2.sezon 1.bölüm

478 27 3
                                    

Ozan yavaş adımlarla içeri girdi. Göz göze geldiğimizde bana gülümsedi ve yanıma geldi. Başıma bir buse kondurdu ve yanıma oturdu.

"Nasıl hissediyorsun ?"

Kendime bir bakış attım. Vücudunun %60ını kullanabilen birine göre gayet iyiydim.

"İyiyim iyiyim."

Saçlarımı sevdi.

"İyi olacağından şüphem yok birtanem."

"Ee şirkette işler nasıldı anlat bakalım biraz bana."

"Sarsıldık biraz ama toparlanıyoruz biraz biraz. Sen düşünme bunları."

"Ozan ben biliyorsun başka şeylerle aklımı kurcalamam lazım yoksa kafayı yerim böyle. "

"Alıştırmalarını yaptın mı bugün?"

Eğer canım istemedi dersem çok kızıcaktı.

"Şey yapma fırsatım olmadı. Bade ağladı bugün biraz da."

Gözlerime baktığında gerçeği anlıcağından gözlerimi kaçırdım. Ozana yan gözle baktığımda kızmamak için sakince gülerek nefes aldı ve beni öpüp ayağa kalktı.

"O zaman bu şerefi bana lütfetin Esra Korfalı."

Başımla tabii dercesine işaret  yaptım. 

Ozan kalkıp ayak ucuma geldi ayaklarımı gerdirdi. En ufak bir his bile hissetmiyordum. Bir uyuşukluk bile yoktu. Ben buna rağmen nasıl yürüyecektim ki.

Ozan iğneleri batırıp her sefer de hissedip hissetmediğimi soruyordu. Ve her seferinde cevabım hayırdı.

"Olsum esram yavaş yavaş herşey yerine oturacak. Hadi biraz yürümeyi deneyelim."

Ozan beni kucaklayacakken kolunu tuttum. Gözlerime bakmıyordu.

"Hadi Esra'm."

Bana yardım etmek istediğini biliyordum ama çok zordu.

"Ozan bana bak."

Ozan beni bırakıp yanıma oturdu. Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır Esra lütfen bak olucak yapıcaksın."

"Ozan ben bundan sonra asla adım atamıcam lütfen sende bu-."

"Esra lütfen salak saçma konuşma ya !"

Birden kızarak ayağa kalktı ve bağırdı. İkimizde zor günlee geçirmiştik. Ozan o günden beri çok umutluydu ama benim pek umudum kalmamıştı.

Kapı çalınca gidip kapıya baktı.

"Ayla hanım gelmiş hayatım."

Biraz doğrulmaya çalıştım ve içeri Ayla hanım geldi.

"Ben sizi yalnız bırakayım."

Ozan beni öpüp dışarı çıktı. Hala gergindi. Ayla hanım baş başa kaldık.

"Nasılsın Esracım bugün?"

"Her zaman ki gibiyim. Sakatım siz nasılsınız?"

"Esracım bak bunu konuşmuştuk lütfen. Bende iyiyim teşekkür ederim. Gergin gördüm seni nedeni ne peki ?"

"Ozanla kavgamız işte içinde hala bana karşı umut var ama benim yok."

"Oda sana bu konuda kızıyor demi?"

"Evet. Gerçi onun yerinde olsam bende kızardım."

"Peki Esracım olaya ait birşeyler hatırlayabildinmi düne göre. "

Aşk Mantık İntikamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin