Aşk Mantık İntikam

Bölüm 49

Bebek haberini aldığımızda herkes havalara uçmuştu. Yani Ozan bayılmıştı bile. İkinci bir bebek geliceğinden dolayı artık olaylarda durduğundan bir eve taşınma kararı aldık.

"Esra hazır mısın?"

Çantamı alıp aşağı indim.

"Geldim hayatım."

"Heh geldi anne oğlum hadi bakalım giyelim yeleğimizi."

Ozan atlası giydirdi. Babamın mezarına gidicektik. Bu haberi ona vermeden olmazdı.

Arabaya bindik ve mezarlığa gittik. Babamın mezar yerini bulduğumuzda yanına vardık. Atlas biraz garipsemişti.

"Anne burası neresi?"

Babamın mezarının yanına oturdum. Atlası da kucağım aldım.

"Annecim sana bunu nasıl anlatıcam bilmiyorum ama hani demiştim ya deden uzun bir tatile gitti ve bir gün geldiğinde bizde yanına gidicez diye."

"Evet anne yoksa dedemimi görücez?"

"Hayır annecim dedeni göremicez ama dedene seslenebilirsin onunla konuşabilirsin."

"Gerçekten mi?"

Sevinerek kucağımdan indi. Atlas babasının kucağına zıplayıp ozana sorular sordu. Bende babama dualar ettim.

"Dede biyiyormusun benim kaydeşim olucak."

Atlas bir süre susup bize döndü.

"Niye cevap veymiyor?"

"Iı çünkü babacım deden konuşamaz sadece seni dinler. Tatilde böyle kurallar varmış."

"Aaa ben hiç beğenmedim ama bu tatili.   Dede dön o tatilden ben seni özledim. Belki bayık tutmaya gideriz."

Oturmuş koca adam gibi babamla konuşuyordu.

"Sen balık tutmayı öğrendin mi ki annecim?"

"Anneannem bahsetti bana ordan biliyorum."

Atlasın elini öptüm. Ozan bana bakıp atlasa döndü.

"Oğlum hadi biz arabaya gidelim artık baybay yap dedene. "

"Gövüşürüz dede."

Ağzımı oynatarak ozana tamam dedim.

Babamla yanlız kaldığımda kalkıp toprağını suladım.

"Baba atlas kocaman oldu aynı ozan gibi her hareketi. Bir görsen mıncırırdın. Şimdi kardeşi olduğunu duyduğundada havalara uçtu. Keşke bu günleri görebilseydin. Beni bırakmasaydın."

Gözyaşlarımı sildim.

"Ağlamıycam söz verdim. Sana bu haberi vermek için geldim. İnşallah beni görüp duyuyorsundur. Seni çok seviyorum tekrar gelicem."

Kalkıp arabaya gittim. Oturduğumda ozan elimi tutup öptü.

"Gidelimmi?"

Kafamı salladım. Bugün atlası kreşe yazdırıcaktık. Artık yavaş yavaş okul ortamına ayak uydurması gerekiyordu. Bizim mahallede ozanla gittiğimiz büyüdüğümüz okula gittik.

Tabi bizi ilk görüşte tanıyamadılar ama oturup tanıtınca tanıdılar.

"Çocuklar inanamıyorum koca insanlar olmuşsunuz."

"Evet hocam biraz büyüdük keşke büyümeseydik."

Ozanın lafına gülseren hocam güldü.

"Tabi büyümeseydin de esraya oyunlar yapsaydın."