TAEGYU+YEONBİN=LOVESONG (Txt/Bts/Enhypen)

Bölüm 1

Beomgyu, her gün olduğu gibi okula geç kalmıştı ve hemen hazırlanıp çıkması gerekiyordu. Saat sabah 7:15'di ve dersi 7:30'da başlıyordu. Beomgyu tek yaşadığı için hep okula geç kalıyor ve müdüründen hep azar yiyordu. Küçükken de annesi olmasa okula hep geç kalırdı ama artık tek yaşadığı için alışması gerekiyordu tek kalmaya. 

Beomgyu giyindikten sonra telefonunu alıp hemen evden çıktı. Bir yandan kendi kendine okula nasıl hızlı gidebilirim diye düşünüyor, bir yandan da hızlı yürümeye başlamıştı bile.

"Saat şuan 7:25 aslında şu ara sokaktan girsem daha hızlı giderim okula" diye düşünmüştü fakat o sokağa genelde kimse girmezdi. Çünkü orada sürekli sigara, içki içen sarhoş, psikopat kişiler olurdu. Bu yüzden oraya girmeye herkes korkardı ama Beomgyu'nun başka şansı yoktu, oraya girmek zorundaydı. Yoksa müdürden azar işitecekti. Bu hafta iki kere okula geç kalmıştı, eğer üçüncü kez de geç kalırsa müdür ailesini arardı ve bu Beomgyu için çok sıkıntılıydı.

Beomgyu daha fazla düşünmeden o sokağa girdi ve hızlıca yürümeye başladı. Adımları gördüğü kişiyle hemen saklanmasına ve onları dinlemeye başlamasına sebep oldu. Yeni sıra arkadaşı Taehyun'u görmüştü. Sınıfına geleli 3 gün olmuştu. Bu 3 gün boyunca Taehyun'un sesini ilk defa duymuş ve beğenmişti. Çünkü Taehyun ince bir sese sahipti. Ses tonu ne çok cılız nede çok kalındı, ses tonu tam ortalarındaydı ve hoşuna gitmişti.

Taehyun "Abi lütfen bırak gideyim söz bir daha buraya girmicem. Okula geç kaldığım için girmek zorunda kaldım" Taehyun'un korkuyla titreyen sesi Beomgyu'yu üzmüştü.

Adam "Ben seni dövmeden bırakmam! Herkes bilir bura bana ait ve kimse benden izinsiz giremez" Adamın sinirli ses tonu Beomgyu'yu endişelendirmişti. Taehyun nerdeyse ağlayacaktı, çok korkmuştu. Çok çaresizdi ve ne yapacağını bilmiyordu. Korkudan titremeye bile başlamıştı.

Adam Taehyun'a doğru yaklaşmaya başladığında Taehyun adım seslerini duyar duymaz özür dilemeye başladı.

Taehyun "Abi lütfen affet bir daha asla girmicem söz. Ben daha yeni taşındım buraya lüt-" Taehyun sözünü tamamlayamadan adam yüzüne bir yumruk çaktı.

Taehyun "Ağğhh" Taehyun savrulan yüzünü elleriyle kavrayıp, acıyla inledi.

Adam tekme atmaya başladığında Taehyun iyice yere yayılmıştı. Hiçbir şey yapamıyordu. Adama karşı gelemiyordu, kaçamıyordu.

Beomgyu korktuğu için ilk önce kaçmayı düşündü fakat Taehyun'u düşününce vazgeçti ve onu kurtarmak için plan düşündü. O düşünürken önünde demirden bir sopa gözüne çarptı ve hiç düşünmeden eline aldı. Şimdi tek yapması gereken sessizce yanlarına gidip, adam fark etmeden kafasına vurup bayıltmaktı.

Adam Taehyun'a gitgide daha hızlı vurmaya devam ediyordu. Taehyun'un tam kafasına tekme atacakken arkasından aldığı darbeyle yere yığıldı. Taehyun yanına sesli bir şekilde düşen bedeni hissettiğinde nolduğunu anlamamıştı ve gözlerini açmaya karar vermişti. Taehyun gözünü açtığında başı dönmüştü ve her yeri bulanık görmeye başlamıştı ama karşısındaki kişiyi tanımadan bayılmamalıydı, ona güvenemezdi. Ya daha kötü şeyler yaparsa diye düşündü. Bir kaç saniye gözlerini kapatıp tüm gücünü topladı ve gözünü açtı karşısında gördüğü kişi sıra arkadaşı Beomgyu'ydu. Taehyun kafasını kaldırmaya çalıştı ama yapamadı başı yine dönmeye başladı.

Taehyun "Beomg-" Taehyun sözünü tamamlayamadan gözlerini karanlığa hapsetmek zorunda kaldı. Gözleri karanlığa hapsolurken son duyduğu kelimeler Beomgyu'nun ağzından çıkmıştı.

Beomgyu "Merak etme sana iyi bakıcam. Güven bana ve sakin ol, korkma" Beomgyu, Taehyun'u rahatlatmaya çalışıyordu çünkü Taehyun'un kimseye güvenemediğini düşünüyordu. Pekte yalan sayılmazdı. Taehyun gerçekten kimseye güvenemiyordu. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Taehyun gözlerini yavaş yavaş açtığında, çok rahat bir yatakta yatıyordu. Üstü örtülmüştü ve sıcacıktı. Taehyun nerde olduğunu ve nasıl buraya geldiğini düşündüğünde neler olduğunu hatırlamış ve Beomgyu'nun evinde olduğunu anlamıştı. Beomgyu'nun olduğunu düşündüğü odada göz gezdirmiş ve neden odanın yarısından fazlasının hatta nerdeyse tamamının turuncu renk olduğunu anlamaya çalışmıştı. Taehyun bunu ciddi ciddi düşünürken kapının açıldığını ve Beomgyu'nun yanına geldiğini fark etmemişti.

Beomgyu "Taehyun" Taehyun dan cevap gelmeyince bir daha seslendi.

Beomgyu "Taehyunnn" Taehyun düşüncelerinin arasından çıkıp Beomgyu'ya döndü.

Taehyun "Efendim?" Beomgyu Taehyun'un ona dönmesiyle hafif gülümseyip, konuştu.

Beomgyu "Daha iyi misin?" Taehyun bir süre sessizce bekledi. İyi miyim? diye kendi kendine sorguladı.

Taehyun "İyiyim" Beomgyu kafasıyla onayladı.

Beomgyu "Bak başın falan ağrıyorsa söyle ağrı kesici verim. Baş ağrıları çok kötü oluyor" Taehyun Beomgyu'nun düşünceli hali karşısında utanmış ve çekingen ses tonuyla karşılık vermişti.

Taehyun "Şuan iyiyim ama ağrırsa isterim" Beomgyu tekrar onayladığında kapıya dönüp, yürümeye başladı.

Beomgyu "Tamamdır. İstediğin bir şey olursa aşağıda bize kahvaltı hazırlıcam, mutfakta olurum yani oraya gelirsin"

Taehyun "Tamam" Beomgyu tam odadan çıkacakken aklına bir şey gelmiş gibi bağırdı.

Beomgyu "YADA OLMAZ GELEMEZSİN AŞAĞI FALAN!!" Beomgyu'nun sesi biraz fazla yükselmişti ve Taehyun korkmuştu.

Taehyun "Neden?" Taehyun ne kadar korksa da merakına yenik düşüp sormuştu.

Beomgyu sesinin aşırı yüksek olduğunu anladığında hemen cümlesini tamamlaması gerektiğini anladı yoksa yanlış anlayabilirdi Taehyun. 

Beomgyu "Olmaz çünkü merdivenlerden inmek senin için şuanda çok tehlikeli düşme olasılığın var sen aşağı inmek istediğinde söyle ben gelip yardım ederim tek gelme sakın" Taehyun, Beomgyu'nun çok düşünceli olmasına şaşırmıştı çünkü Beomgyu, Yeonjun (en yakın arkadaşı) hyung'una sürekli vurur ve canı acısa bile umursamazdı.

Beomgyu "Taehyun tek gelme sakın aşağı tamam mı?" Beomgyu neden bu kadar umursadığını anlayamamıştı fakat çokta takmamıştı kafasına.

Taehyun "Tamam gelmem" Taehyun uzun zaman sonra ilk defa birine karşı gülümsüyordu ve gülümsediğinin farkında bile değildi.

Beomgyu "Taehyun gülüşün çok güzel umarım hep gülersin" Beomgyu bir anda dediği şeyle utanmış ve hemen odadan çıkıp kapıyı kapatmıştı. Arkasında ise şaşkın bir Taehyun vardı.

Taehyun böyle bir şey demesini beklemiyordu. Fakat hoşuna gitmişti ama düşüncelerine fazla kapılmadan kendini hemen toplayıp, aklındaki düşünceleri yok etmiş ve Beomgyu'nun sadece onu mutlu etmek için söylediğini düşünmüştü. Taehyun daha fazla bir şey düşünmek istemiyordu. Çünkü bir şeyler düşünmek beynini zorluyordu. Şuan en ihtiyaç duyduğu şey uyumaktı. Bu yüzden yattığı yerde rahat bir pozisyon alıp kendini uykunun kollarına bıraktı.

Arkadaş ilk hikayemin ilk bölümünü attım umarım sıkıcı veya kötü değildir. İnşallah beğenirsiniz.
💖 Sizi seviyorum 💖
Yorum yapıp, oy kullanırsanız çok mutlu olurum😇😇😇