Yvienne peeked at the small opening of the door. The room was bathed in immaculate darkness. She knew Makki was there. She slid herself inside, her eyes were adjusting to the empty black space in front of her, trying to find anything.
Tulad ng dilim ang katahimikang bumabalot sa silid. Wala siyang marinig na kaluskos. Tulog siguro ang asawa niya. Nakatulog dahil sa sobrang pagod. Halos isang linggo ring wala itong maayos na pahinga mula nang matanggap nito ang bagong misyon. Sinamahan niya itong sunduin sa Ragenei si Yvonne, ang kakambal niyang muntik nang makulong doon sa kaguluhan at ngayon ay itinuturing na teroristang nagtangkang pumatay sa prinsepe.
They're on time to rescue her sister though. Ang hari mismo at ang kaibigan niyang reyna ang tumulong sa kapatid niyang tulad niya ay buntis din. Binuntis ng prinsepe para wala nang takas sa kasal na noong una ay gusto rin nitong takbuhan gaya niya. However, fate left them both in a road with no escape. Yvonne against Prince Raxiine. Makki against her. Talo silang magkapatid.
Unti-unting nasanay ang mga mata niya sa dilim at naaninag ang bulto ng lalaking nakaupo sa swivel chair. Hindi niya makitaan ng aktibidad, ibig sabihin ay tulog nga ito. Tahimik siyang humakbang papalapit matapos ipinid ang pinto. Dahil sa naganap na tension na kinasasangkutan ng kapatid niya ay hindi na niya naisip na mag-celebrate pa sa kanyang pagbubuntis. She did not even inform her husband properly about it. He might be just guessing because of the signs and her cravings recently.
Kinapa niya ang switch ng desk lamp at pinisil. Sumabog ang malamig at asul na liwanag mula sa maliit na ilaw. Natatakpan ng anino niya ang mukha ng kanyang asawang suot pa rin ang mask. Ang ulo nito ay nakasandal sa headrest at nasa desk ang kanang kamay, bitbit ang cellphone.
He must be very exhausted. It's seldom that he'll never notice someone is crashing in to the room uninvited. Ngayon lang yata. Hindi ba talaga siya nito naramdaman dahil sa sobrang himbing ng tulog nito? Maybe he knew it's her and he let her be.
"Makki," bulong niyang hinagkan ito ng magaan sa labi. Gumapang ang halik niya sa magaspang nitong panga, hinayaan ang maliliit na balbas na kumiliti sa kanyang labi.
Mahinang ungol ang itinugon nito at hinapit siya sa balakang pasampa sa kandungan nito. "Ten minutes more. Let me sleep for ten minutes, hm?" Isinubsob nito ang mukha niya sa bahagi ng matikas nitong dibdib kung saan dinig niya ang malutong na tibok ng puso nito.
She smiled and indulged herself to the comfort of his arms and the heat of his body. His bulging manhood is throbbing on the surface of the thin underwear covering the sensitive part of her flesh. The sensation made her cells active and she can't help pressing herself on him. God, it feels good.
Umungol si Makki. "Get used to where I am good at, diyosa."
"It's just a dream," biro niyang humagikgik.
"Denying? You're wet."
"Why don't you sleep in our room?"
"Our bed is not for me to sleep, it's for me to make love to you." He chuckled and gave her a sharp blow underneath. Her swollen walls pulsated with the direct contact of his erection outside the cloth of her underwear.
"I throw up a lot this morning, my appetite is getting nasty. Gusto kong kumain ng manggang may apat na buto," panunuyo niya sa asawa. Nagkunwari siyang hindi apektado sa masidhing sensasyon dulot ng patuloy na paghagod ng pagkalalaki nito sa bukana ng kahinaan niya. Baka mamaya ay daanin na lamang siya nito sa romansa at hindi na ibigay ang mga hinihingi niya.
"I'll get you some later," sinipat nito ang cellphone.
Napatingin siya roon at nakita sa screen ang notes na ginawa niya. Iyon ba ang tinitingnan nito kanina bago ito nakatulog? He must be having a brainstorm alone how to get those fruits and veggies she is asking. After that stimulating session inside the control room, they went up to the surface. Pinuntahan nila sa garden si Yvonne na nakatanaw sa bahagi ng kawalan kung saan nagtatagpo ang langit at dagat. Napansin sila ng kapatid at lumingon ito habang papalapit sila.
