Bay Sümsük. "
Kahkaha Sesleri Duydum.
Odama Gittim. Çok Uykum Vardı. Yatağımı Açtım. Ve İçine Uzandım. Temiz, Tok Bir Şekilde Uykuya Daldım.
Emre 'den.
Yemeğimi Yedim. Sahi Yağmur Bu Kadar Güzel Yemek Yapabiliyor Muydu? Lavaboda Ellerimi Yıkadıktan Sonra Odama Gittim. Biraz Zaman Geçirdim. Ve Budaladan Ses Gelmeyince Odasına Gidip Baktım. Yatağına Uzanmış, Üstü Açık Bir Vaziyette Uyuyordu. Çok Tatlı Gözüküyordu. Fakat Hava Çok Soğuktu. Üstünü Örtmeden Edemedim. Sonra Hasta Olur Da Ötüp Durur Gün Boyu! Yatağın Yanındaki Sandalyeye Oturdum. Ve Onu İzledim. Gerçekten Çok Güzel Uyuyordu. İzlenmeyecek Gibi Değil. Neden Bilmiyorum Ama Yağmur 'un Yanında Hiçbir Zaman Olmadığım Kadar Mutlu Oluyordum. Yarım Saat Onun Bu Kusursuz Hallerini İzledim. Ve Uykum Geldi. Cidden Ben Bu Kadar Kusursuz Uyuyamıyordum. Herkes Uyuyamıyordu. Bu Yağmur 'a Özeldi. Gerçekten! Odama Gitmeye O Kadar Üşendim Ki, Yağmur 'un Yanına Sokuldum. Ona Bugün Arabadaki Gibi Sarıldım. Ve Beni Her Ne Kadar Görmesede Ona Gülümsedim. Ve " Seni Budala. " Dedim. Birbirimize Takdığımız Bu Lakaplar Her Ne Kadar Hoş Olmasada Bu Cidden Komikti.
BUDALA &SÜMSÜK.
Gözlerimi Kapattım. Uykuya Daldım.
Emre, Seni Çok Seviyorum. Sümsüğüm.
Bende Seni Çok Seviyorum Budala 'm.
Beni Sakın Bırakma.
Seni Asla Bırakmam. Seni Sahiplendim.
Gözlerimi Bir Hışımla Açtım. Rüyamda Neden Böyle Bir Şey Gördüğümü Anlayamamıştım. Gözlerimi Yağmur 'a Çevirdiğimde Bana Baktığını Gördüm.
"Günaydın Budala. "
"Günaydın Sümsük. "
Gülümsedik.
Yağmur 'dan.
Uyandığımda Yanımda Emre 'yi Görmek Çok İlginçti. Ama Aynı Zamanda Da Çok Güzeldi. Çok Şaşırmıştım. Aklıma Hazırladığım Yemek Geldi.
"Yemeği Beğendin Mi Emre? "
"Bok Gibiydi. "
Yüzümü Astım. Gözlerim Doldu. Gerçekten Emek Vermiştim. Onun İçin... Bu Onun İçin Yaptığım Kaçıncı Şeydi Cidden?
"Şaka Yaptım Budala. Çok Güzeldi. "
Ona Gülümserken Bir Yandan Koluna Vurup, Bir Yandan Da Ona Sövüyordum.
Not: Şimdiye Kadar Ki En Uzun Bölüm. Ve Çok Beğendim Ben. :D
Multimedida Sarılarak Uyumaları Var.
