_31_

35 16 2
                                    

~~~~~~~~~

" I would not be here
If you did not come ..
So
You are the reasons
I stay alive today .. "

~~~~~~~~~


මේඝ වරුසාව සෝල් නගරය අතෑරලා ගිහින් තිබුණත් ඒ භයංකාර අන්ධකාරය නම් සෝල් නගරය අතෑර යන පාටක් තිබුණෙ නෑ. මුලු සෝල් අහසම අදුරු වළාවන්ගෙන් ගහනය වෙලා තිබුණා.

හැම දවසකම ඒ අහස සරසපු තාරුකා එකක්වත් සෝල් අහසෙ කොණකවත් දකින්න හිටියෙ නෑ. අන්ධකාරය එතරම්ම ඔවුනට බලපෑම් කරලා තිබුණා.

ජන්ග්කුක් හිටියෙ මාර්ගය අයිනෙ තිබුණ විශාල ගහකට හේත්තු වෙලා. ඔහුගෙ වටකුරු දෑස් ඔහේ පියවිලා තිබුණා. පුංචි හොබී ජන්ග්කුක්ගෙ දෑත් මත සුරක්ෂිත බව පේන්න තිබුණා.

" ම්ම්ම්..ආආහ්..ම්ම්ම්.. "

" ක්කැහැක් කැහැක් ක්කැහැක්හ් "

ජන්ක්කුක් තුරුලෙ වුණු හොබී අපහසුවෙන් හුස්ම ගන්න ගමන් කහින්න ගත්තා.

" ඕහ්.. හ්‍යුන්.. හ්‍යුන් ඔයා.. ඔයා ඉන්නවා.. හ්‍යූඌඌන්.. "

හොබීගෙ සිහින් චලනයෙන් සතුටු වුණ ජන්ග්කුක් හොබීව තදින් වැලද ගත්තා. ඒත් ඒ එක්කම..,

" කැහැක් කැක් කැහැක් ක..කවුද ඔ..යා..? "

හොබී අපහසුවෙන් එහෙම ඇහුවා.

" හ්‍යුන්.. හ්‍යුන් මම.. මම.. "

තමන්ගෙන් හොබීව ඈත් කරලා උරහිස් දෙකෙන් අල්ලගත්තු ජන්ග්කුක් මාර්ගයේ වුණු විදුලි පහන් ආලෝකයෙන් පේන පුංචි හොබීගෙ මූණ දිහා බලාගෙන කතා කරන්න උත්සහ කළත් හොබීගෙ ප්‍රශ්නය ළග ඔහු නිරුත්තර වුණා.

" අ..අතාරින්න මාව.. ක..කවුද ඔයා..? "

යන්තමින් තමන්ගෙ ඇගට ශක්තිය එකතු කරගත්තු පුංචි හොබී ජන්ග්කුක්ගෙ අත්වලින් මිදෙන්න උත්සහ කළා.

" හ්‍යුන්.. හ්‍යුන් මං දිහා බලන්න.. ඔයාට මාව අදුරන්න බැරිද හ්‍යුන්..? "

" අනියා.. අනී.. මං ඔයාව දන්නෙ නෑ.. ඔයා කවුද..? ඇයි.. ඇයි ඔයා මාව අල්ලගෙන ඉන්නේ..? "

LITTLE HOPE  || JHS || ONESHOT ✔️Where stories live. Discover now