TAEGYU+YEONBİN=LOVESONG (Txt/Bts/Enhypen)

Bölüm 5

Taehyun, Beomgyu'yu kendi evine getirmiş ve kendi yatağına yatırmıştı. Beomgyu hayla baygın bir şekilde yatıyordu. Ateşi çok fena çıkmıştı. Yüzü ve vücudu sıcacık, dudakları ara sıra açılıp mantıksız kelimeler mırıldanıyordu. Taehyun, Beomgyu'yu yatırdıktan sonra hemen ateş ölçeri bulmaya gitti. 

Beomgyu Taehyun gittikten 20 saniye sonra gözlerini açabildi, gözleri tam açılmasa da birazcık açabiliyordu. Yattığı odanın kime ait olduğunu düşünürken en son Taehyun'un bodrumda yanında olduğunu hatırladı. İçinden "Onun evinde miyim?" diye kendi kendine soru sorarken Taehyun elinde ateş ölçerle odaya girdi. Beomgyu'nun Taehyun'u Beomgyu için görmesi iyi değildi. Taehyun'u her gördüğünde tanımadığı kişiyle sarılmaları geliyordu aklına. Beomgyu kalkmaya çalıştı ama tabii Taehyun buna izin vermedi.

"Beomgyu kalkamazsın dinlenmen lazım çok ateşin var gibi duruyor" dedi ve ateş ölçeri Beomgyu'ya yaklaştırdı. Beomgyu Taehyun'un yaklaşmasıyla kendini geri çekti.

"İ-istemiyor-um" Beomgyu konuşmakta zorluk çekiyordu. Sesi titriyor ve kekeliyordu. Cidden durumu kötüydü ve Taehyun bunun farkındaydı.

"Yapmak zorundayım" Taehyun konuştuktan sonra Beomgyu'ya bir daha yaklaşmaya çalıştı. Fakat Beomgyu yine yaramaz çocuklar gibi kaçıyordu. Taehyun bir süre düşündü.

"Bana başka çare bırakmadın" Taehyun sözünü bitirir bitirmez Beomgyu'nun karnında olan ellerini tek eliyle tutup yatak başlığına çıkardı. Diğer eliyle de, elinde olan ateş ölçeri ellerini yukarı kaldırdığı için açılmış olan koltuk altına koydu. Sonra da Beomgyu'nun ellerini ateş ölçeri kapatmak için indirdi. Beomgyu çok ani saldırısına karşı kendini geri çekememiş ve kendisine çok yaklaşmış olan Taehyun'un yüzünü incelemişti, gözleri sürekli Taehyun'un dudaklarındaydı. Taehyun Beomgyu'nun ellerini indirdikten sonra ateş ölçeri bırakmadan Beomgyu'dan uzaklaştı. Kendisinden uzaklaşan Taehyun'u tutup kendine çekmek istemişti ama yapamamıştı.

Biraz bekledikten sonra ateş ölçerden ses çıkmış ve Taehyun hemen çekip, bakmıştı. Beomgyu'nun ateşi 39 derecedeydi.

"Oha 39 derece" Taehyun şaşırmıştı ve korkmuştu eğer 40 olursa havale geçirirdi.

"Beomgyu hastaneye gidiyoruz çabuk" dedi ama Beomgyu hiç istekli görünmüyordu.

"Hayır"

"Beomgyu 39 derecesin diyorum 40 olursan havale geçirirsin"

"Ölmek umrumda değil" Taehyun yerinde donup Beomgyu'ya baktı.

"Neden?"

"İşte. Bilmesen daha iyi" Taehyun'un gözleri dolmuştu fakat o farkında değildi. Fark eden Beomgyu olmuştu.

"Noldu? Niye gözlerin doldu Taehyun?" diye sordu. Taehyun gözlerinin dolduğunu o zaman hissetti ve hemen elinin tersiyle sildi.

"Yok bir şey" dedi ama vardı bir şeyi. Taehyun kedisini havale yüzünden kaybetmişti. Beomgyu Taehyun'u böyle görünce üzülmüş ve kendine kızmıştı.

"Tamam gidelim hastaneye" Taehyun'da kendini toplayıp hemen Beomgyu'yu kucağına aldı.

"Taehyun gerek yoktu kucağına almana" 

"Daha doğru düzgün elini kaldıramıyorsun nasıl yüreceksin" dedi. O anda Taehyun'un dengesi bozulmuştu ama düşmemişlerdi. Çünkü Taehyun hemen kendini duvara yaslamıştı. Beomgyu ise düşecekler korkusuyla Taehyun'a sarılmış ve kafasını Taehyun'un omzundan boynuna doğru çekmişti. Taehyun kendisine korkuyla sarılan kişiye bakıp onun bebek gibi oluşuna gülümsemişti. Taehyun bir yandan da Beomgyu'nun sarılışına karşı heyecanlanmıştı ama Taehyun ilk defa birini böyle taşıdığım içindir diye düşünmüştü. Belki de gerçekten öyledir.

~~~~~

Taehyun, Beomgyu'yu hastaneye getirmişti ve şimdi Beomgyu muayene olurken bitmesini bekliyordu. Beomgyu'nun muayenesi bitince yanına gidip, uyuyan Beomgyu'yu izledi. Beomgyu'nun uyurken bebek gibi oluşu hoşuna gitmişti. 

Taehyun kantinden bir şeyler almaya giderken Beomgyu'nun sesini duydu ve uyandığını sandı ama Beomgyu uykusunda konuşuyordu. Taehyun ne dediğini duymak için Beomgyu'ya iyice yaklaştı.

"Neden ben değil de o neden?" Taehyun Beomgyu'nun neyden bahsettiğini anlamamış fakat merak etmişti. Beomgyu tekrar konuşmaya başladığında Taehyun ismini duymasıyla şok oldu.

"Taehyun" dedi ve bir süre bekledikten sonra devam etti.

"Neden bana değil de ona sarıldın?" Taehyun şimdi anlamıştı. Beomgyu Taehyun'un başka biriyle sarılmasını kıskanmıştı. Taehyun ne yapacağını bilemedi kendini suçlu hissetmeye başlamıştı. Taehyun içinden "Benim yüzümden mi bodruma gitti?, Benim yüzümden mi o kadar ağladı soğuk bir zeminde?, Benim yüzümden mi şuanda bu durumda?" diye soruyordu kendine. Beomgyu ise aynı şeyleri tekrarlıyordu.

"Neden bana değil de ona sarıldın?" Taehyun hemen Beomgyu'nun sıcak bedenini sarmış ve sıkı sıkı sarılırken konuşmuştu.

"Beomgyu bak sana da sarılıyorum lütfen affet beni ben o gün ona üzüldüğünü anlayamamıştım lütfen affet beni" Taehyun'un yavaş yavaş gözleri doldu ve Beomgyu'ya iyice sıkı sarılırken ağlamaya başladı bir yandan da konuşmaya çalışıyordu.

"B-Beomgyu s-se-en iyileş b-ben is-istediği-ğin her za-zaman sarılı-lırım sana s-söz" dedi. 

~~~~~

Beomgyu yavaş yavaş gözlerini açtı ve kendine sarılı kolların sahibine baktı. Taehyun olduğunu gördüğü anda kalbi deli gibi çarpmıştı. Taehyun yanında kafasını Beomgyu'nun göğsüne koymuş Beomgyu'ya sıkı sıkı sarılarak uyuyordu. Beomgyu kalkmaya çalıştı ama Taehyun her kalkmaya çalıştığında kollarını iyice sıkıyor ve Beomgyu'nun gitmesine izin vermiyordu.

"Taehyun" diye seslendi ama Taehyun uyanmadı. Beomgyu bir kaç kez daha denedi ve en sonunda Taehyun da uyandı.

"Taehyun"

"Beomgyu iyi misin? bir şey mi oldu? ateşin mi yükseldi yine?" Taehyun konuşurken Beomgyu'nun alnına elini koymuş ve ateşi düşmüş olan Beomgyu'yu gayet iyi bir şekilde görünce mutlu olup, gülümsemişti.

"Ateşim düşmüş doktoru çağır gidelim artık"

"Tamam"

Taehyun gidip doktoru çağırdı. Doktor Beomgyu'yu kontrol ettikten sonra iyi olduğu için taburcu olmasına izin vermiş fakat 1 hafta dinlenmesi için izin kağıdı yazmıştı. Okula gitmesine gerek yoktu zaten karne gününe 2 gün kalmıştı. Taehyun'un da hiç devamsızlığı olmadığı için gitmesine gerek yoktu. 

Beomgyu ve Taehyun yolda yürürken Taehyun konuşmaya başladı.

"Beomgyu"

"Efendim"

"1 hafta bende kal ben bakım sana"

"Taehyun gerek yok doktor iyi olduğumu söyledi zaten"

"Ama bazenler başının dönebilme ihtimali olduğunu da söyledi o yüzden bizde kalıyorsun ve konu tartışmaya kapanıyor." 

"Peki sen bilirsin" Beomgyu, Taehyun'un evinde kalmak bir yandan istiyor bir yandan da istemiyordu ama kalmak daha çok istediği için fazla itiraz etmemişti.

"Beomgyu"

"Efendim"

"Özür dilerim"

"Ne için?"

"O gün Soobin hyung'uma sarıldığımı gördüğünde üzüldüğünü anlamadığım için" Beomgyu şok geçirmişti. "Nerden biliyor o gün o yüzden ağladığımı" diye düşünürken Taehyun hemen açıklamıştı.

"Hastane de uykunda konuşuyordun her şeyi söyledin"

Beomgyu konuşmaya utanıyordu. İçinden "Bu yüzden bana sarılarak uyudu" diye düşünürken Taehyun sanki zihnini okumuş gibi bunu da açıkladı.

"Evet bu yüzden sana sarılarak uyudum ve hayatımda bu kadar huzurlu ve mutlu uyuduğum başka bir gün yoktu. Teşekkürler" Beomgyu'nun yanakları kızarmaya başlamıştı ve sanki dilini yutmuş gibi çok sessizdi. Taehyun bu hallerini görünce içinden "gerçekten bebek gibi" diyip gülmüştü. Sonra Taehyun'un evine gidene kadar hiç konuşmadılar.