Aşk Mantık İntikam

Bölüm 22

Evin önüne gelmiştik. Annemler çoktan gelmişti. Benim eşyalarımı götürmüştü ve yatağı hazırlamışlardı. Ozan arabadan inip benim kapımı açtı.

Göz kırpıp inmem yardım etti. Belimden tutup kendine çekti ve kolumu onun beline doladım. Böyle yürüyebiliyordum ama hala acısı fazlaydı. Kapının önüne geldiğimizde kapı açıktı ama Ozan beni durdurdu.

Herkes bize bakıyordu.

"Ozan napıyorsun?"

"E sen benim gelinimsin hala yani o yüzdeeen."

Bir anda beni kucağına almıştı.

"Seni taşımak benim görevim."

Üfff fenalaştım. Herkes alkışlamaya başlamıştı.

"Ozzaaan."

"Şu cilvelerini iyileşince yapmaya devam  edersin umarım."

İster istemez dudağımı ısırdım. Ozan beni yavaşça koltuğa yatırdı.

"Nasılsın anneemm."

"Iyiyim annecim dert etme beni."

"Ben bir çay koyayım." Dedi ve mutfağa gitti zeyno.

"Annecim şey alınmadınız demi ben aldım getirdim esrayı buraya ama."

Babam araya girdi.

"Niye alınalım oğlum. Biz onu sana emanet ettik bundan sonra gerektiğinde senin hakkında karaları esra vericek seninde onun hakkında karar verdiğin gibi. Nerede rahat edersiniz orda olun biz alınmayız."

"Valla ağzımdan aldın lafı yalçınım."

Duygulanmıştım birden neden bilmiyorum.  Ozan gelip ayak ucuma oturdu.

"Ayaklarına masaj yapayımmı canın acır mı kaldırsam?"

Allahım ben ben sevap işledim.

"Acımaz ama sen yorulma boşver."

Dinledimi? Hayır.

Yavaşça ayaklarımı kucağın koyup yavaş yavaş masaj yaptı. Oy allahım ne ladar rahatlamıştım. İlaçlar o kadar ödem yapmıştı ki bacaklarıma şişip ağrıyordu.

"Rahatlattımı?"

Kafamı aşağı yukarı salladım.

"Eeıı Ozan birşey sorucam oğlum."

"Sor baba."

"Ama şey."

Babamın bu olay hakkında soru sorucağını anladım.

"Benim yanımda sorabilirsin baba sorun yok."

Ozan bana dönüp kısa bir bakış attı.

"Son durum ne?"

"Bilmiyorum baba ama bir kaç kişi hakkında şüphelerim var. Araştırıyorum. "

Zeynonun bir sıkıntısı vardı ozana bakıyordu.

Ozanı dürttüm. Herkes konuşurken hazır kulağına seslendim.

"Zeynonun bir derdi var bir çaktırmadan sorsana ben malum."

Ozan zeynoya bakıp alnımı öptü ve yavaşça beni bırakıp kalktı.

"Zeyno ya bir yukarı gelsene sana bir konu hakkında yardım isticem."

"Ta-tabi geliyim."

Onları yukarı çıktı. Merakla bekliyordum şahsen. Yarım saat sonra aşağı inince Ozan sinirli gibiydi ama belli etmemeye çalışıyordu.